دانلود مقاله مختصری از تاریخچه مواد مخدر در ایران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 49

ایرانها در زمانهای بسیار دور با مواد مخدر آشنایی داشته اند . نخستین ماده مخدری که در اسناد و مدارک مربوط به دوره های باستانی از آن نام برده شده بنگ است . بنگ که در گیاه شناسی به لغت لاتین cannahis indica (کنف هندی ) خوانده می شود گردی است که ازکوبیدن برگها و سرشاخه های گلدار شاهدانه به دست می آید . این گرد به صورت توده یکنواخت فشرده ای که به علت وجود مقداری صمغ در برگها و گلها به یکدیگر چسبندگی پیدا کرده اند .

در اوستا کتاب مذهبی زرتشت به دفعات لغت بنگ دیده می شود . در دوره های باستان از بنگ به دو صورت استفاده می شود . یکی مصرف درمانی و دیگر مصرف تخدیری )

هرودت مورخ یونانی در قرن پنجم پیش از میلاد در بحث از سکها یا سکاها که تیره ای از آریاییها یا بروایتی از ایرانیها بود ا شاره به مصرف دانه ای شاهدانه یا کنف توسط ایرانیها نموده است . مصرف بنگ و حشیش در ایران در دوران صفویه رواج بسیار یافت . برخی از پادشاهان صفویه به خوردن بنگ و حشیش اعتیاد داشتند. خوردن چرس وبنگ یا آشامیدن محلولهایی از این مواد در دوران سلطنت سایر شاهان صفوی نیز متداول بود . شوالیه ژن باپتیست تاورنیه جهانگرد فرانسوی از سال 1632 تا 1668 م 9 بار ازایران دیدن کرده و در مورد عادت ایرانیان به آشامیدن محلولهایی از چرس وبنگ می نویسد همچنین مشروب دیگری دارند که خیلی بد مزه و تلخ است و آن را بنگ می گویند که از برگ شاهدانه می گیرند و ادویه دیگری هم داخل آن می کنند هرکس بخورد به حالت جنون می افتد و حرکات غریب از او سرمی زند به همین جهت درمذهب اسلام بنگ حرام است برخی از مورخان نوشته اند ایرانیان دود کردن مواد مخدر را از ازبک ها یاد گرفته اند .

طی چند دهه اخیر محصول شاهدانه درایران با نامهای دیگری از قبیل گراس و ماری جوانا رواج یافت که متاسفانه تقلیدی ازکشورهای اروپایی و امریکاست . استفاده از حشیش یعنی خوردن آب به منظور تخدیر و به عنوان وسیله ای برای تفریح و سیر در عالم بیخودی و بیخبری مربوط به دوره های باستان است .

برخی از محققان اظهارنظر کرده اند که آثار شعرای ایرانی ،مثنوی مولانا جلاالدین مولوی قدیمی ترین ماخذی است که د رآن از بنگ و حشیش سخن گفته شده است .

پس از بنگ و حشیش ماده مخدری که در ایران راه یافت تریاک یا افیون است . رواج این ماده جادویی رونق بازار جرس و بنگ و حشیش را شکست داد .

تریاک که کلمه تریاق معرب آن است دراصل با آنچه امروز تریاک نامیده می شود تفاوت داشته و به پادزهری گفته می شود که مرکب از چند دارو بود وبرای مداوای گزش مار و عقرب و امثال آنها به کار می رفت .

استعمال تریاک در ایران سابقه ای طولانی دارد به گمان برخی به 1400 سال قبل یعنی زمانی که اعراب بر ایران دست یافتند می رسد . برخی از محققان عرب گفته اند که شیره کوکنار یا افیون برای نخستین برا توسط سپاهیان عرب به ایران وارد شد .

نفوذ تریاک از مصر به یونان و روم اشاعه پیدا کرد پس از رواج در انجا توسط بازرگانان عرب تریاک وارد ایران شد و در بین مردم رایج گشت .

