کیفیت دانه برنج معطر

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

کیفیت دانه برنج معطر

کیفیت دانه برنج به وسیله خواص فیزیکی و شیمی فیزیکی آن تعیین می شود. خواص فیزیکی شامل اندازه و شکل دانه، راندمان تبدیل، درجه تبدیل و ظاهر دانه است. کیفیت پخت و خوراکی توسط خواص شیمی فیزیکی متعددی نظیر محتویات آمیلوز، درجه حرارت ژلاتینی و پیوستگی ژل یا همبندی ژل مورد سنجش قرار می گیرد. تانگ و همکاران بین آمیلوز و همبندی ژل و نیز بین آمیلوز و درجه حرارت ژلاتینی رابطه معنی دار بالا، ولی بین آمیلوز و افزایش طول دانه پس از پخت رابطه معنی دار مثبتی را نتیجه گیری کرده اند.بیش تر برنج های کیفیت بالا نرم پخت هستند. درجه نرم پخت بودن و افزایش حجم پس از پخت به وسیله مقدار آمیلوز تعیین می گردد.

   برنج های با آمیلوز خیلی پایین(2 – 1%) واکسی نامیده می شوند. چنین برنج هایی چسبناک، سفت هستند و پس از پخت انبساط حجم نمی یابند. برنج های آمیلوز متوسط نم دار پخت شده و پس از سرد شدن سفت نمی شوند. تعداد زیادی ارقام برنج در هندوستان( و ایران) از این نوعند. برنج های با آمیلوز بالا پس از پخت دارای افزایش حجم هستند و چسبناک نبوده و پس از سرد شدن سخت می گردند و عموما کم تر، ترجیح داده می شوند. همبندی ژل یکی دیگر از نشانویژگی های اصلی معتبری برای حالت برنج پخته است. برنج های آمیلوز پایین و متوسط معمولا دارای همبتدی ژل نرمی هستند و بیش تر مورد استقبال قرار می گیرند. تأثیر محتویات پروتیین در افزایش طول دانه پخته نیز گزارش شده است. ارقام مختلف برنج معطر از نظر درجه عطر متغیرند و به صورت های عطر قوی، متوسط و ضعیف طبقه بندی می گردند. ترکیبات تبخیری برنج منجر به بروز عطر و مزه شان می شود. بعصی از این ترکیبات مهم تجارتی شناسایی شده اند. 2 – استیل – 1 – پیرولین یکی از مهم ترین ترکیباتی است که در ارقام متعددی از برنج های +معطر دارای عطری مشابه ذرّت بودانی است. این ترکیب عمدتا برای خصوصیات عطر ارقام برنج عطری محسوس است.       کیم (1999) چندین ترکیب قابل تبخیر در برنج را شناسایی کرد که، شامل 16 هیدرو کربن، 15 الکل، 16 آلدهید و ستن، 4 اسید و 10 ترکیب گوناگون دیگر بودند. معمولی ترین هیدروکربن ها، پارافین ها بودند، درحالی که بیش ترین ترکیبات عطری( الکلی) شامل n- پنتانول و استراگول بود. آلدهیدها و ستن ها عبارت بودند از: n- هپتانول و n- نونانول. n- بوتانول و n- هگزانول در برنج های معطر فقط پس از پخت تشخیص داده شد. نوع و مقدار همه ترکیبات قابل تبخیر تحت تأثیر زمان و مکان کشت قرار دارند، اما بیش ترین تأثیر مربوط به میزان درجه حرارت است. ترکیبات هیدروکربنی در برنج های معطر و غیر معطر تفاوت های معنی داری نداشت. اما برنج عطری ممکن است، مقادیر زیادی الکل، آلدهید و ستن، ترکیبات اسیدی و غیره داشته باشد. محویات 2- استیل -1-پیرولین برنج معطر 15 برابر غیر معطر، و به ترتیب 14/0 و 009/0 میکرو گرم بر گرم بود. کیفیت برنج به تناسب عواملی مانند مصرف،  خواص و زمینه های محلی مصرف کنندگان تعیین می شود. ظاهر بازار پسندی بیش ترین اهمیت را دارد. روش تبدیل و نوع دستگاه تبدیل کننده برنج در مشخصات برنج سفید تأثیر بسیار دارد. در تولید مواد غذایی به خواص شیمی فیزیکی شان بیش تر تأکید می شود. کیفیت غذایی لازم و پذیرش مصرف کنندگان در مورد پخت و خوراکی بستگی به عطر، طول دانه، طویل شدن دانه پس از پخت، چسبندگی دانه، مزه و غیره دارد.       برتری های کیفی در کشورهای مختلف گوناگون است. در نواحی گرمسیری آسیا کهنه کردن برنج رواج دارد، اما در کشورهایی مانند: ژاپن، استرالیا، کره بخش هایی از چین و ایتالیا، جاهایی که آن ها برنج نرم پخت و چسبناک زیر گونه ژاپنی را مصرف می کنند، کهنه سازی رواج ندارد(یاپ،1987). برای برنج   دانه بلند معطر باسماتی در کشورهای شرق میانه تمایل شدیدی وجود دارد، در هالی که گاهی اوقات، همین نوع برنج در غرب مورد پذیرش قرار نمی گیرد( شوبحا رانی و همکاران، 1996). مصرف کنندگان هندی، بیشترین ارزش را برای برنج های معطر قایلند وپس ار آن به افزایش طول دانه پس از پخت توجّه می کنند. بنگلادش، نیجریه و لیبی برنج نیم جوش را مصرف می کنند، درحالی که برنج های گلوتینی غذای اصلی تایلندی ها و لائوسی هاست. بنابراین، عوامل تاریخی و فرهنگی جامعه یکمنطق ه خاصّی در محدودیت پذیرش کیفی برنج نقش با اهمیتی را ایفا می نماید.       کیفیت دانه برنج به طور وسیعی تحت تأثیر عوامل محیطی قرار دارد. بهترین رقم نسبت به ویژگی های کیفی، در مناطق کشت آن تعیین می شود. یک رقم بدون توجه به میزان محصولش ممکن است به طور وسیعی کشت شود، درحالی که تولید در نواحی مختلف با صفات کیفی مخصوصا عطر فرق خواهد داشت. در مناطق اصلی زراعی هندوستان، برنج های بومی ترجیح داده می شوند. این مناطق از هزاران سال تجربه کشاورزی سرچشمه می گیرند.  عوامل مؤثر در کیفیت برنجاگرچه همه صفات برنج معطر به طور زادشناختی اداره می شوند و به ارث می رسند، اما بروزشان تحت شرایط طبیعی به محیط و خاک و عملیات مدیریتی بستگی دارد. چنین وضعیت هایی در این نوشته به طور انکی تعیین شده است.        با این که، برنج های معطر و کیفیت بالا در مدت زمان مدیدی کشت شده اند، دستاوردهای تحقیقاتی این برنج ها تنها در سال های اخیر شناخته شده است. همچنین این کانون توجّه در مورد ارقام و میزان تولید آن ها بوده است. نتایج تأثری عملیات زراعی و شرایط محیطی بر روی کیفیت برنج کافی نیست. هرچند، این بخش نه تنها براساس آزمایش و تجربه

