مدیریت زراعت برنج رقم طارم محلی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 2 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مدیریت زراعت برنج رقم طارم محلی

تهیه کننده:

دکتر الهیار فلاح استادیار و عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات برنج - آمل email : [e-mail]

1- انتخاب بذر مناسب

2- تهیه خزانه

3- تهیه زمین اصلی

4- نشاءکاری

5- کوددهی

6- آبیاری

7- کنترل علف هرز

8- کنترل آفات و بیماری

9- برداشت

10- راتون یا برداشت مجدد

- انتخاب بذر مناسب:

1- کشاورز- انتخاب بذر توسط کشاورزان پیشرو

2-شرکت خدماتی و حمایتی- تضمین شده است چون تحت نظارت کارشناسان خبره انتخاب می شود.

- میزان بذر- مصرفی در هکتار: بین 40 تا 120 کیلوگرم متغیر است.

خزانه60-40 کیلوگرم در هکتار

کشت مستقیم 80-120 کیلوگرم در هکتار

زمان مناسب بذرپاشی: بالاست (کوهستانی) : خرداد ماه حداقل دمای محیط ازoc 12 کمتر نباشد.

میان دست اردیبهشت ماه

و پایین دست (دشت) فروردین ماه

شخم: شخم اول سه هفته قبل از نشاءکاری

-         آبیاری بعد از شخم اول

-         شخم دوم همراه با تیلر یا تراکتور جهت گل کردن (دو هفته قبل از نشاءکاری)

-         شخم سوم همراه با پادلینگ و تسطیح زمین

-         تمیز کردن کرت ها و کودپاشی پایه و تسطیح دستی

نشاءکاری: تاریخ نشاءکاری : 15 اردیبهشت تا 15 خرداد

واکاری: 10-7 روز پس از استقرار نشاء عمل واکاری صورت می گیرد. نشاء کاری

1- روش نشاء کاری- دستی- تصادفی یا خطی

2- ماشینی- ردیفی- مربع- مستطیلی

عمق کاشت: cm3 تراکم نشاء cm20×20

تعداد نشاء در کپه- 4-2 عدد در کپه

تعداد نشاء در واحد سطح متر مربع 25 تا

کاشت منظم: 20×20یا 20×25 مارکر یا طناب

تصادفی

خطی

عمق کاشت: سطحی cm3-2 ریشه دهی بهتر صورت می گیرد و در نتیجه پنجه زنی بهتر است.

عمیق cm5 یا بیشتر کاهش ریشه زنی و پنجه زنی شده و در نتیجه رشد گیاه کندتر است.

واکاری: 10-7 روز پس از نشاءکاری صورت می گید.

کوددهی: صدری

150-0 کیلوگرم اوره براساس ماده آلی خاک، کربن o.c بالاتر از 5/2 درصد باشد نیازی به کود اوره نیست به جزء در اراضی ماندابی که علیرغم بالا بودن ماده آلی خاک بالا ،حدود 100 کیلوگرم اوره

2-1% o.c زمین 150-100 کیلوگرم اوره

بطور متوسط 100 اوره: 30% پایه، 30% یعد از وجین اول، 30% بفاصله 20 روز

50 پایه 50% سی یا چهل روز بعد از نشاءکاری،

آبیاری: تناوبی به فاصله 7-4 روز بسته منطقه و نوع خاک

کاهش مصرف آب، بهبود تهویه خاک،

1-  یک ماه اول غرقابی و بقیه دوران رشد بصورت تناوبی

در یک ماه اول وجود آب دائم در پایه بوته ها در کنترل رشد علف هرز مؤثر است. همچنین با تغییرات احتمالی دمای محیط سبب مقابله می شود. کاهش بیماری بلاست

آب مناسب برای آبیاری: 75/0EC< ، ppm1B<، 10 SAR<، PH= خنثی ppm6 Cl<

درجه حرارت آب oc30-15

رطوبت نسبی 90-40%، مناسب 80-70 درصد

کنترل علف هرز: چهار تا 7 روز بعد از نشاءکاری می توان بوتاکلر (ماچتی) به میزان 3 لیتر در هکتار مصرف کرد. ورودی و خروجی آب را بست. سپس علف کش مصرف کرد وجین دستی، دو هفته بعد از نشاءکاری (اولین وجین)

