لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 13 صفحه
قسمتی از متن .doc :
کودکان خیابانی
کودکان خیابانی یک مسئله جهانی است که به همه ما مربوط می شود. برابر برآورد سازمان جهانی دفاع از حقوق بشر در حدود ۱۰۰ میلیون کودک در سراسر جهان در خیابان کار و زندگی می کنند. آنها برای زنده ماندن به کارهای گوناگون از جمله : گدایی ، فروشندکی ( سیگار ـ میوه ، گل و روزنامه و .....) بزه کاری و تن فروشی مشغول هستند. بخشی از آنها با خانواده هایشان ارتباط دارند و بخش دیگر یا از خانه فرار کرده اند و یا اینکه توسط خانواده به دلیل مشکلات مالی رها شده اند. این کودکان در پارکها ، خرابه ها و یا زیر پلها می خوابند. تعداد زیادی از آنها به مواد مخدر معتاد هستند و گاهی از موادی استفاده می کنند که به آنها آسیب های مغزی ماندگار وارد می کند.
برابر کنوانسیون جهانی خقوق کودک تمامی کشورهایی که آن را امضا کرده اند وظیفه دارند سلامت فیزیکی ، روانی ، اخلاقی و اجتماعی کودکان را تضمین کنند. متاسفانه در بیشتر کشورهای توسعه نیافته با وجود پذیرش کنوانسیون حقوق کودک دولتها در عمل از انجام وظیفه خود شانه خالی می کنند. در بیشتر کشورهای توسعه نیافته نزدیک به نیمی از جمیعت را افراد زیر ۱۸ سال تشکیل می دهند و به دلیل رشد اختلاف طبقاتی و رشد ناموزون اجتماعی خانواده های تهیدست به تدریج به کناره شهر ها رانده می شوند. تامین یک زندگی حداثل برای روستاییان نیز دشوار می گردد و آنها نیز به سوی شهر ها سرازیر می گردند. در کشورهایی که دچار جنگ داخلی هستند و یا دگرگونیهای طبیعی مانند خشکسالی ، سیل و زلزله امکان زندگی را از آهالی محل آسیب دیده سلب کرده است آنها را به سوی شهر ها روانه می کند. از آنجاکه تعداد فرزندان خانواده ها ی تهیدست معمولا زیاد است و خانواده ها توان پاسخ گویی به نیاز های آموزشی و بهداشتی فرزندانشان را ندارند این کودکان برای تامین نیازهای خود و خانواده از حاشیه شهر ها به سوی شهر ها سرازیر می شوند و زندگی نوین خود را در خیابان آغاز می کنند که آغازی است به مانگاری آنها در خیابان.
در طول ۳۰ سال گذشته فاصله طبقاتی بین ثروتمندان و تهیدستان افزایش یافته است ، پول دار ها پول دار تر و تهیدستان تهیدست تر شده اند. بسیاری از کشور های توسعه نیافته به کشورهای توسعه یافته بدهکار هستند و برای باز پرداخت بدهی خود مجبور هستند هزینه های خود را کاهش دهند و این کاهش هزینه در نخستین گام در زمیته بهداشت و آموزش انجام می کیرد. کاهش هزینه ها بیشتر ار همه به تهیدستان آسیب می رساند و زندگی را برای آنها دشوار می کند.
چه کسی کودک خیابانی است؟
توضیح دقیق اینکه چه کسی کودک خیابانی است کار ساده ای نیست. بسیاری از آنها دارای خانواده و مسکن هستند. آنها را نیز باید به عنوان کودک خیابانی در نظر گرفت چرا که خیابان را به عنوان محل کار خود برگزیده اند. زمانی که در باره کودک خیابانی گفتگو می کنیم منظور کودکانی است که در خیابان کار می کنند و یا بی خانمان هستند. تعداد کودکان بی خانمان در اقلیت قرار دارند و تعدادشان را بین ۱۵ ـ ۱۰ در سد از مجموع ۱۰۰ ـ ۸۰ میلیون کودکی است که در خیابان زندگی و یا کار می کنند. تعدادی از کودکان وضعیت دوگانه دارند یعنی اینکه بین خانه و خیابان جابجا می شوند.آنها شبها و روز ها در خیابان هستند ولی با خانه نیز در ارتباط هستند وبه مادر ، خواهران و برادرنشان کمک مالی می کنند.کودکان خیابانی بین ۱۳ ـ ۶ ساله هستند وقتی زندگی در خیابان را آغاز می کنند.اکثریت کودکان خیابانی را پسران تشکیل می دهند. در بخشی از کشورها تعداد دختران در حال افزایش است. دختران معمولا مورد تجاوز جنسی قرار می کیرند و اغلب کار خود را از دست می دهند به ویژه دخترانی که به عنوان خدمتکار در خانه ها کار می کنند. بیشترین کودکان خیابانی کودکان کار هستند. بخشی از آنها کار های گوناگون دارند . تعدادی از آنها صاحب کار معمولی دارند و بیشتر به عنوان پادو در مغازه ها ، رستورانها ، هتل ها کار می کنند و اغلب توسط صاحب کار حقوقشان پایمال و یا نا دیده گرفته می شود.