مهمترین بیماری های برنج

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

مهمترین بیماری های برنج

مهمترین  علفهای هرز  در  شالیزارهای  برنج 

این  علفها  شامل  سوروف  ، اویار سلام ، قاشق واش  ، تیر کمان آبی ، بندواش  ، سل واش و  …….. میباشند  که هزینه  مبارزه  با این  علفها  بخش  اعظمی  از اقتصاد  کشاورزی  برنج  را  شامل  میگردد .

مهمترین آفات  برنج در ایران 

از مهمترین  آفات  برنج  که  سالیانه  خسارات  هنگفتی  را بر جای  می گذارد  کرم  ساقه  برنج ( Chilo Suppressalis ) می باشد  . این  آفت  ، حشره ای  است  که برای  اولین بار  در سال  1351  در  مزارع  تنکابن  و رامسر  طغیان  کرد  و در مدت  کوتاهی  با افزایش  جمعیت  و ایجاد  خسارت  اقتصادی  شدید  نظر  همگان  را جلب  نمود .

کرم  ساقه  خوار  برنج  که بعنوان  یکی  از  خطرناکترین آفات  برنج  در دنیا  بشمار  می آید ، در زمستان  بصورت  لار  و کامل  در داخل  ساقه های  خشک  برنج  و یا  علفهای  هرز  اطراف  مزرعه  بسر می برد  و در  حدود  اوایل  اردیبهشت  ، هنگامیکه  حداقل  دمای  هوا  ، 10  درجه  سانتیگراد  باشد  ، شفیره ها  در داخل  ساقه های  باقیمانده  برنج  سال  قبل  و یا  علفهای  هرز  مزرعه  ، در  اطراف  سوراخهای  ایجاد شده  توسط  لاروها  ، تشکیل  میگردد .

در  حدود  بیستم  اردیبهشت  ماه  ، اولین  پروانه ها  ظاهر  میشوند  که در اواسط  خرداد  به حداکثر  خود می رسند . عمر  پروانه ها  ، حداکثر  یک هفته است  و در این  مدت  بطور  متوسط  230 عدد تخم توسط  هر پروانه  گذرانده  میشود  . تفریخ تخمها  در  دمای  حداقل  10 تا  12 درجه  سانتیگراد  بمدت  5 تا 11  روز  بسته  به دمای  محیط  انجام  می گیرد  . این  کرم  در طول  سال  2  تا  3  نسل  دارد  و از زمان نشاء کاری  تا هنگام  برداشت  برنج  در مزارع  فعالیت  زیستی  دارد  . خسارات  وارده  طی  نسلهای  دوم  و سوم  بیشتر  است .