در تمام مدتی که دولت انگلستان تریاک هندوستان را به چین صادر می کرد و به طور کلی هندوستان مستعمره این کشور محسوب می شد ایران ، افغانستان و پاکستان کلید هند به حساب می آمدند و تمام کوشش انگلستان برای حفظ هند در اختیار گرفتن این کلید و ممانعت از نفوذ سایر اروپاییان به این کشور ها بود . انگلستان به هر قیمتی بود دامنه نفوذ و سیطره خود را در این کشورها گسترش می داد و سیاستمداران آن زمان انگلستان تجربه موفق خود در هندوستان را در این کشورها نیز پیاده می کردند و مهم ترین نقطه اتکای این سیاست اشاعه مواد مخدر در ایران بود و از این کار چندین هدف بزرگ دنبال می شد اول اینکه تریاک محصول ایران مرغوب بودو در چین و مالایا و حتی خود انگلستان مورد توجه و استقبال معتادان بود . دوم اینکه باتوجه به این اصل که در هر کجا که خشخاش کاری به عمل آید مسلما گروه زیادی از مردم اعم از کشاورز و کارگر و سایرین به اعتیاد روی خواهند آورد واین موضوع روح هر گونه مقاومت و بیگانه ستیزی را از بین خواهد برد . به هر حال انگلیسی ها بدوا با تریاک به عنوان داروی همه دردها مردم را معتاد کردند و سپس کشت خشخاش را در ایران اشاعه دادند وعملا از سال 1870 م تجارت تریاک بین ایران و انگلیس شروع شد .

تجارت مواد مخدر رونق گرفت وتریاک ایران به چین ،اروپا و انگلیس صادر شد و مدارکی در دست است که معتادان لندنی بنا به نوشته حسین کوهی کرمانی جنس خوب تریاک ایران را شناختند و در اوایل انگلیسی ها تریاک ایران را خوب می خریدند و به این ترتیب زراعان ایرانی دست از کشت گندم برداشته و. به کشت تریاک پرداختند و باز در کتاب حکمت عملی محمد علی بامداد میخوانیم که شخصی به نام خان صباحی به عنوان تجارت به زابل و سیستان و قائن آمده بود و یکی از معاملاتش این بود که تریاک را مثقالی 5 شاهی یعنی چهار مثقال یک قران می فروخت و سوخته تریاک را مثقالی 5 تا 6 ریال خریداری می کرد .

خوردن بنگ و حشیش و تریاک و مشتقات آن در ایران تا موقعیکه مردم با طرز دود کردن و کشیدن آنها آشنایی نداشتند ادامه داشت پس از انکه قاره آمریکا در سال 1492 م توسط کریستف کلمب کشف شد . مردم سایر نقاط جهان با توتون و تنباکو آشنا شدند و دود کردن آنها را از بومیان آموختند و بمنظور تخدیر تریاک می خوردند و به دود کردن آن پرداختند و مدتها بعد رسم دود کردن و کشیدن تریاک در ایران نیز متداول شد در عصر صفوی کشیدن تریاک بدشت رواج یافت واغلب شاه زادگان و رجال و درباریان وسرداران و حتی مردم عادی بخوردن و کشیدن بنگ و تریاک معتاد شدند .

درایران برای اولین بار به دربار سلطنتی هدیه شد و به تدریج در اثر ازدیاد مصرف درباریها ودیگر مردم کشت خشخاش از حوالی یزد آغاز و سپس در قسمت مرکزی و جنوب ایران توسعه یافت تا جایی که با اقتصاد و کشاورزی ایران تداخل پیدا کرد و تولید غلات در کشور با کمبود شدیدی مواجه گشت . در سال 929 هجری قمری شاه طهماسب صفوی به مبارزه با اعتیاد اقدام کرد و مقادیر بسیار زیادی از تریاکهای سلطنتی را منهدم نمود .

مولف تاریخ منتظم ناصری می نویسد برای اولین بار در سال 267 ه.ق( 1230 ش ) بنای کشت تریاک در حدود دارالخلافه آغاز شد .