چهار هفته بعد ازنشاءکاری (دومین وجین)

1-  روش زراعی- غرقاب دائم تا 6 هفته بعد از نشاءکاری، تسطیح مناسب زمین

2-  روش مکانیکی- وجین دستی (نوبت اول و دوم): یا وجین کارهای دستی

3-  روش شیمیایی- (رونستار)، بوتاکلر، نبتیوطارپ، مولینت (اوردرام)اگزادیازیون

4-3 لیتر در هکتار، 4-3 ، 6-5 لیتر، 6 لیتر در هکتار

برداشت محصول:

زمان مناسب: 90% شلتوک ها زرد رنگ شده باشد. در ارقام محلی 30-20 روز بعد گلدهی- بسته به شرایط اقلیمی استان

دو روش: 1- دستی- کارگر با داس درو می کند و بسته های درو شده را بر روی کاه بن قرار می دهد یک روز آفتاب خشک شده تا رطوبت نزدیک 14% می رسد و برداشت صورت می گیرد.

2- ماشین:

برای رقم طارم مناسب نیست ولی برای راتون مناسب است. ولی ارقام پرمحصول بعلت ایستادگی ساقه براحتی توسط ماشین دروگر برداشت می شود.

راتون:

1-  برداشت طارم در اواخر مرداد ماه

2-  خوابیدن ساقه های مانده در سطوح مزرعه بوسیله تیلر یا تراکتور دارای ماله و چرخ یا قطع کردن ساقه از نزدیک خاک، یا روش خوابیدن ساقه با پاه به صورت بافتن گیسو

3-  آبیاری مزرعه 3-4 بار

4-  دادن کود (محلولی از اوره و فسفر- بمیزان 100 کیلوگرم در هکتار)

5-  برداشت محصول در اواخر مهرماه یا اوایل آبان ماه بوسیله کارگر یا ماشین

مزیت نسبی آن قیمت مناسب طارم دنوج و تولید آن تا میزان 1 تن در هکتار

کرم برگخوار سبز برنج

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 3 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

کرم برگخوار سبز برنج

Naranga aenescens

(Noctuidae. Lep)

مناطق انتشار:

این آفت اولین بار در سال 1350 در مزارع برنج مازندران مشاهده گردید و هم اکنون در مناطق برنجکاری گیلان و مازندران شیوع دارد. این آفت در کشورهایی نظیر چین، هندوستان، وتینام، فیلبین و ژاپن انتشار دارد.

مرفولوژی:

پروانه‌های ماده دارای رنگ روشن بوده و لکه‌های تیره رنگی در ابتدا، وسط و انتهای بال جلویی آنها وجود دارد. پروانه‌های نر به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز هستند. اندازه پروانه‌ها با بالهای باز 16 تا 20 میلی‌متر است. تخم‌های کروی شکل بوده و دارای شیارهای عمودی منظمی می‌باشند. رنگ آنها ابتدا زرد بوده که بتدریج به صورت تیره در می‌آید. لاروها دارای رنگ سبز علفی بوده و یک خط سبز تیره‌تر از رنگ بدن در طول وسط پشت و دو خط روشن مایل به سفید در دو طرف، به موازات خط میانی بدن قرار دارد. شفیره‌ها سبز رنگ بوده و بتدریج به رنگ قهوه‌ای در می‌آیند.

زیست شناسی و نحوه خسارت:

این آفت زمستان را بصورت شفیره در غلاف، بقایای برنج و یا روی خاک می‌گذراند پروانه‌های ماده پس از جفتگیری تخم‌های خود را بر روی برگ قرار می‌دهند تخمها در اواخر اردیبهشت ماه در مدت 5 تا 6 روز تفریخ می‌شوند. لاروها با تا زدن رگبرگ اصلی برگی که پهنک آن خورده شده است، محفظه‌ای ایجاد کرده و در آنجا تبدیل به شفیره می‌شوند. دوره شفیرگی در اردیبهشت ماه 4 تا 6 روز می‌باشد.

لاروها عموماً در ساعت خنک روز و یا در هنگام شب از برگها تغذیه می‌نمایند بطوریکه تمام پارانشیم برگ را مصرف نموده و تنها رگبرگ وسط را باقی می‌گذارند.

