لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 10
سنگ آسمانی چیست؟
بیشتر سنگهای آسمانی آنقدر کوچک هستند که نمیتوانند از اتمسفر زمین پایینتر بیایند و کاملا بخار میشوند،در حالیکه بعضی از آنها به اندازه کافی بزرگ هستند که به سطح زمین برسند. روزانه بیش از هزار تن توده از شهاب سنگهای خرد شده به زمین میرسند. اندازه بیشتر شهاب سنگهای آسمانی در حد گرده خاک یا ماسه است.سالانه چندین هزار شهاب سنگ که از نظر اندازه بزرگتر از تیله شیشه ای هستند به سطح زمین میرسند.تعداد کمی از آنها توسط انسانها کشف شده و قابل شناسایی هستند،دلیل آن این است که نمونه شهاب سنگها بسیار نادر هستند.اصابت کردن این شهاب سنگها با ....
بسیار نادر هستند.اصابت کردن این شهاب سنگها با شدت به سطح زمین میتواند باعث تولید حفره بزرگی در زمین شود.بعضی از شدیدترین ضربه ها با اتفاقات مصیبت بار ارتباط داشته است مانند:انهدام توده ای از گیاهان و حیوانات خاص.
شهاب سنگ ها بیشتر اوقات یک رگه خیلی کمی از نور در آسمان شب دارند،آنها آنقدر سریع ظاهر و ناپدید میشوند که تماشای آنها شما را شگفت زده خواهد کرد.اگر چه بیشتر آنها در شب دیده میشوند اما گاهی در طول روز هم به زمین سقوط میکنند.
آن باریکه نوری که ما شهاب سنگ مینامیم در واقع دنباله تابش حاصل از تبخیر ذرات فضایی است که به اتمسفر زمین وارد میشوند. این خرده های ریز ذرات فضایی جمعا شهاب سنگ نامیده میشوند. روزانه میلیونها شهاب سنگ وارد اتمسفر زمین میشوند،آنها از سیستم خورشیدی،ترجیحاً از میان ستارگان فضایی سرچشمه میگیرند. بیشتر شهاب سنگهایی که وارد اتمسفر زمین میشوند ذرات ریز ستاره های دنباله دار،سیارکها،مریخ یا ماه هستند که سرتاسر فضا حرکت میکنند و با اتمسفر زمین برخورد میکنند.
دلیل به وجود آمدن شهاب سنگها چیست؟شهاب سنگهایی که وارد اتمسفر زمین میشوند سرعت خیلی بالایی دارند.شهاب سنگها با نیروی زیادی سراسر اتمسفر حرکت میکنند زیرا سرعت بالای آنها به هوای جلو فشار وارد میکند،این فشار بالا در هوا تولید گرما میکند که این گرما همان علت ایجاد نور به دنبال شهاب سنگهاست.دمای سطح شهاب سنگ آنقدر بالا میرود که این دما برای تبخیر اتمها یا مولکولهای روی سطح شهاب سنگ کافیست. گازهای اتمسفر که در امتداد مسیر حرکت شهاب سنگهاهستند گرم و یونیزه میشوند،این گرما و به دنبال آن یونیزه شدن ذرات تولید دنباله نورانی از جنس بخار میکند که ما آن را شهاب سنگ مینامیم. شهاب سنگها فقط برای مدت زمان کمی قابل رویت هستند زیرا گازهای موجود در بخار به محض سرد شدن سریع پراکنده میشوند.
چه وقت میتوان شهاب سنگ را دید؟
شما خیلی اتفاقی میتوانید یک شهاب سنگ را در یک شب صاف ببینید.سالانه چند بار به صورت استثنایی میتوان بارش شهاب سنگها را دید.شهابها از آسمان میبارند.این بارش زمانی اتفاق می افتد که زمین حول خورشید میچرخد و از میان یک ردیف خرده ستاره دنباله دار حرکت میکند. ستاره های دنباله دار به صورت ذرات آزاد باقیمانده در فضا دور خورشید میچرخند،این ذرات در سراسر مدار ستاره های دنباله دار پراکنده هستند.وقتی که مدار زمین با مدار ستاره های دنباله دار برخورد میکند خیلی از ذرات باقیمانده آنها با اتمسفر زمین برخورد میکند و تولید شهاب سنگ میکند. برای فهمیدن زمان بعدی بارش شهاب ها میتوان از سالنامه بارش شهاب ها استفاده کرد.
