تحقیق در مورد خرگوشک (گل ماهور ) 19 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 19 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

خرگوشک (گل ماهور )

مقدمه

مردم برخی سرزمینها از خرگوشک به عنوان ماده ای ضد سرفه استفاده می کرد اند در اکثر فارماکپه های معتبر از گلهای این گیاه به عنوان دارو یاد شده است گاهی برگهای این گیاه نیز مورد استفاده قرار می گیرد مواد موثره موجود درگلهای خرگوشک خلط آور و ضد سرفه ایت و برای مداوای برخی ناراحتیهای ریوی مانند برونشست وسیاه سرفه است .

گلهای خرگوشک عسل دهنده است و سبب افزایش کیفیت عسل نیز می شود .

این گیاه در سطوح وسیعی در کشورهای آلمان ، روسیه ،لهستان و مجارستان کشت می شود .

مشخصات گیاه

خرگوشک بوته ای استوار یک ساله یا دوساله است گونه های متعلق به جنس ورباسکوم گیاهانی همه جایی هستند ودر آسیا ،شمال آفریقا ، شمال آمریکا، و اروپا و در مناطق وسیعی می رویند نه تنها گلهای ورباسکوم فلوموئیدس بلکه گلهای گونه های دیگری مانند ورباسکوم تاپوسوس وورباسکوم تاپسی فورم خاصیت دارویی و همواره مورد استفاده قرار می گیرند .

ریشه گیاه ضخیم و مخروطی شکل است و انشعابهای کمی دارد ساقه ی این گیاه ضخیم و مستقیم است ارتفاع ساقه به شرایط اقلیمی محل رویش گیاه بستگی دارد بین 60 تا 200 سانتی متر است ساقه ی گیاه زاویه دار (معمولاً 5 ضلعی ) می باشد و در مرحله گلدهی محکم و کم و بیش چوبی می گردد .

در گیاهان دو ساله در سال اول رویش فقط برگهای طوقه ای تشکیل می شود این برگهای دندانه دار کشیده و کم وبیش بیضی شکلند و طول آنها به 40 سانتی متر می رسد گایه در سال دوم رویش به ساقه می رود و برگها به طور متناوب بر روی ساقه قرار می گیرند.

برگهای قسمت فوقانی دمبرگ کوتاهی دارند در حالی که برگهای ناحیه تحتانی دمبرگ طویلی به طول 25 تا 35 سانتی متر دارند سطح برگها ناصاف و دارای شیارهای فراوانی است و در قسمت تحتانی بگر و رگبرگهای اصلی وفرعی کاملاً مشخص می باشند طرفین رگبرگها پوشیده از کرکهای ستاره ای شکل است .

طول ساقه های گل دهنده متفاوت و بین 30 تا 80 سانتی متر است این ساقه ها ممکن است ساده و بدون انتشعاب باشند ویا گاهی نواحی تحتانی ساقه های گل دهنده منشعب می شوند و ساقه های متعددی به وجود می آید .

گلها به صورت خوشه ای بر روی ساقه های گلدهنده پدیدار می شوند در هر نقطه روی این ساقه و یک گاهی سه تا پنج گل ظاهر می شوند رنگ گلها زرد و روشن قسمت خارجی آن کرکردار و لایه ی داخلی آن صاف است گلها از اوایل خرداد ماه پدیدار می شوند و گلدهی تا شهریور ادامه می یابد .

میوه از نوع کپسول و محتوی دانه های ریز متعددی است پس از رسیدن ومیوه و باز شدن آن ها بذرها به اطراف ریزش می کنند بذرهای به رنگ قرمز تیره و وزن هزاردانه 08/0 تا 8/0 گرم است .

مواد موثره گلهارا مواد موسیلاژی (3 درصد ) ترکیبات قندی (10 تا 11 درصد ) ساپونین (4/7 درصد )کارتنوئید (بتاکاروتن و کروسین ) وفلاونودئیدها (هسپریدیدن، ورباسکوزید ) تشکیل می دهند .