مبارزه:

برای مبارزه با این آفت می‌توان از دشمنان طبیعی این آفت مانند زنبور پارازیت شفیره که از خانواده Ichneumonidae بوده و یک نوع پارازیت تخم بنام Trichoyrama rhenana که در ایران وجود دارد استفاده نمود.

برای مبارزه شیمیایی با این آفت می‌توان سموم فسفره را بکار برد:

سم کارباریل با فرمولاسیون WP 85% به میزان 3-2 کیلوگرم در هکتار به محض ظهور خسارت بصورت سمپاشی می‌تواند در کنترل این افت موثر باشد. همچنین می‌توان از سم تری کلروفن به میزان 2/1 کیلوگرم در هکتار استفاده نمود.

تهیه : مهندس کریم باباجانی

منبع: از کتاب کاشت، داشت، برداشت برنج

تالیف دکتر سید محمود اخوت

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ن

مهندس دانش وکیلی مهندس کشاورزی

کاشت برنج

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

کاشت برنج

عملیات تهیه بذر برای کاشت در خزانه

شالیکاران، بذری را که برای کاشت انتخاب می‌نمایند، عموماً از محصول سال قبل تهیه شده است. کشاورزان بعد از برداشت برنج و خشک کردن آن مقداری بذر را بصورت شلتوک یا بصورت خوشه نگهداری می‌نمایند تا در سال بعد از این بذر جهت کاشت در خزانه استفاده نمایند.

گاهی اوقات بعلت خرابی محصول، کمی بذر و یا تغییر رقم محصول، بذر را از نقاط دیگر تهیه می‌نمایند.

بذری که به این طریق تهیه شده است در جای خشک و مناسبی نگهداری می‌شود. بطوری که حشرات، پرندگان و جوندگان مثل موش به آن دسترسی نداشته باشند. استفاده از این بذر در استانهای شمالی کشور از حدود دوم الی پنجم فروردین ماه آغاز می‌گردد.

عملیات جوانه‌دار نمودن بذر:

بذر ذخیره شده در موقع کاشت باید جهت کاشت آماده شود. بسته به میزان بذر در داخل ظرف یا حوضی که در حیاط منزل معمولاً به این منظور تعبیه شده مقداری آب ریخته و سپس در داخل آن نمک می‌ریزند. معمولاً 3 تا 4 کیلوگرم نمک برای 18 لیتر آب مناسب است.

در بعضی از مناطق شالیکاران از تخم‌مرغ تازه بعنوان معیار نمک استفاده می‌نمایند. بدین ترتیب غلظت نمک به 08/1 تا 11/1 می‌رسد این غلظت در ارقام مختلف برنج متفاوت است و در ارقام ریشکدار کمتر و در ارقام بدون ریشک بیشتر است.

وقتی محلول آب و نمک بدین طریق تهیه شد، شلتوکها را در داخل آن ریخته و خوب بهم می‌زنند. بعلت اختلاف وزنی که بین بذرهای سبک و سنگین بوجود می‌آید بذور سنگین در ته و بذور سبک در روی محلول می‌مانند. این بذور که در سطح می‌مانند بی‌ارزشمند و باید درو ریخته شوند، زیرا دارای ارزش جوانه‌زنی نیستند و به اصطلاح پوک هستند. بذوری که در ته می‌مانند سالم و مناسبند و چنانچه کاشته شوند تولید جوانه می‌نمایند. این بذور را جمع‌آوری نموده و بلافاصله با آب خالص بخوبی می‌شویند تا هیچ اثری از نمک روی آن باقی نماند.