امروزه  با کرم  ساقه خوار  برنج  به سه  طریق  ، زراعی  ، شیمیایی  وبیولوژیک  مبارزه  میشود از  راههای  اساسی  برای مبارزه  با این ‌آفت  ، ایجاد  شبکه  مراقبت  و پیش آگاهی  با استفاده  از  اطلاعات جوی  است  که کمتر مورد  توجه  قرار  گرفته است  ، در  صورتیکه  ثابت  شده است  ، مراحل  سیکل  دگردیسی این‌‌ آفت  ، همبستگی  بالایی  را  با دما و سایر  پارامترهای  جوی  دارد .

در مبارزه  بیولوژیک  ، از  زنبور  تریکو گراما  برای  پارازیته کردن  تخم پروانه  ساقه خوار   برنج  استفاده  میشود  که نحوه  و زمان  فعالیت  این  زنبور  نیز  تابعی  از شرایط  جوی  بویژه  دما   می باشد .

سایر  آفات  برنج  شامل  شب پره  یک  نقطه ای  برنج  ، سرخوطومی  برنج  ، زنجره  برنج  ، کرم  برگخوار  برنج   ومگس  خزانه  برنج  می باشند .

 مهمترین  بیماریهای  برنج

از مهمترین  بیماریهای  برنج  ، به بلاست  برنج     ( Blast )  اشاره  میگردد  که معمولا“ بعلت  انتشار  وسیع  و تاثیر  مخربش  در  شرایط  مناسب  ، بیماری  اصلی  برنج  بشمار  می آید  که به  عملکرد  محصول  خسارت  قابل  توجهی  وارد  می سازد .

علایم  اولیه  بیماری  بلاست  بستگی  به  شرایط  اقلیمی دارد  . در نواحی  معتدل  که دوران  بارانهای ریز و یا  بارندگی  خفیف  طولانی  می باشد  ، بلاست  برنج  در مرحله  پنجه زدن  شدید  بوده  و اغلب  بوته ها  می میرند .بررسیهای  اولیه  انجام  شده  در اداره  تحقیقات  هواشناسی  کشاورزی  رشت  گویای  این مطلب  می باشد  که چنانچه  5 روز  متوالی  رطوبت  نسبی  هوا  از  70% بیشتر  و دما بین  25  تا  35  درجه  سانتیگراد  و ابرناکی  بیشتر  از  8/6 باشد ، شرایط  مساعدی  برای  طغیان  این بیماری  فراهم  میگردد .

 بهترین  متد مبارزه  با  این  بیماری  ایجاد  سیستم  پیش آگاهی  است  که نقش  ادارات  تحقیقات  هواشناسی  کشور  در مناطق  کشت  این محصول  در این  سیستم  کاملا“ شاخص  است .

سایر  بیماریهای  برنج  شامل  : لک  قهوه ای  برنج  ، بیماری  پوسیدگی  طوقه  ، بیماری  سوختگی  غلاف  برگ ، بیماری  پوسیدگی  ساقه  ، سیاهک برنج  در  درجات  بعدی  اهمیت  می باشند .

بررسی بیولوژی Sitophilus Oryzae Linnaeus (Coleoptera: curculionidae) روی پنج رقم برنج بومی استان ماز

شپشه برنج sitophilus oryzae یکی از آفات مهم غلات به ویژه گندم و برنج انباری است. در این تحقیق، بیولوژی رفتاری شپشه برنج روی پنج رقم برنج بومی استان مازندران (طارم محلی، ندا، نعمت، فجر و خزر) در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در دمای 28 1 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 75 5 درصد انجام شد. برای هر رقم به طور جداگانه ظرف شیشه ای تهیه شد و میزان 30 گرم از دانه های برنج درون آن ریخته شد. در هر شیشه 35 جفت حشره نرد و ماده 1 تا 3 روزه به منظور تخم گذاری رها سازی گردید و مدت زمان مراحل مختلف تخم،‌لارو، شفیره و حشره بالغ تعیین شد. ارزیابی نتیاج که بر پایه طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن رشد جنینی این حشره روی ارقام مختلف برنج نسبت به هم تفاوتی ندارد. طولانی ترین دوره لاروی نیز مربوط به ارقام فجر و خزر و کوتاه ترین دوره لاروی روی رقم ندا و طارم محلی

مهمترین بیماری های برنج (2)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

مهمترین بیماری های برنج

مهمترین  علفهای هرز  در  شالیزارهای  برنج 

این  علفها  شامل  سوروف  ، اویار سلام ، قاشق واش  ، تیر کمان آبی ، بندواش  ، سل واش و  …….. میباشند  که هزینه  مبارزه  با این  علفها  بخش  اعظمی  از اقتصاد  کشاورزی  برنج  را  شامل  میگردد .

مهمترین آفات  برنج در ایران 

از مهمترین  آفات  برنج  که  سالیانه  خسارات  هنگفتی  را بر جای  می گذارد  کرم  ساقه  برنج ( Chilo Suppressalis ) می باشد  . این  آفت  ، حشره ای  است  که برای  اولین بار  در سال  1351  در  مزارع  تنکابن  و رامسر  طغیان  کرد  و در مدت  کوتاهی  با افزایش  جمعیت  و ایجاد  خسارت  اقتصادی  شدید  نظر  همگان  را جلب  نمود .