نیازهای اکولوژیکی

اکثر گونه های جنس ورباسکوم در طول رویش به مناطق آفتابی و خاکهای سبک شنی نیاز دارند . خاکهای رسی و متراکم برای رویش این گیاهان مناسب نیست این گیاهان در برابر سرما مقاوم هستند به طوری که برگهای طوقه ای قادر به تحمل درجه ی حرارتهای زیر صفر است . سلولهای ریشه خرگوشک قادر به جذب آب از اعماق زمین هستند و خشکی را می توانند به سهولت تحمل نمایند بذرها در دمای 8 تا 10 درجه ی سانتی گراد به خوبی جوانه می زنند . و برای رویش به مقادیر مناسبی رطوبت نیاز دارند .

تناوب کاشت

خرگوشک را می توان با هرگیاهی به تناوب کشت کرد تکرار کشت این گیاه در یک زمین پس از سه تا چهار سال انجام پذیر است .

مواد وعناصر غذایی مورد نیاز

اگر چه خرگوشک در خاکهای تهی از مواد و عناصر غذایی قادر به رویش است ولی مواد و عناصر مناسب سبب افازیش عملکرد گل و مواد موثره آن می شود تحقیقات نشان می دهد که کودهای حیوانی نقش عمده ای در افزایش عملکرد گل دارد . فصل پاییز که هنگام آماده ساختن زمین است 40 تا 50 کیلوگرم درهکتار اکسید فسفر 70 تا 80 کیلوگرم درهکتار اکسید پتاس به عنوان مقادیر پایه باید به خاک کاهش عملکرد گل می وشد توصیه می شود در فصل بهار 30 تا 50 کیلوگرم در هکتار ازت به صورت سرک در اختیار گیاهان قرار گیرد .

آماده سازی خاک

در فصل پاییز پس از افزودن کودهای حیوانی یا شیمیایی مورد نیاز گیاه به خاک ، باید شخم عمیقی زده شود در اواخر زمستان زمین راتسطیح و بستر خاک را برای کشت این گیاه آماده می کنند .

تحقیق در مورد اشتقاق 19 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 19 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

موضوع تحقیق:

اشتقاق

نام پژوهشگران:

میثم شمسائی، مسعود برکتی و اسدا... علامه

پایه تحصیلی: اول

نام استاد:

حجت ‌الاسلام و المسلمین قاسمی

سال تحصیلی: 88-1387

موضوع تحقیق: اشتقاق

نام پژوهشگران: میثم شمسائی، مسعود برکتی و اسدا... علامه

پایه تحصیلی: اول

نام استاد: حجت ‌الاسلام و المسلمین قاسمی

سال تحصیلی: 88-1387

تقدیم به معصوم چهارم و امام دوم،

کریم اهل بیت (علیهم‌السلام) حضرت حسن بن علی (علیه‌السلام)

و با تقدیر از تمامی اساتید علی‌الخصوص حجت ‌الاسلام و المسلمین قاسمی، حجت ‌الاسلام و المسلمین شهروزخواه، جناب آقای وظیفه‌دوست، جناب آقای دهبان، جناب آقای نصیری؛ و همچنین آقای جمال کریمی و آقای کریم‌زاده که ما را در گردآوری این مجموعه یاری دادند.

مسجد جامع نظنز و مقبره شیخ عدالصمد 19 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

مسجد جامع نطنز

کتیبه های تاریخ دار بنا:

قدیمی ترین کتیبه بنا ، ضلع شرقی گنبد خانه ، مورخ به 389 است . این کتیبه در مرمت سال های اخیر آشکار شده است . بر کتیبه سر در مسجد ، تاریخ 704 ثبت است . و در منبت کاری شده این ورودی کتیبه ای دارد به تاریخ 825. ایوان شمالی مسجد و مقبره شیخ عبدالصمد هر یک کتیبه ای به تاریخ 707 دارد . بخش پایانی کتیبه سر در خانقاهی که در غرب مسجد بوده فرو ریخته بود که اکنون با تاریخ 716 مرمت شده است . سر در خانقاه چهار لوه مرمر دارد . که یکی از آن ها مورخ به 912 است و بر بالای در چوبی آن تاریخ 1348 دیده می شود . بر دو کتیبه مناره ، تاریخ های 725 ، 1342 ثبت است . در قدیمی ترین مسجد که به کوچه مجاور ضلع شمالی آن گشوده می شود ، کتیبه ای دارد گه طبق آن تاریخ اتمام ساخت درسال 972 و تاریخ نصب آن سال 1012 بوده است . درایوان جنوبی مسجد ، دولوح وقفنامه به تاریخ های 1103 و 1259 وجود دارد . در این ایوان ، کتیبه ای دیگر حاکی از تعمرات سال 1178 است . از زیر لایه های گچی پوشش این ایوان ، نوشته هایی به نظم و نثر با تاریخ های مختلف آشکار شده است . از جمله تاریخ های ، 899، 940، 951، 993، 1178 کتیبه ای منظوم در ایوان شمالی ماده تاریخی دارد که خبر از تعمیرات و سفید کار ی مسجد در سال 1139 می دهد .کف این ایوان نیز پوشش کاشی مورخ به 1366 و نیز 1326

ش دارد . صندوق قبر شیخ عبدالصمد نیز پوششی از کاشی دارد که بر اساس کتیبه منصوب بر بالای آن در سال 1045 انجام شده است . ضریح چوبی این آرامگاه مورخ 1064 است علاوه بر این کتیبه ها دو فرمان از شاه عباس صفوی وشاه زاده حسام السلطنه قاجار بر سر در مسجد وجود دارد که به ترتیب مرخ به 1024 و 1281 است .

بانیان و سازندگان بنا :

بر اساس کتیبه های موجود ، بانی مسجد جامع و خانقاه و مقبره شیخ عبدالصمد خلیفه بن حسین بن علی ماشتری و مباشر احداث این ابنیه شمس الدین محمد بن علی نطنزی بوده است . بر اساس کتیبه های گنبد مقبره ، معمار آن ابراهیم بن اسماعیل بنا اصفهانی و دستیارش شیخ اسماعیل بوده است . بر بدنه مناره نام محمد بین ابی علی و نیز امیرکبیر جلال الدین عبدالله دیده می شود و چنین نگاشته شده که این مناره به سعی کمال الدین محمد احداث شده است .

دردیگر کتیبه های مسحد ، نام بانیان مرمت قسمت های مختلف بنا ، مهدی بن غضنفر کاشانی و مولانا محمد باقرا دماوندی و حاجی میر ابراهیم حسینی نظنزی و غلامحسین خان نو.ری حاکم وقت نطنز ، دیده می شود . نام خطاطان اسدالله حسینی ، و محمد رضا امامی و اسکندر ابراهیم آبادی نطنزی ، و قربانعلی کریم پور نطنزی ، و میرزا عبداللطیف و محمد علی بن محمد سعید حسینی نطنزی ومیرزا عباس ( فرزند حاجی میرزا حسین نطنزی ) در کتیبه ی بنا آمده است . همچنین نام استادان حجار و کاشی کار و گچ بر بنا ، استاد حیدر و استاد حسین خراسانی و استاد مجدی و استاد حسن قصاع ، فرزند علی محمد نطنزی ، و حسن اسلامی نطنزی ، در کتیبه های محسد به چشم می خورد واقف و سازنده ی در چوبی ورودی شمالی مسجد استاد علاء الدین بن حسین نجار نطنزی بوده است .

قوم ماد 19 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 21

تپه هگمتانه

تپه هِگْمَتانه تپه‌ای تاریخی با پیشینه‌ای متعلق به دوران مادها است که در شهر همدان قرار دارد.

پیشینه و نام

امروزه عموم باستان شناسان، تپهٔ باستانی هگمتانه، واقع در مرکز شهر همدان را - که وسیع‌ترین تپه باستانی ایران است - بقایای ابنیهٔ کاسی، مادی، هخامنشی و بعد از آن می‌دانند. مساحت این تپه حدود ۳۰ هکتار می‌باشد، که با در نظر گرفتن بخش‌هایی که جزء محدودهٔ تپهٔ باستانی بوده، ولی اینک ساختمانهای مسکونی بر روی آن ساخته شده، به بیش از ۴۰ هکتار نیز می‌رسد.