بذور سالمی را که بدین طریق تهیه شده ، در داخل گونی یا کیسه‌هایی می‌ریزند، البته تمامی حجم کیسه را از بذر پر نمی‌نمایند. چون بذور در اثر جذب آب ازدیاد حجم پیدا می‌نمایند و ممکن است کیسه در اثر این عمل پاره شود. پس از اینکه بذور در داخل کیسه ریخته شده این کیسه یا گونی‌ها را در داخل ظرف یا حوض پر از آب می‌اندازند و بسته به درجه حرارت محیط آنرا بمدت 2 تا 3 روز در داخل آب قرار می‌دهند. تا این بذور آب کافی جذب نمایند. در این مدت روزی 2 تا 3 مرتبه به ظرف یا حوض، آب اضافه می‌کنند زیرا آب بوسیله جذب شدن توسط بذور کاهش می‌یابد و یا ممکن است از کنار و یا کف حوض نشت نماید. پس از گذشت این مدت بذور آب داده شده را از داخل آب بیرون می‌کشند و سپس در محیطی مناسب در داخل حیاط روی زمین، گونی، پارچه یا حصیری پهن می‌نمایند و بذور خیس شده را روی آن می‌ریزند. سپس روی آنرا با کیسه یا نمدی می‌پوشانند. این عمل ممکن است بسته به درجه حرارت محیط تا یک هفته نیز طول بکشد. پس از این مدت بذور جوانه‌دار شده و آماده جهت کاشت در خزانه می‌باشند. مدت لازم برای جوانه‌دار شده شدن بذر بسته به دمای محیط از 2 تا 8 روز متفاوت است. هر چه درجه حرارت بیشتر باشد مدتی که بذر می‌تواند جوانه‌دار شود کاهش می‌یابد.

حداقل درجه حرارت لازم برای جوانه‌درا شدن بذر 12 درجه سانتی‌گراد و حداکثر 25 درجه سانتی‌گراد است.

عملیات تهیه خزانه:

در نقاط مختلف کشور کشت برنج به دو روش نشایی و مستقیم انجام می‌شود.

در اکثر مناطق کشور کشت به روش نشایی انجام می‌گیرد. در استانهای گیلان و مازندران نیز کشت برنج به طریق نشایی انجام می‌شود. بعلت طیف گسترده علفهای هرز بخصوص در استان گیلان، کشت برنج به طریق مستقیم به هیچ وجه توصیه نمی‌گردد. بدین جهت همزمان و یا قبل از جوانه‌دار نمودن بذر اقدام به تهیه خزانه می‌نمایند.

خزانه برنج که در استان گیلان به آن «تمبیجار» می‌گویند‏، قطعه زمین کوچک و محصوری است که در داخل زمین اصلی یا در قطعه‌ای از زمین در خارج مزرعه اصلی تعبیه می‌گردد. زمینی که برای خزانه انتخاب می‌گردد باید در اواخر پاییز به عمق 15 تا 20 سانتی‌متر شخم زده شود و در اواخر زمستان قبل از شروع فصل کشت روی آن مقداری کود دامی کاملاً پوسیده بریزند، سپس آنرا کاملاً با خاک مخلوط نمایند.

پس از این عمل در خزانه آب ریخته و با ادوات کشاورزی از قبیل تیلر و یا گاوآهن‌هایی که بوسیله حیواناتی مانند گاو کشیده می‌شود. زمین را شخم می‌زنند و سنگ و کلوخ‌های موجود در سطح زمین را جمع‌آوری یا خورد می‌کنند.

سپس مقداری کود ازته (شکری) و مقداری کود فسفره (فسفات آمونیم) به زمین می‌دهند، پس از انجام این عمل بوسیله ماله یا وسایل دیگر که کاملاً صاف است سطح زمین را هموار و یکنواخت می‌نمایند، بعداً زمین را به عرض 5/2 تا 3 متر و به طول 5 تا 10 متر مرزبندی می‌نمایند. بدین ترتیب خزانه برنج آماده برای کاشت بذر جوانه‌دار شده می‌باشد. سه روز قبل از بذرپاسی می‌توان خاک را با سموم بوتاکلر و یا بنتیوکارپ برای کنترل سوروف سمپاشی نمود.

در این موقع باید سطح خزانه حداقل 3 سانتی‌متر آب داشته باشد. میزان مصرف این سموم به مقدار 4 تا 6 سانتی‌متر مکعب سم در 10 متر مربع خزانه می‌باشد.

یک روش دیگر که برای تهیه خزانه انجام می‌شود. لگدکوبی زمین پس از شخم است. این بدان دلیل است که اولاً: زمین سفت شود تا ریشه گیاه به عمق زیاد خاک نفوذ نکند و کندن آن برای انتقال به زمین اصلی راحت‌تر باشد.

ثانیاً: گیاه از مواد غذایی موجود در سطح خاک بهتر استفاده نماید.