کرم  ساقه  خوار  برنج  که بعنوان  یکی  از  خطرناکترین آفات  برنج  در دنیا  بشمار  می آید ، در زمستان  بصورت  لار  و کامل  در داخل  ساقه های  خشک  برنج  و یا  علفهای  هرز  اطراف  مزرعه  بسر می برد  و در  حدود  اوایل  اردیبهشت  ، هنگامیکه  حداقل  دمای  هوا  ، 10  درجه  سانتیگراد  باشد  ، شفیره ها  در داخل  ساقه های  باقیمانده  برنج  سال  قبل  و یا  علفهای  هرز  مزرعه  ، در  اطراف  سوراخهای  ایجاد شده  توسط  لاروها  ، تشکیل  میگردد .

در  حدود  بیستم  اردیبهشت  ماه  ، اولین  پروانه ها  ظاهر  میشوند  که در اواسط  خرداد  به حداکثر  خود می رسند . عمر  پروانه ها  ، حداکثر  یک هفته است  و در این  مدت  بطور  متوسط  230 عدد تخم توسط  هر پروانه  گذرانده  میشود  . تفریخ تخمها  در  دمای  حداقل  10 تا  12 درجه  سانتیگراد  بمدت  5 تا 11  روز  بسته  به دمای  محیط  انجام  می گیرد  . این  کرم  در طول  سال  2  تا  3  نسل  دارد  و از زمان نشاء کاری  تا هنگام  برداشت  برنج  در مزارع  فعالیت  زیستی  دارد  . خسارات  وارده  طی  نسلهای  دوم  و سوم  بیشتر  است .

امروزه  با کرم  ساقه خوار  برنج  به سه  طریق  ، زراعی  ، شیمیایی  وبیولوژیک  مبارزه  میشود از  راههای  اساسی  برای مبارزه  با این ‌آفت  ، ایجاد  شبکه  مراقبت  و پیش آگاهی  با استفاده  از  اطلاعات جوی  است  که کمتر مورد  توجه  قرار  گرفته است  ، در  صورتیکه  ثابت  شده است  ، مراحل  سیکل  دگردیسی این‌‌ آفت  ، همبستگی  بالایی  را  با دما و سایر  پارامترهای  جوی  دارد .

در مبارزه  بیولوژیک  ، از  زنبور  تریکو گراما  برای  پارازیته کردن  تخم پروانه  ساقه خوار   برنج  استفاده  میشود  که نحوه  و زمان  فعالیت  این  زنبور  نیز  تابعی  از شرایط  جوی  بویژه  دما   می باشد .

سایر  آفات  برنج  شامل  شب پره  یک  نقطه ای  برنج  ، سرخوطومی  برنج  ، زنجره  برنج  ، کرم  برگخوار  برنج   ومگس  خزانه  برنج  می باشند .

 مهمترین  بیماریهای  برنج

از مهمترین  بیماریهای  برنج  ، به بلاست  برنج     ( Blast )  اشاره  میگردد  که معمولا“ بعلت  انتشار  وسیع  و تاثیر  مخربش  در  شرایط  مناسب  ، بیماری  اصلی  برنج  بشمار  می آید  که به  عملکرد  محصول  خسارت  قابل  توجهی  وارد  می سازد .

علایم  اولیه  بیماری  بلاست  بستگی  به  شرایط  اقلیمی دارد  . در نواحی  معتدل  که دوران  بارانهای ریز و یا  بارندگی  خفیف  طولانی  می باشد  ، بلاست  برنج  در مرحله  پنجه زدن  شدید  بوده  و اغلب  بوته ها  می میرند .بررسیهای  اولیه  انجام  شده  در اداره  تحقیقات  هواشناسی  کشاورزی  رشت  گویای  این مطلب  می باشد  که چنانچه  5 روز  متوالی  رطوبت  نسبی  هوا  از  70% بیشتر  و دما بین  25  تا  35  درجه  سانتیگراد  و ابرناکی  بیشتر  از  8/6 باشد ، شرایط  مساعدی  برای  طغیان  این بیماری  فراهم  میگردد .

 بهترین  متد مبارزه  با  این  بیماری  ایجاد  سیستم  پیش آگاهی  است  که نقش  ادارات  تحقیقات  هواشناسی  کشور  در مناطق  کشت  این محصول  در این  سیستم  کاملا“ شاخص  است .

سایر  بیماریهای  برنج  شامل  : لک  قهوه ای  برنج  ، بیماری  پوسیدگی  طوقه  ، بیماری  سوختگی  غلاف  برگ ، بیماری  پوسیدگی  ساقه  ، سیاهک برنج  در  درجات  بعدی  اهمیت  می باشند .