ابتدا شهرهای اصفهان وشیراز که با خارج از کشور روابط تجاری داشتند و سپس همدان و ری و کرمان و سیستان و خراسان و خوزستان و در نهایت گیلان و مازندران به زیر کشت خشخاش رفتند .

در سال 1267ق کشت خشخاش در اطراف تهران به صورت آزمایشی آغاز گردید و چون همراه با موفقیت بود زراعت خشخاش در تمام نقاط ایران متداول گردید و علاوه بر تامین مصرف داخلی مقادیر قابل توجهی نیز به سایر کشورها صادر گردید .

مجددا در زمان شاه عباس به دلیل نفوذ بالای انگلیسی ها تجارت تریاک رواج پیدا کرد تا حدی که در مراسم مهمانی های مردم تریاک یکی از اصلی ترین پذیرایی از مهمان شد د راین زمان شاه عباس صفوی با یک اقدام زیر بنایی دست به مبارزه با مواد مخدر و اعتیاد زد و مردم را از مضرات تریاک آگاه ساخت و برای معتادین مجازاتهای سنگینی قائل شد .

نصرالله فلسفی با توجه به اسناد و مدارک معتبر می نویسد در زمان شاه عباس نیز خوردن تریاک بسیار رایج بود و بهترین تریاکها از ناحیه لنجان اصفهان به دست می آمد .

تحقیق درباره در تئاتر شاعرانه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 71

نور در تئاتر شاعرانه بسیار اهمیت دارد. نور یک تداعی گر قویست. نور می تواند یکی از زبان های شاعرانه صحنه باشد.

آپیا و نور

آپیا (Adolph Paaia 1862-1928) در سال 1895 مهمترین کتابش موسیقی و صحنه پردازی را نوشت – که در آن اصلاحات پیشنهادی اش برای هنر صحنه پردازی را به تفصیل شرح داده بود. در همین کتاب بود که او از تئاتر فضا، نه تئاتر ظواهر، طرفداری کرد و نوشت که در زیگموند «نیازی نداریم که جنگلی را نمایش دهیم با آنچه باید به تماشاگر ارائه بدهیم، وجود مردی در فضای جنگل است به آپیا اولین کسی بود که در باره نورپردازی صحنه، بر اساس امکانات نورهای متحرک روی دکورهایی ساده، غیرقابل نمایش و رنگهای خنثی، نظریه ای کامل تدوین کرد. آپیا همچنین نخستین کسی بود که لزوم دیداری کردن حال و فضای نمایشنامه؛ اهمیت تذکاری که در مخیله ی تماشاگر تکامل می یابد. تاثیر کار بازیگری که در فضای گسترده کم نور یا نور موضعی دیده می شود؛ و اهمیت «فضا-صحنه» و شکل های اسنتزاعی تری از هنر صحنه ای را نشان داد. او تنها امکان نورپردازی موضعی، بلکه استفاده از منظر نورپردازی شده را نیز پیش بینی کرد.

نور برای آپیا یک نقاشی کننده ی عالی صحنه بود. نور به تنهایی تعریف و انشاء می کرد. کیفیت واقعی پاسخ احساس ما، چنانکه امروز می دانیم با میزان و کیفیت نوری که در صحنه به کار می رود، می تواند حاصل شود. از نظر آپیا، نور تنها آنچه را که در صحنه اتفاق می افتاد روشن می کرد، بلکه حالت های احساسی یک صحنه را نیز لحظه به لحظه به نمایش درمی آورد که مستلزم نورپردازی استادانه است.

(اونز (1376) 64-65)

البته نوآوری های آپیا بسیار در زمان حاضر امری بدیهی محسوب می شدند. همچنان که بسیایر از نوآوری های دیگر او از این جهت که نو را به عنوان عامل بسیار مهمی برای صحنه پردازی های شاعرانه اش بسیار اهمیت دارد. و از آنجائیکه نور نیز همچون موسیقی می تواند به حس شاعرانه ی صحنه کمک کند و خود ایجاد فضا کند در تئاتر شاعرانه بسیار اهمیت دارد. و نور تا چه حد قابلیت این قابلیت را دارد که جهانی را بسازد و به

گریک نیز رویای تئاتری را در سر می پروراند که معبد نور باشد. تئاتری که توهم ناب باشد.