شهاب سنگ معمولا بزرگ و نورانیست.این نور استثنایی معمولا نتیجه بزرگ بودن شهاب و کم بودن قطر اتمسفر زمین است.در نتیجه اگر این شهاب بالای یک منطقه پر جمعیت سقوط کند توجه زیادی به خود جلب میکند.بعضی از شهاب ها تولید صدا میکنند،بعضی از آنها از خود خرده شهاب های ریزی پراکنده میکنند،بعضی به همراه صدای غرش دارند و بعضی با خود دنباله ای دارند که برای چندین دقیقه زودگذر قابل رویت است. اندازه بزرگ شهاب سنگها به آنها شانس
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 10
سنگ آسمانی چیست؟
بیشتر سنگهای آسمانی آنقدر کوچک هستند که نمیتوانند از اتمسفر زمین پایینتر بیایند و کاملا بخار میشوند،در حالیکه بعضی از آنها به اندازه کافی بزرگ هستند که به سطح زمین برسند. روزانه بیش از هزار تن توده از شهاب سنگهای خرد شده به زمین میرسند. اندازه بیشتر شهاب سنگهای آسمانی در حد گرده خاک یا ماسه است.سالانه چندین هزار شهاب سنگ که از نظر اندازه بزرگتر از تیله شیشه ای هستند به سطح زمین میرسند.تعداد کمی از آنها توسط انسانها کشف شده و قابل شناسایی هستند،دلیل آن این است که نمونه شهاب سنگها بسیار نادر هستند.اصابت کردن این شهاب سنگها با ....
بسیار نادر هستند.اصابت کردن این شهاب سنگها با شدت به سطح زمین میتواند باعث تولید حفره بزرگی در زمین شود.بعضی از شدیدترین ضربه ها با اتفاقات مصیبت بار ارتباط داشته است مانند:انهدام توده ای از گیاهان و حیوانات خاص.
شهاب سنگ ها بیشتر اوقات یک رگه خیلی کمی از نور در آسمان شب دارند،آنها آنقدر سریع ظاهر و ناپدید میشوند که تماشای آنها شما را شگفت زده خواهد کرد.اگر چه بیشتر آنها در شب دیده میشوند اما گاهی در طول روز هم به زمین سقوط میکنند.
آن باریکه نوری که ما شهاب سنگ مینامیم در واقع دنباله تابش حاصل از تبخیر ذرات فضایی است که به اتمسفر زمین وارد میشوند. این خرده های ریز ذرات فضایی جمعا شهاب سنگ نامیده میشوند. روزانه میلیونها شهاب سنگ وارد اتمسفر زمین میشوند،آنها از سیستم خورشیدی،ترجیحاً از میان ستارگان فضایی سرچشمه میگیرند. بیشتر شهاب سنگهایی که وارد اتمسفر زمین میشوند ذرات ریز ستاره های دنباله دار،سیارکها،مریخ یا ماه هستند که سرتاسر فضا حرکت میکنند و با اتمسفر زمین برخورد میکنند.
دلیل به وجود آمدن شهاب سنگها چیست؟شهاب سنگهایی که وارد اتمسفر زمین میشوند سرعت خیلی بالایی دارند.شهاب سنگها با نیروی زیادی سراسر اتمسفر حرکت میکنند زیرا سرعت بالای آنها به هوای جلو فشار وارد میکند،این فشار بالا در هوا تولید گرما میکند که این گرما همان علت ایجاد نور به دنبال شهاب سنگهاست.دمای سطح شهاب سنگ آنقدر بالا میرود که این دما برای تبخیر اتمها یا مولکولهای روی سطح شهاب سنگ کافیست. گازهای اتمسفر که در امتداد مسیر حرکت شهاب سنگهاهستند گرم و یونیزه میشوند،این گرما و به دنبال آن یونیزه شدن ذرات تولید دنباله نورانی از جنس بخار میکند که ما آن را شهاب سنگ مینامیم. شهاب سنگها فقط برای مدت زمان کمی قابل رویت هستند زیرا گازهای موجود در بخار به محض سرد شدن سریع پراکنده میشوند.