بررسی بیولوژی Sitophilus Oryzae Linnaeus (Coleoptera: curculionidae) روی پنج رقم برنج بومی استان ماز

شپشه برنج sitophilus oryzae یکی از آفات مهم غلات به ویژه گندم و برنج انباری است. در این تحقیق، بیولوژی رفتاری شپشه برنج روی پنج رقم برنج بومی استان مازندران (طارم محلی، ندا، نعمت، فجر و خزر) در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در دمای 28 1 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 75 5 درصد انجام شد. برای هر رقم به طور جداگانه ظرف شیشه ای تهیه شد و میزان 30 گرم از دانه های برنج درون آن ریخته شد. در هر شیشه 35 جفت حشره نرد و ماده 1 تا 3 روزه به منظور تخم گذاری رها سازی گردید و مدت زمان مراحل مختلف تخم،‌لارو، شفیره و حشره بالغ تعیین شد. ارزیابی نتیاج که بر پایه طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن رشد جنینی این حشره روی ارقام مختلف برنج نسبت به هم تفاوتی ندارد. طولانی ترین دوره لاروی نیز مربوط به ارقام فجر و خزر و کوتاه ترین دوره لاروی روی رقم ندا و طارم محلی بوده و طولانی ترین دوره شفیرگی روی رقم فجر و کوتاه ترین دوره

مصرف بهینه کود گامی در جهت خودکفایی برنج

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 21

مصرف بهینه کود، گامی در جهت خودکفایی برنج

پنجشنبه  31/03/1386

تهیه و تحقیق     فرشته مهدوی                                  مهرداد پورعزیزیکارشناس ارشد زراعت و کارشناس ناظر طرح برنج        کارشناس زراعت و اصلاح نباتات                