این تپهٔ بیضی شکل، در داخل محدودهٔ شهر فعلی همدان در دو سوی خیابان اکباتان واقع شده‌است. «هگمتانه» یا «هنگمتانه» که به زبان پارسی قدیم به معنی محل تجمع بوده، ترکیبی از دو واژه «هنگ» به معنی «جا» و «متانه» به معنی «تجمع» است. این واژه در زبان یونان به صورت «اکباتانا» در آمده‌است و در کتیبه‌های عیلامی به صورت «آگ ماتونو» آمده‌است. برخی نیز معتقدند: «امدانه» یا «آمادای» که در کتیبه پلیسر پادشاه آشور آمده، به این محل اطلاق می‌شده‌است. «هگمتانه» در زبان ارمنی «اهمتان»، در زبان سریانی و پهلوی «اهمدان» و در گویش نویسندگان عرب «همدان» و در تورات «احتمانا» گفته شده‌است.

همچنین، سکه‌هایی از عهد ساسانی کشف شده که محل ضرب آنها «اهمتان» قید شده‌است. نخستین اشارهٔ مکتوب به نام مادها و سرزمین ماد، در سالنامهٔ بیست و چهارم سارل مانزر سوم (۸۳۶ قبل از میلاد) و سارگن دوم (۷۱۵ قبل از میلاد) بوده‌است که از این قوم و سرزمین آنان به نام «مادای» یا «آمادای» یاد کرده‌اند.

سرزمین ماد

ماد نام سرزمینی بود که تیرهٔ ایرانی مادها در آن ساکن بودند. این سرزمین دربرگیرنده بخش غربی فلات ایران بود. سرزمین آذربایجان فعلی در شمال غربی فلات ایران را با نام ماد کوچک و ناحیه امروزی تهران ( ری )،حوزه شمال غربی کویر مرکزی، همدان، کرمانشاه، لرستان‌، و کردستان را با نام ماد بزرگ می‌شناختند. پایتخت ماد در گذشته هگمتانه نام داشت که بعدها به اکباتان تغییر نام داد.

اقوام ماد

سرزمین ماد

مطابق منابع کهن آشوری و یونانی و ایرانی در مجموع معلوم می گردد که سه قوم از شش قوم تشکیل دهندهً اتحاد مادها یعنی بوسیان (کردوخی ها و میتانی ها) ، ستروخاتیان (ساگارتی ها، کرمانجها) وبودیان (لرها) متعلق به کردها و لرها بوده و سه قوم مادی دیگر عبارت بوده اند ازآریزانتیان (قوم نجبای ماد) که درحدود کاشان میزیسته اند و مغها که در ناحیهً بین رغهً آذربایجان (مراغه) و رغهً تهران ( ری ) ساکن بوده اند و سرانجام پارتاکانیان (یعنی مردمی که درکنار رود زندگی می کنند) همان مردم منطقهً اصفهان بوده اند.

مطابق منابع یونانی، در سرزمین کمنداندازان ساگارتی (زاکروتی، ساگرتی) (همان استان کرمانشاهان کنونی) مادی های ساگارتی میزیسته اند که شکل بابلی - یونانی شدهً نام خود یعنی زاگروس (زاکروتی، ساگرتی) را به کوهستان غرب فلات ایران داده اند. نام همین طوایف است که در اتحاد طوایف پارس نیز موجود است و خط پیوند خونی طوایف ماد و پارس منجمله از منشا همین طایفه ساگارتی ها (زاکروتی، ساگرتی) است، طوایف پارس قبل از حرکت به سوی جنوب دورانی طولانی را در مناطق ماد ها بوده و بعدها رو به جنوب رفته اند.

دوران مادها

آشوریان باستان به شهرهای قوم کاسی، عنوان «کار کاشی» داده بودند، که “ کار“ به معنی قرارگاه یا منزلگاه و “ کاشی “اسم قوم“ کاسی“ است.