آپیا نیز مانند گریک در طول عمرش تعداد نمایش هایی که به صحنه برد از تعداد انگشتان دست تجاوز نکرد.

کریگ (1966-1872) (Edward Gordon Crain)

کتاب کوچک گریک به نام «هنر تئاتر» (The art of Theater) موجب شد که او سخنگو، پیامبر و رهبر انقلاب علیه واقعگرایی شود. گریک رویای تئاتری را می دید که نه تنها از طریق حرکت به احساسها دست یابد. می بایست دارای نمایشنامه یا طرح داستانی نباشد. بلکه به طور ساده ساده بخشهای همبسته صدا، نور، توده های متحرک باشد. باوهاوس (Bauhaus) در دهه 1920 با نمایشنامه هایی که طرح داستانهایشان مرکب از چیزی جز حرکت خالص شکل ها، رنگ و نور نبود دست به تجربه مشابهی زد.

او نظریاتی در باره یک ماشین یا دستگاهی پیدا کرد که می توانست مکعبهای بزرگی را، به حرکت درآورد و موجب صعد و نزول آنها با سرعت دلخواه شود، در عین حال که از بالا، مکعبهای مشابهی نیز بالا و پائین برود. بر فراز این مکعب های متحرک، نور به طور مداوم به بازی ادامه می دهد.

در تصوایر تئاتری او جایی برای بازیگر نیست. او می خواست آنها را حذف کند «بازیگر برای من یک مشکل لاینحل و یک خرج اضافی است.»

«تئاتری او تئاتری بود که به بینایی و زیبایی شناسی بصری تأکید فراوانی داشت»

اما آیا تئاتر می تواند تریبون بازیگر باشد؟ که خود یک پاسخ می دهد.

«برای نجات تئاتر باید آن را نابود کرد. ما تئاتر آینده را نیز خواهیم یافت. ...هنری که کم می گوید و بیشتر از همه هنرها نشان می دهد.»

این اعتقاد راسخ کریک بود که تمام نمایشنامه های بزرگ یک دکور تخیلی خاص خودشان دارند. هنگامی که او نماشنامه اوسرمس هولم اثر ایبسن را برای اتلونورادوسه (Eleanora Duse) طراحی کرد، به جای اتاق نشیمن، فضای سبر و آبی تیره ای آفرید که در پشتی اش مشرف به یک فضای مه آلود بود. در بروشور اجرا کریک یادداشتی را گنجانده که فکر پنهان در طرحش را توضیح می داد.

ایبسن تنفرش را از واقعگرایی در هیچ جای دیگر آشکارتر از در نمایشنامه روسموس هولم و اشباح نشان نداده استو کلمات، کلمات وقایع اند اما رهاورد کلمات چیزی ورای این است تاثیر قدرتمند نیروهای نادیده در مکان یورش می آورند. ما مدام صدای نت کشیده شیپور مرگ را می شنویم...

از این رو کسانی که در تدارک به صحنه آوردن آثر ایبسن هستند نباید به روال عکسبرداری کار کنند... واقعگرایی فقط ظاهرنمایی است، حال آنکه هنر افشاگری است و به این سبب است که در به صحنه آوردن این نمایشنامه سعی کردم از واقعگرایی بپرهیزیم...

ماشین اتوود

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

ماشین آتوود یک دستگاه مکانیکی بسیار مفید است که بسته به نوع آن از یک یا دو قرقره و چند وزنه با جرمهای مختلف تشکیل شده است که این وزنه‌ها به وسیله نخهای غیر قابل ارتجاع از قرقره آویزان شده‌اند.