پدیده کودکان خیابانی تنها ویژه کشورهای توسعه نیافته نیست بلکه این پدیده را در بعضی از کشورهای اروپایی و امریکای شمالی نیز می توان مشاهده کرد. در طی دهه 90 پدیده کودکان خیابانی در کشورهای سوسیالیستی سابق در اروپای شرقی و روسیه با همان ویژه گی کشورهای توسعه نیافته در حال گسترش است.
کودکان خیابانی در ایران
در کشور ما آمار رسمی در مورد کودکان خیابانی در دسترس نیست. برابر آمارها و برآوردهای غیر رسمی حدود ۱۰۰۰۰۰۰ ـ ۴۰۰۰۰۰ کودک خیابانی وجود دارد و افزایش آنها در شهر های بزرگ قابل مشاهده و غیر قابل انکار است. برابر بعضی از برآوردها سالیانه حدود ۶۰۰۰۰ کودک خانه خود را ترک می کند. شرایط زیستی کودکان خیابانی در ایران مشابه شزایطی است که کودکان خیابانی در دیگر کشورهای توسعه نیافته دارند.
آسیب شناسی کودکان خیابانی در ایران
درایران به مانند سراسر جهان وبخش وسیع جوامع پیرامونی، روز جهانى کودک درشرایطی فرا رسید که کودکان بسیارى همچنان در خیابانها و بر سر چهارراهها، کارگاههاى خانگى قالی بافی و کارگاههای تولیدی در زیر پوسته بازار، کوره پز خانه ها، علیرغم میل باطنى خویش در پی لقمه ای نان به کارهاى سخت و طاقت فرسا مشغول هستند.
در ایران با گسترش جمعیت شهری و روستایی ،افزایش فقرو تنگدستی درجامعه، ما شاهد وجود کودکان خیابانی و کودکان کار در سطح کلان شهر تهران هستیم . مشخص است کودکان کار به کودکانی اطلاق می گردد که به دلیل نابسامانی های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی وغیره از آموزش، بهداشت، امنیت، تغذیه، بازی وبرابری در برخورداری ازنیازهای سنی خود نسبت به فرزندان طبقات دارا وبی نیاز و دیگر حقوق واقعی خود محروم مانده و ناگزیر به کاردر کارگاهها، خیابانها، منازل( کارخانگی )، بنادر، کوره پزخانه ها، مزارع، ترمینالها، پای دار قالی در زیر زمین های نموروحمل کالای قاچاق در مناطق مرزی وغیره به کار مشغول می گردند.
در تهران آنچه بیش ازهمه در کوچه پس کوچه های بازارمولوی، میدان ارک ومیادین وترمینالها، سرگذرگاهها، خرطومی جاده ها ونقاط دیگر پیدا می شود؛ کودکان واکسی، کودکان قند شکن، کودکان فال فروش، کودکان زباله گرد،آدامس فروش، سیگار فروش، نمک فروش، مواد فروش، مشروب فروش، بادکنک فروش، پلاستیک جمع کن، چرخی بازاروباربر، کرکره روغن زن مغازه ها، گل فروش سرچهارراه هاوغیره ترسیم واقعی شکل های ناپایدار و تصادفی مشاغل کاذب یا پارازیت را برای فرزندان کارگران وزحمتکشان بنمایش می گذارد که در عمل وتا حدی کودکان خیابانی کار را از کودکان خیابانی جدا می سازند.