آشورشناسان و مادشناسان، جملگی این کارکاشی (یا شهر کاسیان) را منطقه کنونی همدان دانسته‌اند. پروفسور گیریشمن، باستان‌شناس معروف فرانسوی، معتقد است که اسم قبلی هگمتانه، «اکسایا» یعنی شهر کاسی‌ها بوده‌است و در مجموع اعتقاد غالب بر این است که شهر هگمتانه را یکی از اقوام آریایی بنام مادها ساخته‌اند و نخستین دولت ایرانی را در آن بنا نهاده‌اند. ولی نتایج تحقیقات، بیانگر آن است که شهر هگمتانه، پیش از انتخاب به پایتختی توسط مادها وجود داشته و مردمانی از قوم کاسی در آن زیسته‌اند. سپس بازماندگان قوم کاسی، بعدها با طایفه‌ای از آریایی‌ها، قوم موسوم به ماد را پدید آورده‌اند و با غلبه بر دولت تجاوزگر آشوری، دولت ماد را بنیان گذاشته و و پایتخت خود را «کارکاشی» قرار داده‌اند و از آن به بعد، این شهر هگمتانه نام گرفته‌است.

'مادها، گروهی از اقوام آریایی بودند، که از جنوب سیبری به سمت فلات ایران حرکت کرده و در غرب ایران ساکن شدند. عواملی مانند: رشد اجتماعی و فرهنگی، تماس با گروههای بومی ساکن فلات ایران، وجود همسایگانی قدرتمند و احساس نیازهای جدید سیاسی و اجتماعی، آنها را وادار به اتحاد و ایجاد حکومتی مقتدر نمود، به طوری که قوی‌ترین قوم آن روزگار یعنی آشوری‌ها را، برای همیشه از صفحه روزگار محو کردند.

گزارشات مورخین یونانی از ساختار قلعه

اسکلت انسانی در موزه هگمتانه که به همان شکل کشف شده نگهداری می‌شود

روایات مورخین یونانی نیز حاکی است که این شهر در دورهٔ مادها (از اواخر قرن هشتم تا نیمهٔ اول قرن ششم قبل از میلاد)، مدتها مرکز امپراتوری مادها بوده‌است و پس از انقراض آنها نیز به عنوان یکی از پایتخت‌های هخامنشی (پایتخت تابستانی و احتمالاً محل خزانهٔ آنها) به شمار می‌رفته‌است. گفته‌های هردوت مورخ یونانی، در قرن پنجم قبل از میلاد، مهم‌ترین ماخذ تاریخی در این مورد است. وی بنای اولیه این شهر را به «دایااکو» نخستین شهریار ماد نسبت می‌دهد (۷۲۸ قبل از میلاد). هردوت اوضاع سیاسی و اقتصادی نامناسب قوم ماد را در دستیابی دیااکو به قدرت موثر می‌داند.

دیگر مورخین یونانی چون پلی‌بیوس، کنزیاس، ژوستین و گزنفون نیز دربارهٔ هگمتانه مطالبی جمع آوری کرده‌اند. دیااکو پس از اینکه هگمتانه را به پایتختی خود برگزید، تصمیم به ساخت کاخی عظیم و مستحکم، به صورت هفت قلعهٔ تو در تو، گرفت. به طوری که کاخ پادشاهی و خزانه، در درون قلعهٔ هفتم قرار داشته باشند. دیااکو به تقلید از رنگ آمیزی قصرهای بابلی دستور داده بود، کنگره‌های هر قلعه را به رنگی مخصوص در آورند.

به این ترتیب: رنگ کنگره‌های قلعه اول؛ سفید، دومی؛ سیاه، سومی؛ ارغوانی، چهارمی؛ آبی، پنجمی؛ نارنجی و کنگره در باروی داخلی؛ سیمین و زرین بودند. محیط بیرونی‌ترین دیوار قلعه، تقریباً به اندازهٔ حصار شهر آتن بوده‌است.