 مقدمهبرنج (Oryza sativa L.)، بعد از گندم مهمترین محصول زراعی و غذای بیش از نیمی از مردم جهان است (15). سطح زیر کشت برنج بعد از گندم بوده ولی از نظر کالری تولیدی از سایر غلات بیشتر می باشد (17). استان مازندران با 237 هزار هکتار سطح زیر کشت برنج، مقام اول را در کشور به خود اختصاص داده است. این اراضی با 5/4 تن شلتوک در هکتار 44 درصد از کل تولید کشور را دارا می باشند. ارقام محلی 136 هزار هکتار و ارقام پرمحصول 101 هزار هکتار از اراضی را به خود اختصاص داده که عمدتاً طارم و ندا می باشد (15). نیاز ارقام مختلف برنج به عناصر غذایی متنوع بوده و با کم و بیش تفاوتهایی به بیش از 16 عنصر غذایی نیازمند است. لذا با عنایت به توان پتانسیل حاصلخیزی خاکهای شالیزاری، کسری این عناصر به نسبتی که مورد نیاز برنج می باشد بایستی در اختیار گیاه برنج گذاشته شود (17). در ایران نیز مانند بسیاری از کشورهای در حال پیشرفت که با افزایش جمعیت مواجه اند ضرورت دارد که به توسعه بخش کشاورزی بیش از پیش توجه شود زیرا بایستی برای تأمین مواد غذائی و ارتقاء کیفیت آنها، ظرفیت تولید تا حد قابل توجهی افزایش یابد. این امر پس از بهبود و ارتقاء امر سرمایه گذاری در بخش کشاورزی با اصلاح روشهای به نژادی و به زراعی و استفاده از نهاده های کشاورزی امکان پذیر است. دستیابی به افزایش بازدهی به روشهای مختلف امکان پذیر می گردد که ساده ترین راه آن استفاده بهینه از کودها در خاک می باشد (16). به عبارت دیگر مصرف بهینه کود به عنوان یکی از عوامل محدود کننده، نقش کلیدی در افزایش عملکرد برنج ایفاء می کند (17).علی رغم آن که استفاده از کودهای شیمیائی در سه دهه گذشته مؤفقیت های چشمگیری را در افزایش محصولات کشاورزی مخصوصاً برنج داشته ولی، به دلیل عدم رعایت مصرف بهینه کود و نیز عدم توجه به مسائل زیست محیطی، تداوم مصرف نامتعادل کودها اثرات تخریبی بر جای گذاشته است که از جمله این اثرات سوء، تجمع نیترات در آبهای زیرزمینی و تجمع کادمیم در خاکهای شالیزاری و دانه برنج می باشد (16).بررسی میانگین مصرف کودهای شیمیائی در جهان نشان می دهد که نسبت مصرف نیتروژن (N)، فسفر (P2O5) و پتاسیم (K2O) به ترتیب برابر 100، 50 و 40 می باشد در حالی که این نسبت در ایران در سال 70، برابر 100، 110 و 3 بوده و در سال 78 در اثر تلاش برای بهینه سازی مصرف کود به 100، 50، 20 بعلاوه 2 درصد کودهای محتوی عناصر ریزمغذی تغییر یافته است. از طرفی میانگین مصرف کودهای اوره و فسفات در اوایل دهه 70 به ترتیب برای استان مازندران 117 و 155 و برای استان گیلان 131 و 80 کیلوگرم در هکتار در اراضی شالیزار برآورد شده است (17).ارقام ذکر شده بیانگر این است که در ایران مصرف نامتعادل کودهای شیمیائی و عدم استفاده بهینه از آنها به دلیل رایج نبودن آزمون خاک و تجزیه گیاه از عواملی هستند که در آلودگی محیط زیست نقش دارند (16). با توجه به مراتب فوق، تمرکز بر افزایش تولید در واحد سطح مهمترین راهبرد کشور در امر کشاورزی می باشد تا کلیه عوامل مؤثر در تولید بکار گرفته شود. در بیانیه جهانی غذا، حاصلخیزی خاک به عنوان کلید امنیت غذایی و کشاورزی پایدار عنوان گردیده و مطالعات فائو و محققین مؤسسه تحقیقات خاک و آب نشان داده است که در برنامه کودی تا 60 درصد افزایش تولید در اثر مصرف بهینه کود بوده است (3 و 6). لیکن در کنار تجربه های حاصله برای تحقق پایداری حاصلخیزی خاک و مصرف بهینه کود، از هم اکنون بایستی تدابیری اندیشیده شود تا در آینده بتوان ضمن حفظ محیط زیست و پایداری تولیدات کشاورزی، نیاز غذایی جمعیت رو به افزایش را بطور کمی و کیفی تأمین نمود (3، 6 و 7). با رعایت اصول صحیح مصرف کود می توان به افزایش عملکرد در واحد سطح، بهبود کیفیت، غنی سازی، تولید بذرهای قوی از نظر جوانه زنی و رشد اولیه برنج، افزایش استحکام و در نتیجه کاهش مصرف سموم شیمیائی، افزایش مقاومت برنج در برابر آفات و بیماریها، زودرسی برنج، کاهش آلودگی منابع آبی و خاکی و بهبود سطح سلامت جامعه دست یافت (17).اثرات اقتصادی مصرف کودکود یکی از مهمترین عوامل تولید محصول برنج است. استفاده از کود از سال 1900 میلادی به بعد، موجب افزایش محصول در جهان گردیده و کشور ژاپن از جمله کشورهایی است که از کود نهایت استفاده را می نماید. کود قادر است به میزان محصول بیفزاید ولی این افزایش محصول تابع عواملی از قبیل نحوه مصرف کود، مقدار مصرف، شرایط اقلیمی و اکولوژیکی خواهد بود. همانطور که کود باعث بالا رفتن میزان محصول می شود ولی استفاده بیش از اندازه توصیه شده و نیز کاشت ارقامی که پاسخ مثبت به معرفی کود نمی دهند، هر کدام از این عوامل به ترتیب 20 تا 50 درصد و 20 تا 40 درصد می تواند در کاهش محصول مؤثر باشند (1). در برنجکاریهای مازندران در شرایط معین و متداول سایر عوامل (نوع رقم، مقدار آب، ... ) افزایش تولید ناشی از مصرف کود می تواند طیفی از صفر تا 100 درصد را شامل گردد. دو نکته مهم در مصرف کود که باید مورد توجه قرار گیرد مصرف مقادیر مناسب کود بر اساس درجه حاصلخیزی خاک و مصرف متعاذل کود می باشد (10). به عبارت دیگر مصرف بهینه کود در گرو مصرف کارآمد (دارای راندمان بالای استفاده از کود) و مصرف متعادل (تأمین نیاز تمامی عناصر غذایی مورد نیاز گیاه) آن می باشد (6). بنابراین با تنظیم مقدار مصرف کود بر اساس نیاز گیاه (نوع رقم)، آزمون خاک و افزایش راندمان

استفاده مفید از کمپوست برنج و آزولا

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

استفاده مفید از کمپوست برنج و آزولا ( همراه با متن انگلیسی )

By سحر میرشاهی | On December 2, 2006 | In علوم کشاورزی | Rated

تیمور رضوی پوریکی از راه های کشاورزی نوین استفاده از چرخه زندگی موجودات زنده در رشد و نموّ آن هاست. از طرف دیگر، ارزش زیست محیطی آن است. زیرا اگر این چرخه به کنترل درآید، بقایای مواد زیستی در طبیعت رها نخواهد شد. آزولا از همزیستی جلبک میکرسکوپی سبز- آبی آنابنا و گیاه ماکرسکوپی آزولا تشکیل یافته است که یک سرخس است. این گیاه از خارج کشور به ایران آورده شده است و تحقیقات زیادی در دانشگاه های ایران در باره آن انجام شده است. کسانی که این گیاه را به ایران آورده اند و آن هایی که در دانشگاه ها درباره آن تحقیق کرده اند متفّق نظرند که این گیاه ازت هوا را به خاک شالیزار منتقل می کند.