باید گفت : پدیده کودکان خیابانى در سالهاى اخیر دربیشترنقاط کشور رو به گسترش نهاده است یکى از معضلات اساسى اجتماعى است که جامعه ما هم اینک با آن روبه رواست و درصورت عدم پیشگیرى و مهار این پدیده به فاجعه اجتماعى تبدیل خواهد شد که در حال حاضر بر پایه آمارهای اعلام نشده تا حد زیادی با این فاجعه روبرو هستیم. بطوری که مطبوعات مجبور به بازگویی این واقعیات شده اند. در این رابطه روزنامه شرق گزارش کردند : « کودکان کار و خیابان به کودکانى گفته مى شود که در شهرهاى بزرگ براى ادامه بقاى خود مجبور به کار یا زندگى در خیابان ها
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 4 صفحه
قسمتی از متن .doc :
تئاتر کودکان
با علم به اینکه تئاتر مادر هنر هاست یعنی تمامی هنر ها از جمله نقاشی – نور پردازی – طراحی – حجم سازی – موسیقی – رنگ شناسی و ...... در آن به کار می رود تئاتر برای کودکان از حساسیت های خاصی بر خوردار است و پیامد های مثبتی برای کودکان به همراه دارد
از جمله:
1- حس اعتماد به نفس کودکان را بالا میبرد.
2- قدرت خلاقیت آنها را افزایش می دهد.
3- ذهن کودکان را فعال می سازد.
4- قدرت بیان کودکان را تقویت می کند .
5- درک وفهم کودکان را رشد می بخشد.
و...........
ما به سه روش برای کودکان تئاتر کار می کنیم:
1-تئاتر برای کودکان .
2- تئاتر با کودکان .
3- تئاتر با کودکان برای کودکان .
و حالا سه روش را توضیح داده تا بهتر با آنها آشنا شویم.
تئاتر برای کودکان
این زمانی است که یک گروه بزرگسال متنی که در خور فهم ودرک کودکان باشد را انتخاب می کنند آن را تمرین کرده و برای کودکان به اجراء در می اورند. این نوع اجراء هم از حساسیت های خاص خود بر خوردار است که باید بار آموزشی و پیام نمایش به گونه ای باشد که کودک به راحتی بتواند آن را هضم کند . در ضمن باید گره ای در آن ایجاد کنیم که برای کودک سوال بر انگیز باشد.
تئاتر با کودکان
زمانی است که یک کارگردان متنی را انتخاب کرده و با کودکان شروع به تمرین می کند و خود کودکان در آن بازی می کنند و این مستلزم آن است که ما ابتدا نمایش را برای کودکان بخوانیم تا آنها نقشهایی را که خودشان از آن خو ششان می آید راانتخاب کنند .
در مرحله ی بعد تقسیم نقش کرده و هر یک نقش خود را تمرین می کنند تا حفظ شوند . در این قسمت از کار خانواده نقش بسزایی در یاد گیری کودکان دارند و کمک شایانی می توانند در پیشبرد نمایش و اجرای آن کنند.
باید توجه داشت که کودکان با متنهایی بیشتر ارتباط برقرار می کنند که در آن ریتم و موسیقی زیاد به کار رفته باشد و چه بهتر که تمام آن شعر باشد .
بچه ها با داستانهایی را که در آن حیوانات نقش آفرینی می کنند همزاد پنداری عجیبی دارند و علاقه مندی بیشتری را از خود نشان می دهند .
بچه ها اگر به جای خروس و کلاغ و روباه و حیوانات دیگر بازی کنند برای آنها جذابیت بیشتری دارد تا به جای پدر و مادر یا افراد دیگر بازی کنند .
در تئاتر با کودکان کارگردان مانند آشپز اردو عمل می کند یعنی متن را که مواد خام است را به بچه ها می دهد تا آن را به کمک خانواده بپزند و حفظ کنند بعد متن را با موسیقی وریتم مخلوط کرده ودر پایان با اضافه کردن ادویه یا روتوش کردن کار یک غذای خوشمزه و یک نمایش جذاب به بیننده ارائه میدهد.
باید توجه داشت که در تئاتر با کودکان ما محدودیت نداریم این بدان معنی است که حتما نباید فیل چند برابر گنجشک و یا گنجشک چند برابر مورچه باشد فقط هدف همان پیامد های مثبتی است که در بالا به آن اشاره کردیم.