چه وقت میتوان شهاب سنگ را دید؟
شما خیلی اتفاقی میتوانید یک شهاب سنگ را در یک شب صاف ببینید.سالانه چند بار به صورت استثنایی میتوان بارش شهاب سنگها را دید.شهابها از آسمان میبارند.این بارش زمانی اتفاق می افتد که زمین حول خورشید میچرخد و از میان یک ردیف خرده ستاره دنباله دار حرکت میکند. ستاره های دنباله دار به صورت ذرات آزاد باقیمانده در فضا دور خورشید میچرخند،این ذرات در سراسر مدار ستاره های دنباله دار پراکنده هستند.وقتی که مدار زمین با مدار ستاره های دنباله دار برخورد میکند خیلی از ذرات باقیمانده آنها با اتمسفر زمین برخورد میکند و تولید شهاب سنگ میکند. برای فهمیدن زمان بعدی بارش شهاب ها میتوان از سالنامه بارش شهاب ها استفاده کرد.
شهاب سنگ معمولا بزرگ و نورانیست.این نور استثنایی معمولا نتیجه بزرگ بودن شهاب و کم بودن قطر اتمسفر زمین است.در نتیجه اگر این شهاب بالای یک منطقه پر جمعیت سقوط کند توجه زیادی به خود جلب میکند.بعضی از شهاب ها تولید صدا میکنند،بعضی از آنها از خود خرده شهاب های ریزی پراکنده میکنند،بعضی به همراه صدای غرش دارند و بعضی با خود دنباله ای دارند که برای چندین دقیقه زودگذر قابل رویت است. اندازه بزرگ شهاب سنگها به آنها شانس
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 62
سنگ شناسی
(کلیات سنگهای رسوبی، آذرین و دگرگونی)
گروه مهندسی معدن
دانشگاه آزاد اسلامی اردکان
تهیه:
علی شکاری فرد
سنگهای آذرینIgneous Rocks
- بافت در سنگهای آذرین
بافت سنگهای آذرین به اندازه، شکل، چگونگی قرار گرفتن و رابطه فیزیکی کانیهای موجود در سنگ اشاره می کند. برخی سنگها از بلورهای بسیار دانه درشت ساخته شده اند ، بلورهای سازنده برخی دیگر بسیار ریز بوده و گروهی مخفی بلور و یا فاقد بلور می باشند. به طور کلی سنگهای آذرین دارای یکی از بافتهای درشت بلور، ریز بلورو یا شیشهای هستند.
بافت پورفیری: بافت پورفیری یکی از معمولیترین و فراوانترین بافتهای سنگهای آتشفشانی (ولکانیک) است. در این سنگها بلورهای درشت در یک زمینهی ریزدانه و یا شیشهای قرارگرفتهاند. این اختلاف اندازهی بین بلورها و زمینه سنگ ناشی از تغییر شرایط تبلور ماگما است. بلورهای درشت در اعماق زمین به آرامی شکل میگیرند و در اثر خروج ناگهانی مواد مذاب و سردشدن سریع آن در سطح زمین، زمینه ی ریزبلور یا شیشهای شکل میگیرد. این بافت معمولاً در سنگهای آتشفشانی، دایکها، سیلها، و یا تودههای نفوذی کوچک دیده میشود.