 از نظر نویسنده وبلاگ rashtrice.persianblog.com مطالعه نشانویژگه های تنکارشناختی آزولا در کتاب های خارجی چنین است. اما در مزارع کشاورزان آزولا به گونه دیگری عمل می کند. کودی را که کشاورزان به زمین می دهند، به مصرف آزولا می رسد و آزولا فربه می شود سپس به ساقه برنج چسبیده و با بالا آمدن آب آن را به پایین می کشد و ازبین می برد. تا کنون به برنج کاران حوزه مرداب صومعه سرا خسارت زیادی وارد شده است. جمع آوری آزولا از مزارع نیز هزینه های زیادی دارد

Beneficial Use of Composted Azolla and Rice straw as Fertilizer

By: Teimour Razavipour

E-mail: [e-mail]

Introduction:

The applications of nitrogenous fertilizers practice to increase per unit yields of any crop since most soils are deficient in nitrogen. But the continuous uses of chemical fertilizers were caused pollution of environment and cultivation coast for farmers. The use of azolla as biofertilizer for irrigated rice cultivation has already been found successful in many countries (Lumpkin and Piucknett, 1982; Mian, 1993). Compost is mixture of decayed organic materials decomposed by microorganism in a warm, moist, and aerobic environment, releasing nutrient into readily available forms for plant use. The compost is a need for sustainable production through integrated nutrient management. It can solve problem of declining yield, and corrects micronutrient problems like Zinc and etc. deficiency. It can be as big saving, increased farmer self- reliance, increases yields, and improves water- holding capacity of the soil. Therefore can increases water efficiency in field, improves aeration, provides humus or organic matter, vitamins, hormones and plant enzymes which are not supplied by chemical fertilizers. It acts as a buffer to changes in soil pH. The compost kills pathogenic organisms, weeds, and other unwanted seeds when a temperature of over 60oc is reached. Different materials can be blended or mixed together which can increase the nutrient content of the compost fertilizer (Alam, 2004).

Azolla properties:

Azolla is an aquatic, floating fern that lives in symbiotic association with a blue alga, Anabaena azollae. It fixes nitrogen from the atmosphere and has therefore been promoted as cheap alternative for certain chemical fertilizers in irrigated rice fields. Also, farmers found that working the Azolla into the soil required considerably more effort than the application of chemical fertilizers, which in any case it could not entirely replace. Role of organic matter in relation to increased rice production and soil fertility is well recognized (Tanaka 1978). As regards the biomass production, and quantity of nitrogen fixation and nutrient recycled, Azolla is highly efficient, cost effective and ecologically sound bio-fertiliser (Singh et al 1990; Watanabe and Liu 1992; Wagner 1997; Pabby et al. 2003). Azolla has a high protein content of approximately 23-37 percent (dry-weight basis). Green manure provides a large amount of organic matter to soil. Therefore, this improves soil quality dramatically. First, soil structure is improved so that soil becomes soft and water holding capacity and drainage ability increase. Second, availability of nitrogen in soil increases with leguminous green manure crops and other chemical qualities (CEC, pH etc.) are improved. Third, numbers and activity of microorganisms increase. Application of compost to the soil improved the soil organic matter,N, P, K and another essential elements contents.

Table 1- The Elemental composition for Azolla                                      Table 2- On dry weight basis Azolla contains the                 weight on a dry basis                                                                                    following chemical compositions.

           (Anand, and Pereira. 2006)                                 (Journal of the North Eastern Council, Shillong, 2006)

Element

%

Nitrogen

2.5-3.5

Phosphorus

0.15-1.00

Potassium

0.25-5.50

Calcium

0.45-1.25

Magnesium

0.25-0.50

Sulphur

0.20-0.75

Silica

0.15-3.50

Sodium

0.15-1.25

Chlorine

0.50-0.75

Aluminium

0.04-0.50

Iron

0.04-0.50

Mangnese(ppm )

60-2500

Copper(ppm )

2-250

Zinc(ppm )

25-750

Element

%

Nitrogen          

0.5

Potassium        

0.1-1.0

Magnesium      

0.16

Iron                 

3.0-3.3

Sugar              

6.5

Chlorophyll      

10.0

Nitrogen          

0.5

Potassium        

0.1-1.0

Magnesium      

0.16

Iron                 

3.0-3.3

Sugar              

6.5

Chlorophyll      

10.0

Rice straw properties:

Rice straw can be use different ways. It had used as feed for herbivores animal, but recently it remain in paddy fields without any benefit consume. Therefore this straw caused pollution of grand water and surface water storages. The quantity of straw can vary from 2 tons/ha to more than 8 tons/ha, and will depend on the variety of rice, productivity (high rice yield will result in high straw yield), and harvesting method (cutting closer to the ground will result in more straw).  Total straw available in the field is proportional to grain yield. At harvest, the moisture content of straw is usually more than 60% on a wet basis (i.e. more than half is water), however in dry weather straw can quickly dry down to its equilibrium moisture content of around 10-12%.  The bulk density of dry rice straw is around 75 kg/m3 for loose straw, and 100 to 180 kg/m3 in packed or baled form. In packed or baled form, straw bales take up at least three times the amount of space as wood logs for the same amount of weight. Rice straw has a high ash content (up to 22%) and low protein content. As a result, rice straw does not decompose as readily as other straw from other grain crops such as wheat or barley. Rice straw is more resistant to bacterial decomposition than other materials and therefore more suitable to serve as building material. The main carbohydrate components of rice straw are hemicellulose, cellulose and lignin. Rice straw contains moderate levels of potassium and chlorine too (TropRice).