تئاتر با کودکان برای کودکان
این قسمت بصورت کارگاهی یا اتاق قصه انجام می شود .
به این معنی که یک قصه را به صورت نمایش در آورده و در جمعی که بیننده و بازیگر آن کودک باشند در یک جلسه تمرین و اجراء میشود و همه بچه ها خود را در آن دخیل می کنند و هر یک نقشی را اجراء یا به جای شخصیتی بازی می کنند . این احتمال هم وجود دارد که یک نقش را چند نفر همزمان با هم بازی کنند .
در این نوع کار نیاز خاص به دکور یا لباس ویا گریم آنچنانی ندارد چون بیشتر هدف تقویت ذهن خلاق کودکان است . هر چه دکور و لباس و گریم کمتر دخالت داشته باشد ذهن کودک بیشتر درگیر کار میشود .
انتخاب متن در این قسمت به عهده کارگردان است که آن زمان با بچه ها تمرین می کند .
با تاکید به اینکه کارگردان حتما باید مطالعات زیادی در مورد مشکلات یامعضلات آنها داشته باشد تا به راحتی بتواند هدف و پیام نمایش را در یک جلسه به کودکان برساند
تئاتر در زندگی کودک چه نقشی دارد؟
تئاتر کودکان و نوجوانان به تعبیر مارک تواین نویسنده معروف بزرگترین اختراع فرهنگی قرن بیستم است. درواقع می توان گفت پدیده ای جدید است و شاید این امر باعث سوء تفاهمی می شود که اساساً تئاتر و کودک نسبت جدیدی است. درحالی که این طور نیست و کودک در سنین پایین از طریق بازیهای نمایشی سعی می کند با جهان اطرافش ارتباط برقرار کند و سعی می کند واقعیات را درک کند: روابط میان خانواده، روابط اجتماعی و بسیاری از پدیده هایی که ذهنش را مشغول می کند به نمایش بگذارد تا پس از تکرار فراوان این واقعیات را بپذیرد. در نمایش های کودکان مؤنث آنچه چشمگیر است فراگرفتن آداب زندگی، مادر بودن و تمرین خانواده است. بنابراین از یک طرف کودک از هنگامی که قدرت بیان دارد و از لحظه ای که از لحاظ جسمانی آمادگی پیدا می کند تا به تکرار زندگی بپردازد با تئاتر الفتی بسیار بسیار نزدیک پیدا می کند اما اینکه فرآورده ای به نام نمایشنامه کودک وجود داشته باشد و برای کودکان به اجرا در بیاید یا کودکان آن را به اجرا دربیاورند، پدیده ای دیگر است. باز هم اگر در سنت های پیشینیانمان کمی دقت کنیم در تعزیه ما گروه نوجوانان تعزیه اجرا می کنند تا اینکه در سنین بزرگسالی امکان گرفتن نقش های اساسی تعزیه را پیدا کنند. همه اینها پدیده هایی کاملاً متفاوت با آن چیزی است که در دنیا تئاتر کودک خوانده می شود. زمانی که کودک به دلیل نیاز عاطفی و روانی و اجتماعی ای که دارد به بازی متوسل می شود و هنگامی که طبق سنت ها، نه تنها در ایران بلکه در کشورهایی نظیر هند براساس تعالیم سنتی بایستی کودکان و نوجوانان جایگزین بزرگسالان بشوند همواره نوعی تئاتر کودک وجود دارد اما تئاتری که مارک تواین را وادار به گفتن چنین جمله ای کلیدی کرده است که «تئاتر کودکان یکی از اختراعات بزرگ فرهنگی یا بزرگترین اختراع فرهنگی در قرن بیستم است» احساس می شود که کودکان همچون بزرگسالان نیازمند دیدن و شنیدن داستانها هستند. باید بگوییم که تئاتر کودکان و نوجوانان تئاتری است مبتنی بر مسائل مبتلا به کودکان و نوجوانان که یا توسط بزرگسالان و یا خردسالان به اجرا درمی آید. طبیعی است که این نوع تئاتر همواره تفاوت های اساسی ای با تئاتر بزرگسالان دارد. برای اینکه در تئاتر بزرگسالان به دلیل ذهنی، عقلی و وضعیتی که به هر حال مخاطب پیدا کرده برای پذیرش داستان ممکن است شیوه های مختلفی را نویسنده و کارگردان اتخاذ کند اما در تئاتر کودکان الزاماً در هر اجرا ما نیازمند آن هستیم که اول مخاطب را جذب کنیم و بعد بتوانیم مسأله ای را منتقل کنیم.