بافت درشت بلور یا فانریتیک: در اثر انجماد آرام مواد مذاب در اعماق زمین، بلورها فرصت کافی برای رشد پیدا می کنند و گاهی طولشان به چندین سانتی متر نیز می رسد. این نوع بافت فاقد بخش شیشهای و غیر متبلور بوده و کانیهای سازنده آن دارای شکل بلورشناسی مشخصی هستند. بافتهای درشت بلور انواع مختلفی چون بافت دانهای، بافت پگماتیتی ، بافت کروی و ... دارند.
بافت ریز بلور یا آفانیتیک: این نوع بافت مخصوص سنگهای آذرین بیرونی (آتشفشانی)، دایکها، سیلها و سطح خارجی تودههای نفوذی است. در این نوع بافت که در اثر انجماد سریع ماگما پدید آمده است گاهی بلورهای دانه ریز با چشم غیر مسلح قابل تشخیص نمیباشند. از انواع بافت ریز بلور میتوان به بافت دانهای ریز بلور اشاره کرد که مشخصات بافت دانهای درشت بلور را در مقیاس کوچکتر دارا میباشد. در این نوع بافتها فضای بین بلورها را شیشه و یا خمیرهای با بلورهای بسیاردانه ریز پر نموده است.
بافت شیشهای Hyaline: در این نوع بافت تقریبا تمامی سنگ غیر متبلور و شیشهای است. این بافت بیانگر سرد شدن بسیار سریع ماگما است و در ماگماهای بازالتی بیشتر از ماگماهای اسیدی و خنثی دیده میشود.
- شکل و ساخت تودههای ماگمایی
مواد آتشفشانی بر اساس انجماد در اعماق و یا سطح زمین اشکال متنوعی پدید میآورند. تودههای آذرین بیرونی عمدتاً مخروط آتشفشانی، گدازه و مواد تخریبی یا آذرآواری را ایجاد میکنند. تودههای آذرین درونی نسبت به سنگهای اطراف خود ( سنگهای درونگیر) اشکال متفاوتی ایجاد مینمایند که بر حسب وضعیت نسبت به لایهبندی سنگهای رسوبی و یا شیستوزیته ( تورق ) سنگهای دگرگونی مجاور خود به دو دستهی تودههای نفوذی همشیب و دگرشیب یا متقاطع تقسیم میگردند.
- باتولیت Batholithe Bothos : به معنی عمیق و lithos به معنی سنگ می باشد. باتولیتها توده های آذرین نفوذی بسیار بزرگی هستند که وسعتی بالغ بر 100 کیلومتر مربع را اشغال می کنند. با افزایش عمق، وسعت باتولیتها افزایش می یابد و در زیر آنها مواد رسوبی دیده نمی شود. حجم ماگمای سازنده این توده ها به قدری زیاد است که انجماد کامل آن گاهی میلیونها سال به طول می انجامد. توده های کوچک باتولیت که وسعتی کمتر از 100 کیلومتر مربع داشته باشند، استوک خوانده می شوند که استوک سرچشمه که عامل اصلی کانی سازی مس است از مثالهای معروف آن است.
دایک dike: تودههای نفوذی لایهای شکل که طبقات دربرگیرندهی خود را قطع میکنند و نسبت به آنها به صورت زاویه دار قرار میگیرند(قطع لایه بندی). ضخامت دایک بین چند سانتیمتر تا چندین متر و طول آن ممکن است به دهها کیلومتر برسد. به دلیل مقاومتر بودن جنس این تودهها نسبت به سنگهای اطرافشان، پس از فرسایش به صورت دیوارهای دیده میشوند. مدت انجماد کامل ماگما در دایکهای سطحی به چند روز و در دایکهای عمیق به صدها سال میرسد.
لاکولیت : در اثر تزریق مواد به درون لایههای رسوبی اشکالی شبیه به عدسی پدید میآید به گونهای که سطح محدب آن به سمت بالا و سطح مسطح آن به سمت پایین قرار میگیرد. این اشکال را که با سنگهای درونگیر خود هم شیب بوده و ممکن است قطرشان به چندین کیلومتر و ضخامتشان به یک کیلومتر برسد لاکولیت نامیده میشوند. لاکولیتها نسبت طول به ضخامت کمتر از 10 بوده و طبقات رویی آنها معمولاً گنبدی شکل هستند.