خزانه‌های ژاپنی برنج:

بهترین نوع خزانه تهیه خزانه به روش جوی پشته‌ای یا ژاپنی می‌باشد. در این روش میزان بذر مصرفی حداکثر 30 کیلوگرم برای 100 متر مربع از خزانه است. در حالی که در خزانه‌های سنتی 100 کیلوگرم بذر در این سطح مصرف می‌شود. هر چند در این خزانه‌ها کاهش مقدار

مقاله برنج

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 34

عنوان طرح :

برنج

مقدمه :

برنج ، یکی دیگر از غلات بسیار مهم و ارزشمندی است که به مطالعه ی آن می پردازیم. دانه ی این گیاه ، علاوه بر اینکه یکی از مواد غذایی مردم سراسر جهان می باشد ، غذای اصلی بیش از 3/1 جمعیت جهان را که اغلب از نژاد زرد دنیا و درصد عمدهای از نژادهای سیاه و سفید مناطق گرم و مرطوب هستند تشکیل می دهیم.

برنج هر چند از نظر تجارت جهانی و سطح زیر کاشت قابل مقایسه با گندم نمی باشد ، لیکن از نظر موارد مصرف و تولید کل ، کاملا قابل مقایسه است. در جهان در سال 1991 حدود 233 میلیون هکتار زمین زیر کاشت گندم و 148 میلیون هکتار زیر کاشت برنج بوده است. در حالی که در همین سال تولید جهانی گندم حدود 550 میلیون تن و برنج 519 میلیون تن بوده است. این آمارنشان می دهد که عملکرد برنج به طور متوسط دو برابر عملکرد گندم است. تولید کنندگان برنج دنیا ، اغلب مصرف کنندگان عمده ی برنج نیز می باشند زیرا برنج خوار واقعی ، کمتر گندم می خورد. به همین خاطر تجارت این محصول قابل مقایسه با گندم نمی باشد.

منشأ و تاریخچه :

به طور کلـی برنج را ، آسیای جنوب شرقی میرانند هر چند که در مورد محّـل دقیق آن اختلاف نظر است منشأ اولیه برنج به احتمال قوی هند و منشأ ثانویه آن چین یا میانمار می باشد. برنج در این سه ناحیه و به طور کلی آسیای جنوب شرقی . سابقه ی کاشت بسیار طولانی دارد و انواع وحشی آن نیز در این نواحی به وفور دیده می شود .

برنج بعدها از آسیا به آفریقا ( نیجریه ، مصر ، مراکش ) واروپا ( اسپانیا ) را می یابد. ازاسپانیا به سایر کشورهای اروپائی به خصوص ایتالیا - که امروزه یکی از کشورهای مهم تولید کننده ی برنج این قاره می باشد - برده میشود. در سال 1685 برای اولین بار زراعت برنج در آمریکا معمول گردید و به سرعت بر سطح زیر کاشت و به خصوص راندمان تولید آن افزوده شد .

زراعت برنج در ایران سابقه ی طولانی داشته و به زمان هخامنشیان می رسد. امروزه برنج در بیش از 12 استان کشور کاشته می شود . هر چند 85 درصد برنج مورد مصرف از دو استان گیلان و مازندران تأمین می گردد.

مأموریـّـت :

راه اندازی و تأسیس یک مکان

برای ایجاد شغل و کسب کار

خویش خرمائی

کمک به اقتصاد جامعه

تأمین نیازهای جامعه و مردم

شکوفا کردن استعدادها و اطلاعات خود

استفادهی مردم در تمام ایّــام سال از گیاهان

مربوط بودن آن به رشته ی تحصیلی ما

خدمت به جامعه

رشد و گسترش اقتصاد کشور

ارزش غذائی و اهمّــیت اقتصادی برنج :

برنج جزء مواد غذائی انرژی زاست ، زیرا حدود 77-70 درصد آن را نشاسته تشکیل می دهد. مواد تشکیل دهنده ی دانه ی برنج در جدول (1-4

سر خرطومی برنج

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 3 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

سر خرطومی برنج

Hydroriomus sinuaticollis Faust

(curculionidae, col.)

مناطق انتشار:

این آفت اولین بار در سال 1348 از مزارع برنج ممنسی فارس جمع‌آوری شده است. این آفت در مزارع برنجکاری مارژلان تاشکند، ترکمنستان، افغانستان و نواحی هرات و سرابی گسترش دارد.