Rice straw is an essential substrate for the growing of Agaricus bisporus in Asia. In Japan, Taiwan and Korea, rice-straw composts have been used for many years with consistent results. Rice straw is rich in nutrients and regarded as the best material for mushroom growing in all countries with produce rice, e.g. China, the Phillipines and Indonesia (Takahashi et al, 1978).

A sample of cutted rice straw and a sample of azolla (table 3) were putted on Oven dryer for determining of its water content (Razavipour, unpublished report).

Sample

Wieght(gr)

Water Content(%)

Wet

Dry

By wet wieght

By dry wieght

Rice straw

213.3

188.3

11.72

13.28

Azolla

725.4

124.6

82.82

482.18

Table 3: Water content percent of rice straw and azolla before mixing

                                       Table 4: Analysis of Compost, Azolla, and Rice straw samples before

            and Compost samples from ending composting processes.

pH of Paste

O.C

(%)

EC× 103

Total.N

(%)

Total.P

(%)

Total.K

(%)

Compost

(Preliminary)

-

44.7

-

2.370

0.22

2.19

Azolla

-

46.2

-

4.211

0.31

2.98

Rice straw

-

51.1

-

2.119

0.19

1.34

Compost

(Finaly)

6.6

29.96

-

2.734

0.20

2.45

Table 4 shows that the amount of total nitrogen, phosphor, and potassium are nearly same in before composting and end of composting process and there are no differences between them in all of process. The amount of nitrogen in azolla is two times of the compost samples in before and end composting process (Razavipour, unpublished report).

Source of organic matter in soil:

Soil fertilization is one of the most important tasks in agriculture. Every good farmer is concerned about how to keep or restore soil fertility in order to maintain good yield.

A good soil is not only rich in the basic nutrients including nitrogen, potassium and phosphorous, it is also physically well structured and biologically very active. When the chemical, physical and biological qualities of the soil are well-balanced, we consider it to be optimal soil.

Many farmers are concerned about adding fertility or nutrients, but there are very few who are concerned about, and put emphasis on, protecting soil through soil conservation. Adding and returning organic matter to the soil is essential. It is only organic matter which can provide the necessary elements (nutrients) for growing plants, and improving the chemical, physical and biological qualities of the soil. The amount of humus in the soil decreases through mineralization thus re-supplying lost humus every year is a must for maintaining soil fertility and quality. Organic matter can be enriched in the soil by using various methods such as mulching, green manuring, use of compost, azolla culture, and various agricultural practices etc. If enough organic matter were supplied to soil, no crop would face nutrient deficiency. It is an ideal if sufficient organic matter for a farm is produced within it (Alam, 2004). Due to the continued decline in soil organic matter content and soil fertility, sustainable crop production is being seriously threatened even with addition of mineral fertilizer (Ahmed et.al., 1998). As result our soils are becoming barren and continuous use of chemical fertilizers decreases organic matter content. It also impairs physical and chemical properties of soils in addition to causing micro-nutrients deficiencies.

Organic matter is the life of soil. It develops physical, chemical and biological properties of soil. The organic manure acts as a buffer medium for making favorable soils environment to obtain higher yield of crops. Addition of organic matter to light soil increases porosity and water holding capacity. It makes heavy soil more friable and easy tillage operation. Cohesion and plasticity of heavy soils are reduced by addition of manure. Application of organic amendments decreased soil bulk density and increased total porosity, moisture content and organic matter content of soil (Mbagwu, 1989). Moreover it also reduce run off, erosion loss and salinity of soil. Putting organic materials to soil will keep microorganisms living and active. It helps soil retain its moisture. Green fertilizer can be provided by cutting down new crops and spreading it over soil as covering. Green manuring are best for making a vast area of land fertile (Munni, 1997). Organic Farming is a modern, sustaining & close to nature farming system, which maintains the long-term fertility of the soil and uses less of the Earth’s finite resources to produce high quality nutritious food grains/vegetables/fruits. No doubt, organic farming has to be understood as part of a sustainable farming system and a viable alternative to the more traditional approaches to agriculture. Although organic produce may cost a bit more in the grocery store, because long term costs associated with these problems are factored in, the organic choice is the healthiest and, ultimately least costly option (Ali Khan and Hussain Khan, 2006).

Introduction of Compost:

A quality compost recycle and some time animal waste materials, and turns them into nature’s best plant food, containing high quality organic matter and beneficial microorganisms. Microorganisms {Bacteria, fungi, nematodes, protozoa, earthworm} break down {Digest}, the raw components of compost. The most immediate and dramatic effect of the regular additions