لوپولیت lopolith: تودههای نفوذی پیاله مانندی که به صورت همشیب با طبقات درونگیر خود ایجاد میشوند و سطح بالای آنها مقعر و سطح زیرینشان محدب است. گاهی قطر لوپولیتها به صد کیلومتر و ضخامت آنها به 1 کیلومتر نیز میرسد.
فاکولیت phacolite: فاکولیتها تودههای نفوذی هم شیبی هستند که لولای چین و فضای بین طبقات چین خورده را پر می کنند و در قله تاقدسیها و یا قعر ناودیسها دیده می شوند.
سیل :sill تودههای نفوذی با ضخامت کم و به صورت صفحهای هستند که به موازات طبقات رسوبی یا شیستوزیته ( تورق) سنگهای دگرگونی تزریق شدهاند. سیلها، بافت متراکم و بدون حفره داشته و از نظر اندازهی بلورهای سازنده دارای ساخت یکنواخت میباشند. سن این لایهها همواه از سنگهای درونگیرشان کمتر است و به کمک این مشخصه میتوان آنها را از گدازهها که تنها از لایههای زیرین خود جوانترند تشخیص داد. نسبت طول به ضخامت در سیلها بیشتر از 10 میباشد.
- مشخصات ماگما
ترکیب : ماگما از عناصرSi, Al , Ca, Na, K, Fe, Mg, H, O تشکیل شده است. مهمترین ترکیبات موجود در ماگما AL2o3,Sio2,H2o,Cao میباشند. سنگهای آذرین درونی نمیتواند معرف خوبی برای ترکیب شیمیایی ماگما باشند چون کانیهای مختلف بسته به نقطه انجماد خود در مراحل مختلف از ماگما جدا میشوند و سنگهای متفاوتی را تشکیل می دهند. به همین خاطرنماینده و نشانگر قسمت خاصی از ماگما میباشد ولی اگر گدازه به سرعت سرد شود در این حالت مراحل تفریق ماگما صورت نگرفته و این دسته سنگها به ترکیب واقعی ماگما نزدیکتر هستند. با بررسی این دسته گدازهها آنها را به سه دسته کلی که 45 تا 75 درصد وزنی آنها را سیلیس تشکیل میدهند تقسیم کردهاند.
1) ماگمای بازالتی (ماگمای بازیک ) 2) ماگمای آنذریتی (ماگمای حد واسط) 3)ماگمای ریولیتی (ماگمای اسیدی)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 16
سنگ های آذرین:
ریشه لغوی
سنگهای آذرین ، Igneous rocks نام خود را از واژه Ignis گرفتهاند که در لاتین به معنای "آتش" است.
دید کلی
این سنگهای پرورده آتش ، زمانی تودهای داغ و مذاب را به نام ماگما تشکیل میدادهاند، که سرد شدن تدریجی ماگما ، آنها را به سنگ سخت و جامد تبدیل کرده است. بنابراین گدازهای که از دهانه آتشفشان فوران کرده و بر سطح زمین جاری میشود، به سرعت سرد و سخت شده و سنگی آذرین را بوجود میآورد.
تاریخچه و سیر تحولی
اغلب مولفین یونانی و رومی ، آتشفشانها ، فعالیتهای آتشفشانی و زمین لرزه ها را توصیف میکردند. استاربو جغرافیدان و مورخ یونانی (63 قبل از میلاد ـ 20 بعد از میلاد ) فعالیتهای آتشفشانی اتنا ، سوما ـ وزوو و جزایر لیپاری را توصیف کرد. او آتشفشانها را به منزله دریچههای اطمینان تلقی مینمود که از آنها مواد سیال خارج میشود.