دید کلی

در تشریح کاربرد معادلات لاگرانژ ابتدا سیستمهای ساده مکانیکی مورد بحث قرار می‌‌گیرند. ماشین آتوود از جمله این سیستمهای ساده است. در حالت کلی ماشین آتوود بسته به تعداد قرقره‌ها در انواع مختلفی وجود دارد.

ماشین آتوود ساده

ماشین آتوود ساده از دو وزنه به جرمهای و که به وسیله یک رشته غیر قابل ارتجاع به طول که از روی قرقره عبور کرده است و به یکدیگر متصل هستند، تشکیل شده است. این سیستم فقط دارای یک درجه آزادی است، یعنی چون فقط یک قرقره وجود دارد، لذا اگر مبدأ مختصات را در نقطه آویز قرقره فرض کنیم، در این صورت حرکت هر دو وزنه را می‌‌توان با یک پارامتر مشخص نمود. همچنین چون تنها نیروی وارده ، نیروی گرانشی ناشی از وزن دو وزنه است، لذا به دلیل پایستار بودن نیروی گرانشی حرکت پایا خواهد بود و به راحتی می‌‌توان از قانون بقا انرژی استفاده کرد. به این ترتیب شتاب حرکت سیستم با فرض اینکه درجه آزادی را با متغیر نشان دهیم به صورت زیر خواهد بود:

در عبارت فوق a شعاع قرقره است. به وضوح ملاحظه می‌‌شود که اگر باشد، با شتاب ثابت سقوط خواهد کرد و اگر باشد، با شتاب ثابت صعود خواهد نمود.

ماشین آتوود دوگانه

ساختمان ماشین آتوود دوگانه مانند ماشین آتوود ساده است، با این تفاوت که در این سیستم یکی از وزنه‌های ماشین آتوود ساده را با یک قرقره دیگر که دو وزنه متصل به وسیله نخ ثانویه‌ای را تحمل می‌‌کند، جایگزین می‌‌کنیم. بنابراین این سیستم دارای دو درجه آزادی خواهد بود. باز در این حالت نیز چون تنها نیروی خارجی نیروی پایستار گرانش است، لذا حرکت سیستم پایا خوهد بود و قانون بقای انرژی برقرار است. حال اگر دو درجه آزادی سیستم را با متغیرهای و نمایش دهیم، در این صورت معادلات حرکت که نشان دهنده شتاب سیستم نسبت به و هستند، به صورت دو معادله حاصل می‌‌شوند. می‌‌توان این دو معادله را به صورت یک دستگاه معادلات حل نموده و شتاب نسبت به و را به صورت جداگانه بکار برد.

کابرد ماشین آتوود

یکی از بارزترین کاربردهای ماشین آتوود در قرقره‌هایی است که به منظور بالا بردن وسایل سنگین به طبقات بالاتر ساختمانها مورد استفاده قرار می‌‌گیرند. اگر شخصی که از این وسایل استفاده می‌‌کند، به اصول مکانیکی این وسایل آشنا باشد، می‌‌تواند به راحتی و با اعمال نیروی اندک وسایل خیلی سنگین را تا ارتفاع زیاد بالا ببرد

مقدمه ای بر قرقره

کار اصلی قرقره تغییر جهت نیرو است. در اینجا یعنی در مسائلی که شامل قرقره است، رمز اصلی تحلیل مسائل، نوشتن قانون دوّم نیوتن در راستای حرکت است. در مسائل قرقره، "در راستای محور x و محور y" معنی ندارد، چرا که با تغییر جهت نیرو، مفهوم راست و جهت تغییر می‌کند. از این پس، در رابطه ، نیروهای در جهت حرکت (محرک) را با علامت مثبت و نیروهای در خلاف جهت حرکت (مقاوم) را با علامت منفی درنظر می‏گیریم.

فقط یادتان باشد که اندازه نیروی کشش نخ با عبور از روی قرقره تغییر نمی کند. ماشین آتوودماشین آتوود یکی از دستگاهها و مسائل جالب و متداول در مبحث دینامیک