قصر شاهی، که در آخرین قلعهٔ درونی بر پا شده بود، دارای صدها اتاق بوده و مردم نیز خانه‌های خود را بیرون این قلعه‌ها و در کنار آن ساخته بودند. بنا به درخواست دیااکو، قوم ماد شهرهای کوچکی را که در آن می‌زیسته‌اند، رها ساخته و پایتخت را مورد توجه قرار دادند و در اطراف قلعه شاهی، خانه‌های خود را بنا کردند.

تحقیق در مورد گلرنگ 19 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 21 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

فهرست مطالب : صفحه

1 – مقدمه

2 – توسعه و اهمیت 1

3 – گیاهشناسی و زیست‌شناسی 3-2

4 – روغن گلرنگ 5-4

5 – شرایط آب و هوایی 5

6 – تاریخ کاشت 7-6

7 – خاک 8

8 – کود 8

9 – نیازهای آبی 9

10- مبارزه با علفهای هرز 9

11- برداشت 10

12- ارقام 11-10

13- آفات وبیماریها 13-11

14- جدول 14

مقدمه :

گلرنگ Carthamus tinctorius L. دیرزمانی است که دراکثر کشورهای جهان به عنوان گیاهی با خواص برجسته کشت و زرع می‌شود . سابقه کشت این گیاه درمصر به 4000 سال و در چین به 2000 سال قبل می‌رسد . این گیاه جدا از آنکه به عنوان یک گیاه روغنی شناخته می‌شود ،‌دارای خواص دارویی نیز می‌باشد . داروی علفی آن جهت بهبود جریان خون ، کاهش درد و بهبود بیماریهای عروقی به کار می‌رود . این گیاه به دلیل قابلیت‌هائی نظیرقدرت سازگاری بالا ، ‌مقاومت به سرما،مقاومت نسبی به خشکی ، شوری و قلیائیت بالای خاک و موارد مصرف متعدد در بسیاری از کشورها بطور گسترده کشت می‌شود . روغن دانه این گیاه کیفیت قابل ملاحظه‌ای دارد . میزان اسید لینولئیک آن بین 73 تا 85 درصد است که بالاترین مقدار دربین نباتات روغنی می‌باشد . اسیدلینولئیک موجود درروغن حاوی خواصی نظیر کاهش چربی خون و کلسترول و سختی رگها می‌باشد . روغن گلرنگ به عنوان ماده خام جهت افزودن به مواد رنگی ، ‌ورنی ، جوهر چاپ و فیلم ،‌ نوار مغناطیسی و … بکار می‌رود واین درحالی است که موارد استفاده آن در صنعت روزبه‌روز درحال افزایش است . گلچه‌های این گیاه به عنوان ماده اولیه جهت استخراج پیگمانهای رنگی به منظور افزودن به مواد غذایی به‌کارمی‌رود ،‌گلچه‌های گلرنگ حدود 30% پیگمان زرد دارد که بطور قابل ملاحظه‌ای در مواد غذایی و نوشیدنی‌ها و … می‌تواند به کار رود . هرچند مزایای برشمرده فوق در اکثر کشورهای جهان مورد بهره‌برداری قرارمی‌گیرد ولی متأسفانه درکشور ما به دلیل عدم اطلاع و شناخت کافی از این گیاه سطوح زیرکشت آن اندک و تحقیقات برروی آن ناچیزاست .

توسعه و اهمیت :

گلرنگ یا کافشه ،‌وابسته به راستة سینادره1 ،‌تیرة آستراسه 2،‌جنس کارتاموس3و گونه زراعی تینک توریوس4 می‌باشد .

سابقة کشت این دانه روغنی در کشور مصر به 2500 سال قبل می‌رسد . به‌احتمال قوی گلرنگ درشمال شرق هندوستان ،‌ایران و یا ترکیه اهلی گردیده است . گونه‌های زراعی این گیاه از گونه‌های وحشی آن مثل اکسیوکانتا 5و یا فلستینوس 6 منتج شده‌اند .