در ایران نیز در استانهای فارس و خوزستان مشاهده شده است.

مرفولوژی:

سر خرطومی برنج سکوسکی است با بدن کشیده، تخم مرغی، سیاه رنگ و روی آن دارای پولک‌های خاکستری روشن می‌باشد. طول حشره تقریباً دو برابر عرض آن است. شاخک‌ها باریک بوده و در نزدیک به انتهای خرطوم به آن متصل بوده و دارای رنگ قرمز متمایل به زرد است. ساقها خمیده و دارای برجستگیهای نوک داری در قسمت داخل می‌باشد.

تخم‌ها دارای طول 7/0 و عرض 3/0 میلی‌متر بوده و رنگ آن شفاف است لاروها بدون پا بوده و سفید رنگ می‌باشند. طرفین حلقه‌های شکم دارای برآمدگیهای مثلثی شکل بوده و دارای رنگ زرد و روشن هستند که رأس آنها بطرف پهلوهای شکم امتداد دارد. شفیره به رنگ شیری بوده که بتدریج قهوه‌ای روشن و سپس به رنگ قهوه‌ای تیره در می‌آید و نیز روی حلقه‌های بدن شفیره موهای قهوه‌ای رنگی وجود دارد.

زیست شناسی و خسارت :

سرخرطومی برنج زمستان را بصورت لارو در عمق کم مزارع برنج بسر می‌برد. حشره ماده پس از جفتگیری در اوایل تیر ماه تخمهای خود را در قسمت ریشه برنج می‌گذارد. تخم‌ها سفید شیری رنگ بوده و بتدریج تبدیل به سفید شفاف می‌شوند. پس از گذشت 8 تا 10 روز لاروها بوجود آمده و لاروها نیز پس از مدت 18 تا 22 روز تبدیل به متغیره می‌شوند. دوره متغیریگی 8 تا 10 روز است. و اولین نسل آن در اواسط مرداد ماه ظاهر می‌شود. این سرخرطومی‌ها در اواسط شهریورماه پس از مهاجرت به قسمت ریشه، جفتگیری نموده و در اواخر همین ماه شروع به تخم‌ریزی می‌نمایند.

لاروهای نسل دوم بیشتر از نسل اول بوده و لاروهای این آفت روی ریشه و داخل طوقه بسر می‌برند، حشرات بالغ شبها از برگ و روزها در پای بوته از ساقه تغذیه می‌نمایند.

مبارزه: برای مبارزه با این آفت، رعایت تناوب زراعی و شخم عمیق بعد از برداشت محصول در کاهش خسارت و تعداد آفت موثر است. برای مبارزه شیمیایی با این آفت، می‌توان با سموم تیودان به مقدار دو در هزار، نواکرون به نسبت دو در هزار و لیندین به میزان دو در هزار سمپاشی نمود.

زنجیره برنج

Cicadella viridis L

Syn.

(Tettigoriella viridis L)

cicadellidae , Hemipt

مناطق انتشار:

مرفولوژی: طول این حشره از 5 تا 9 میلی‌متر متفاوت است، بدن حشره کشیده، باریک و سبز رنگ است. چشم‌ها بزرگ و به رنگ قهوه‌ای مایل به خاکستری و شاخک‌ها مویی شکل است. بالها غشایی و نیمه شفاف و در قسمت انتها بطور خفیفی دودی بوده و ابتدای بال رویی سبز رنگ می‌باشد. طول بالها بیشتر از طول شکم حشره می‌باشد و رنگ شکم سبز رنگ است.

زیست شناسی و نحوه خسارت:

این حشره زمستان را به صورت تخم زیر پوست درختان میوه و در جاهای مرطوب به سر می‌برد. زنجیره برنج با استفاده از خرطوم خود از شیره نباتی تغذیه می‌نماید و عوارضی از قبیل اختلالات فیزیولوژیکی، لکه‌های زرد یا قهوه‌ای روی برگها، حالت سوختگی در برگ و انتقال بیماری‌های ویروسی را ایجاد می‌کند.

تهیه : مهندس کریم باباجانی

منبع: از کتاب کاشت، داشت، برداشت برنج

تالیف: دکتر سید محمود اخوت

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران

و مهندس دانش وکیلی مهندس کشاورزی