ابتدا در تئاتر کودک و نوجوان باز این تصور وجود داشته که مرزبندی ندارد. درحالی که رشد کیفی تئاتر کودک و نوجوانان همه دست اندرکاران و فعالان تئاتر را متوجه کرد که در تئاتر کودک مرزبندی ها بسیار بیشتر از تئاتر بزرگسالان است. در مورد تئاتر کودکان بین ۳ تا ۷ سال تصور اینکه عروسک ها موجودات زنده ای هستند، ذی وجودند و نیازهایی شبیه به نیازهای خودشان دارند؛ کاملاً به عنوان یک پدیده تجربه شده است. درحالی که از سنین ۷ تا ۱۳ سال ما نیاز این باور را کمتر می بینیم و از سن ۱۳ تا ۱۹ سال برخی از نوجوانان در مقابل تئاتر عروسکی و اکنشی دارند به این معنا که تظاهر می کنند اینها عروسک اند و ما کودک نیستیم. یا فرض کنید تئاتر مناسب با دختران تفاوت های اساسی ای با تئاتر متناسب با پسران دارد. اگر نوجوان دختر نیازمند دریافت پاسخ سؤال هایی است که دختران در این سن با آنها مواجه هستند؛ نوجوان پسر دنبال تحرک و هیجان است. به این دلیل ما امروزه می بینیم که ما باید تئاتر کودکان و نوجوانان را با توجه جنسیت آنها با مرزبندی مشخص کنیم. در تئاتر کودکان بایستی آموزه های لازم برای رشد سنی و تجربه اجتماعی به وجود بیاید، در حالی که در تئاتر نوجوانان بایستی به سؤالهای آنان پاسخ داده بشود. همینطور انواع تئاتری که برای آنان در نظر می گیریم. کودکان را بایستی از طریق تئاتر عروسکی جذب کنیم و پیام مان را به آنها منتقل کنیم درحالی که در تئاتر نوجوانان بهتر است این کار از طریق تئاتر زنده انجام بشود. تئاتر دیگری هم وجود دارد که توسط کودکان و نوجوانان اجرا می شود که اینها هر کدام دارای اهدافی جداگانه هستند. چیزی که در این تئاترها بسیار روی آن تکیه می شود تمرین نظم، اعتماد به نفس و کار گروهی است. در اینجا مسأله انتقال اندیشه نیست، بلکه مسأله آماده کردن بستری برای تمرین زندگی اجتماعی است.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 11 صفحه
قسمتی از متن .doc :
تأملی در بازی کودکان
مقدمه :
بازی از فعالیت های اساسی کودکان است . آنها از طریق بازی و از راه تجربه ، دنیای اطراف خویش را می شناسند . کودکان به هنگام بازی می توانند به نتیجه ی رفتار خود پی ببرند . دیدگاهها احساساتشان را بیان نمایند ، با تخیل آرزوهایشان را به واقعیت نزدیک نمایند و بر نگرانی ها و اضطراب های خود فایق آیند . در حین بازی است که کودکان توانایی های جسمی خود را شناخته و در جهت تقویت و ایجاد مهارت تلاش می نمایند . از این رو ارزش بازی در ابعاد مختلفی چون ارزش های جسمانی ، عاطفی ، شناختی ، اخلاقی و دیگر ابعاد قابل پیگیری است .
تعریف :
درک مفهوم بازی و ارایه ی تعریفی منسجم از آن بسیار مشکل است . تلاش هایی که در این مسیر صورت گرفته ، به پراکندگی تعریف منجر شده است ، در حالی که به نظر می رسد ، بایستی تعریف ساده داشته باشد . « میشل » و « می سن » - دو تن از پژوهشگران - مجموعه ای از تعاریف مطرح شده را گردآوری و به این شکل مطرح کرده اند .
* ویژگیهای بازی و اسباب بازی
یک بازی و اسباب بازی مناسب دارای ۴ ویژگی است :
با سن کودک متناسب است .
خلاقیت را تأمین می کند .
دارای قالب و محتوای متنوع است .