میزان روغن قابل استخراج از بذر گلرنگ نسبت به رقم 25-20 درصد و از مغز دانه 45-35درصد می‌باشد . روغن گلرنگ در تغذیه و صنایع مورد مصرف قرارمی‌گیرد . کنجاله باقی‌مانده پس از روغن‌کشی ، تا اندازه‌ای تلخ مزه است ولی با مخلوط نمودن آن با کنجاله چغندرقند و یا کنجالة ساقه نیشکر ، احشام می‌توانند آن را با رغبت بخورند . طیف رنگی در گلبرگ‌های ارقام مختلف گلرنگ دارای دامنة زیادی بوده و به رنگ‌های سفید ( به‌ندرت ) زرد ، نارنجی ،‌لیمویی ،‌قرمز و زعفرانی دیده می‌شود . ازخیس نمودن گلبرگ‌های گلرنگ می‌توان در رنگین نمودن مواد غذایی استفاده نمود که از دیدگاه سلامتی بر رنگ‌های سنتتیک ارجحیت دارند . گلبرگ‌های گلرنگ حاوی ماده رنگی به نام کارتامین7بوده که به رنگ قرمز پرتقالی دیده می‌شود ،‌ این ماده نامحلول درآب بوده ولی در محلول‌های قلیایی قابل انحلال است . کارتامیدین8 به رنگ زرد و محلول درآب می‌باشد . عملکرد گلبرگ خشک ( با 8 درصد رطوبت ) دریک هکتار نسبت به رقم ،‌تراکم و نوع زراعت بین 120-70 کیلوگرم متغیراست . سطح کشت ،‌تولید و عملکرد هکتاری گلرنگ در دنیا در سال 1999 به ترتیب 1095611 هکتار ، 895396 تن و 817 کیلوگرم گزارش شده است . مهم‌ترین کشورهای تولید کننده گلرنگ به ترتیب ایالات متحده امریکا ، مکزیک و هندوستان می‌باشند . سطح کشت این دانه روغنی در کشور اندک بوده ولی در برنامه 5 ساله دوم ،‌سطحی معادل 14000 هکتار که 21 درصد از سطح کل کشت دانه‌های روغنی کشور می‌باشد ، درنظرگرفته شده است .

1-Synadrae 2-Astraceae 3-Carthamus 4-Thinctorius

5-C.Oxyacantha 6-Palaestinus 7-Carthamin 8-Carthamidin

1

گیاهشناسی و زیست شناسی :

گلرنگ گیاهی است پرشاخ وبرگ ، ریشه عمقی داشته به طوری که این ریشه در شرایط مناسب 2 الی 3 متر در خاک نفوذ می‌کند . از ریشة مزبور ،‌ریشه‌های جانبی متعددی انشعاب حاصل می‌کنند که درآبرسانی و تغذیه بوته نقش مهمی را برعهده دارند . اگر در شرایط معمول که عمق گسترش ریشه‌گندم بطور عمودی 40 سانتی‌متر می‌باشد ، نفوذ ریشه گلرنک اندازه‌گیری شود میزان آن تا 220 سانتی‌متر نیز بالغ می‌گردد . لایه متراکم و فشرده تحت‌الارض ، رشد ریشه را محدود می‌کند ،‌ همچنین نمک خاک و آب آبیاری از رشد ریشه خواهد کاست . مقاومت گلرنگ به شوری خاک کمتر از جو بوده ،‌ ولی از پنبه بیشتر است . هدایت الکتریکی (EC) به میزان 11 سی زیمنس برمتر موجب افت عملکرد تا حد 25 درصد می‌شود . بطور معمول گلرنگ در خاک‌های شور ،‌شاخه‌های خود را به صورت مجتمع و درانتهای ساقة اصلی تولید می‌کند . شکل ساقه استوانه‌ای بوده که از رشد محور بالای لپه1 حاصل می‌گردد .

رنگ ساقه دراوایل رشد سبز بوده ولی به مرور کم‌رنگ شده و در مرحله رسیدگی به رنگ کرم یا کاهی درمی‌آید . ساقه عاری از کرک است . در