در قرن هیجدهم اولین مناظرات و مباحثات تند و شدید درباره ماهیت و منشا سنگها در گرفت. در مباحثات منشا سنگها مناظراتی بین دسته و گروههای زیر وجود داشت: در یک طرف نپتونیستها و در طرف دیگر ولکانیستها و پلوتونیستها قرار داشتند. نپتونیستها معتقد بودند که سنگهای پوسته متوالیا در یک اقیانوس اولیه تهنشین شدهاند و به نظر آنها بازالت و گرانیت هر دو سنگهایی هستند که در این اقیانوس بزرگ را سبب شدهاند. پلوتونیستها اعتقاد داشتند که زمین از انجماد مواد مذاب و داغ بوجود آمده است و گرانیت را یک سنگ نفوذی داغ به شمار میآوردند.
در سال 1825 واژه ماگما و مفهوم منحصر به فرد ماگمای اولیه توسط اسکراپ عنوان شد.
سرجـیـمزهال ( 1761 ـ 1832 ) به همراه ریمور ( 1726 ) و اسپالانزانی ( 1794 ) و جورج وات ( 1804 ) پیترولوژی تجربی را پایهگذاری کرد.
در سال 1844 چاربز داروین ( 1882ـ 1809 ) اظهار داشت که انواع مختلف سنگهای ماگمایی ممکن است از یک ماگمای اولیه اشتقاق یافته باشند به شرط آنکه ترکیب ماگما با تبلور و جدایش یک یا چند کانی مشکل سنگها تغییر یابد.
در سال 1850 هنری کلیفتون سوربی ( 1826ـ 1908 ) جهت مطالعه میکروسکوپی ، اولین مقطع نازک سنگها را تهیه کرد.
اوایل سال 1861 روش طبقه بندی شیمیایی سنگها را ابداع کرد و در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم برخی از روشهای نمایش شیمیایی و نهایتا طبقهبندی شیمیایی سنگها پا به عرصه ظهور نهاد ( موینسون ـ لسینگ 1899 ، کراس ، ایدینگز ، پیرسون و واشنگتن 1903 ، اوسان 1919 ، نیگلی 1920 ، فون ولف 1922 ).
آلفرد لوتاروگز ( 1915 ) از کتابش تحت عنوان « منشا قارهها و اقیانوسها » ، اصل و ریشه سوالات پزولوژیستها را به مفهوم تغییر ناپذیری قاره مربوط دانست.
در سال 1969 موریس و ریچادر ویلژوئن اولین توصیف دقیق شیمیایی و سنگ شناسی یک سری جدید و مهم سنگهای آتشفشانی را که واجد انواع اولترامافیکها بود ، منتشر ساختند.
از آن زمان تا به امروز سنگ شناسی آذرین همانند دیگر رشتههای علوم فراز و نشیبهای بسیاری را پشتسر گذاشته و با کوشش پیشگامان علم پترولوژی تجربی ، بررسی شرایط تشکیل کانیها و سنگها ، بویژه سنگهای آذرین و دگرگونی رو به رونق نهاد.
انواع سنگهای آذرین
انجماد ماگما به سنگهای آذرین ، یا در سطح زمین صورت میگیرد و یا در داخل پوسته زمین ، بنابراین بر حسب اینکه ماگما در کجا منجمد شود دو گروه سنگ آذرین خواهیم داشت.
سنگهای آذرین خروجی: سنگهای آذرینی را که از انجماد ماگما در سطح زمین بوجود میآید سنگهای آذرین خروجی مینامند.
سنگهای آذرین نفوذی: به آن دسته از سنگهای آذرین که از انجماد ماگما در داخل پوسته زمین تشکیل میگردد سنگهای آذرین نفوذی گفته میشود. سنگهای آذرین نفوذی خود در پوسته زمین به اشکال مختلفی منجمد میشوند که شامل موارد زیر میباشند.
لاکولیتها
سیلها
دایکها
لوپولیتها
پاتولیتها
فاکولیتها
استوکها
انواع سنگهای آذرین از نظر رنگ
سنگهای آذرین فلسیک یا روشن
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 40
سنگ شناسی محیط های تخریبی
سنگ تخریبی: سنگی که از تخریب سنگهای آذرین، دگرگونی و رسوبی قدیمی بر اثر فرسایش شیمیایی و فیزیکی در اثر عواملی مانند باد، رودخانه، امواج و یخچال. این تخریبها باد در همین محیط رسوب می کنند و یا در دریاها تشکیل رسوب تخریبی می دهند.