ساده و در عین حال ایمن است .
اسباب بازی های دارای مکانیزم های پیچیده و یا ظاهری غیرمعمول ، در برخوردهای ابتدایی کودک را هیجان زده کرده و به طور مشخصی او را شادمان می نماید . اما در ادامه جذابیت خود را از دست می دهد و کودک اقدام به کشف جزئیات آن می نماید . در حالی که اسباب بازی های ساده ، در ابتدا هیجان خاصی را در کودک ایجاد نمی کند ، اما در ادامه ، توجه و رغبت کودک به آن ادامه می یابد . در هر بار بازی با آن ، به دلیل امکان هر نوع تغییر توسط کودک ، جذابیت افزون تری به وجود می آورد .
در مقایسه ی مواد طبیعی و مصنوعی نیز ، اثرات مواد طبیعی غیرقابل انکار است به عنوان مثال استفاده از « خمیربازی » در عین تأمین خلاقیت قابل قیاس با « گل رس » نمی باشد .
* بازی های کامپیوتری :
پیشرفت های سریع تکنولوژی و شیوع رایانه و بازی های رایانه ای ، همواره پرسش هایی در مورد میزان و چگونگی استفاده از آنها را به دنبال دارد . معمولاً این بازی ها به ۵ گروه اصلی تقسیم می شوند :
بازی های استراتژیک مثل انواع جورچین ها و پازل ها
بازی های مبارزه ای تک نفره
بازی های ایفای نقش
بازی های شبیه ساز
بازی های ماجرایی
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 10 صفحه
قسمتی از متن .doc :
بازی کودکان و اهمیت آن
بازی در فرآیند زندگی کودک علا وه بر عوامل روانی و جسمانی در رفتارهای او آثار قابل توجهی می گذارد. عوامل مهم و دیگری هم که آثار آن چند بعدی و چندگانه است تاثیر گذار می باشد. بازی و انجام آن از جمله عواملی است که در جریان زندگی کودک هم از نظر روانی و جسمانی و هم از نظر یادگیری اجتماعی، تقویت، دوست یابی و اعتماد به نفس قابل توجه و ارزشمند است.
کودک از زمان تولد تا 2 سالگی که دوره حس حرکتی را طی می کند از نتیجه کنکاش با محیط و اشیا، بخشی از تجربیات خود را به دست می آورد و این تجربیات ارزشمند باعث می شود که در دوره پیش عملیاتی یعنی (2 تا 7 سالگی) راحت تر و تواناتر بتواند با محیط محرک های آن ارتباط برقرار کند . باید توجه داشت این دوره، دوره افزایش ارزش های جسمانی، هیجان ها، تقلید کردن، شکوفایی زبان، کنجکاوی به محیط پربار شده خزانه لغات، استفاده از نهادها و رفتارها و تمایل به بازی فردی و دسته جمعی است. نوع بازی کودکان براساس سن آنها تفاوت پیدا می کند و حتی بین بازی دختران و پسران بر اساس ویژگی های روانی و جسمانی آنها تمایز وجود دارد و در دوره عملیات عینی یعنی (7تا 11 سالگی) بازی کودکان عینی تر و گسترده تر می شود .
بازی پسران معمولا خشن، نیازمند صرف انرژی حرکتی و جسمانی، دارای تنوع، استفاده از اشیای سخت، نیاز به دویدن وسرو صدا دارد و همچنین اکثرا جمعی و گروهی است. اما بازی دختران بر اساس ویژگی های روانی خاص آنها معمولا آرام، همراه با تفکر و حرکات جسمانی کمتر و علا قه مند به عروسک است. در آن از اشیای نرم و دوخت و دوز استفاده می شود و بازی های فردی و گروهی همراه با هیجان و جدیت می باشد. بازی کودکان با توجه به پسر و دختر بودن و سن آنها باید از سنخیت برخوردار باشد. برای بازی کردن سن مشخص را نمی توان اعلا م کرد وحتی ما انسانها در بزرگسالی هم گاهی بازی های دوران کودکی را انجام می دهیم و از تداعی آن لذت می بریم و این رفتار در حد معمول و منطقی اشکال ندارد. اما اگر برای کودک یا نوجوان شرایطی پیش بیاید که نوع بازی او با جنسیت وی و سن او به طور فاحش ناهماهنگ می باشد (مثلا اگر فقط بازی های پسرانه انجام دهد و با داشتن سن بالا با کودکان بازی کند) درچنین صورتی باید با کارشناس کودک مشاوره کرد تا ریشه روانی این حرکات ناموزون بررسی شود و در بعضی مواقع براساس شناختی که از فرزند خود داریم باید زمینه های لا زم را برای انجام بازی های متناسب فراهم نماییم تا کودک دوره کودکانه خود را سپری کند .