1ـ سنگهای ریزدانه (اندازه کمتر از ) سنگهای رسی و سیلتی
2ـ سنگهای متوسط دانه () ماسه سنگها و آرنایت ها
3ـ سنگهای درشت دانه (بزرگتر از 2mm) کنگلومرا
ماسه سنگها
1ـ اجزاء تشکیل دهنده ها: a) دانه های آواری: که شامل کانی های مختلف و قطعات سنگی است.
الف) کوارتز پایدار ترین شکل بلور
ب) فلوسپات نا پایدار تر و دارای ؟؟
ج ) قطعات سنگی خرده سنگهای مختلف مثل کربنات ها
b) ماتریکس: الف) پزوتوماتریکس
ب) اورتوماتریکس
ج) اپی ماتریکس
د) سودوماتریکس
c) سیمان: رنگ روشن تر از ماتریکس و دانه های درشت تر
الف) سیمان سیلیسی که مهمترین نوع سیمان است و منشاء آن از
1ـ موجوداتی که اسکلت سیلیسی دارند مانند رادیوارها،
2ـ انحلال کانی ها سیلیکانی نا پایدار مانند پیروکسن ها،
3ـ تبدیل کانی های رسی به یکدیگر مانند مونتور ریونیت به ایلیت
ب ) سیمان کربناته که مهمترین آن کلیسیت است و منشاء آن وجود توالی تخریبی در سنگهای کربناته است.
نوع دیگر سیمان کربناته دولومیت است که از فرآیند Dolomitization کلیست و رس به وجود می آید.
ج) سیمان سولفاته که مهمترین آن ؟؟ و با ریت است و به دلیل انحلال زیاد، مقدار آن کم است. این سیمان در رخساره های تبخیری زیاد وجود دارد.
د) سیمان ماتینی که عمدتاً در محیط های اکسیدی مانند رودخانه ها به صورت قرمز به چشم می خورد.
؟؟ که اگر به صورت درجا ایجاد شوند دارای منشاء دانه های ناپایدار
هستند.
بلوغ (Maturity):
1ـ بلوغ بافتی (textural M.): شامل :
گردشدگی (Rounding)
جور شدگی (sorting)
کرویت (spheroity)
وجود ماتریکس (matrix)
هر چه سنگ بالغ تر باشد موارد اول تا سوم در آن بیشتر است و ماتریکس کمتری دارد و قدرت تخریبی بالاتری دارد.
2ـ بلوغ کانی شناسی (mineralogy M.)
هر چه سنگ بالغ تر باشد دارای کانی های پایدار تر و درشت دانه تری است.
تخلخل و تراوایی (Porosity & Permeability)
تخلخل به فضای های خالی در سنگ گویند که می تواند به دو صورت تقسیم کرد:
1ـ تخلخل مطلق که به کل فضاهای خالی سنگ گویند و
2ـ تخلخل موثر (تراوایی) که به فضاهای خالی سنگ که با هم ارتباط دارند گویند.
طبقه بندی ماسه سنگ
در تمام طبقه بندی های ماسه سنگ دانه های آواری در نظر گرفته می شوند ولی در برخی ماتریکس و یا سیمان در نظر گرفته نمی شوند.
1ـ طبقه بندی فولک: در این طبقه بندی ماتریکس در نظر گرفته نمی شود و بر اساس نوع دانه، سیمان و مچوریتی انجام می شود. در این طبقه بندی ماسه سنگ ها به سه دسته عمده : a) کوارتز آرنایت، b) آرکوز و c) لیتارنایت تقسیم می شوندکه در اولی مقدار کوارتز بیش از %90 است، در دومی مقدار فلوسپات بیش از %25 است و در سومی مقدار خرده سنگ بیش از %25 است.