کارشناسان کودک و روانشناسان درباره آثار روانی و جسمانی «بازی» در کودکان سخن فراوان گفته اند و همه در این امر اتفاق نظر دارند که (بازی انرژی های روانی و هیجانی کودکان را تخلیه می کند و در متعادل کردن رفتار آنها نقش قابل توجهی دارد . یکی از روانشناسان می گوید :
«برای کودک هیچ چیز دردناکتر از این نیست که او را از بازی که دوستش دارد باز بدارید »
و صاحبنظر دیگری می گوید :
«کسی که بچه ای را در میان ترس و وحشت نگه می دارد و از بازی بازش می دارد و آوازش را خاموش می کند نه تنها خطا کرده بلکه جنایت مرتکب شده ».
از این گفته ها برمی آید که بازی کودکان، سروصدای آنها، آواز آنها، پریدن و رقص آنها یک نوع تخلیه هیجانی سالم را به دنبال می آورد و آثار این فرایند روانی در نوجوانی و بزرگسالی از رفتارها و عملکردهای او نمایان خواهد شد .
متاسفانه در زندگی شهری، عواملی چون ماشینی شدن زندگی، آپارتمان نشینی، داشتن زندگی مستاجری، کوچک شدن خانه ها، از بین رفتن طبیعت، مخارج زیاد رفت وآمد، اشتغال پدران تا پاسی از شب در سر کار، عدم آمادگی روانی و حوصله در والدین برای بازی با کودکان، صرف وقت والدین و کودکان برای تماشای تلویزیون و فراموش شدن نیازهای روانی کودکان باعث شده است که در این میان کودکان تنها بمانند و بازی آنها به طور مطلوب انجام نشود و انرژی های جسمانی و روانی به طور شایسته و بایسته تخلیه نگردد و همین است
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 10 صفحه
قسمتی از متن .doc :
روانشناسی کودک
مقـــالات روانشناســــــی درباره کـــــــودکان
افسردگی در کودکان
چرا کودکان افسرده می شوند؟
نه تنها بزرگسالان افسرده می شوند، بلکه بچه ها و نوجوانان نیز به افسردگی که بیماری قابل علاجی است، مبتلا می گردند. در حدود پنج درصد کودکان و نوجوانان در جامعه از افسردگی رنج می برند. کودکانی که زیر فشار استرس هستند، در معرض خطر بیشتری برای افسردگی می باشند. این کودکان اختلالات توجه، یادگیری یا اضطراب دارند. افسردگی می تواند جنبه خانوداگی داشته باشد. رفتار کودکان و نوجوانان افسرده با رفتار بزرگسالان افسرده تفاوت دارد. علایم زیر می تواند والدین را در شناسایی افسردگی کودکان خود کمک کند:
1- اندوه، اشک و گریه مداوم
2- ناامیدی
3- کاهش انگیزه فعالیت (از فعالیته های مطلوب گذشته نمی تواند لذت ببرد)
4- خستگی مداوم و انرژی تحلیل رفته
5- انزوای اجتماعی و ارتباط ضعیف با دیگران
6- اعتماد به نفس پایین و احساس گناه
7- افزایش حساسیت به خود یا ناتوانی
8- افزایش بیقراری، خشم یا تنفر
9- اشکال در ارتباط با دیگران
10- شکایت های مکرر از بیماری جسمی مانند سردرد و شکم درد
11- غیبت های مکرر از مدرسه و یا عدم انجام تکالیف مدرسه
12- تمرکز ضعیف بر روی مطالب
13- اختلالات عمده در خواب و خوراک
14- سخن گفتن درباره فرار از خانه و یا تلاش در جهت آن
15- افکار یا رفتار دال بر خودکشی
کودکی که معمولا با دوستانش بازی می کرد، حالا بیشتر وقتش را در خانه و بدون انگیزه به تنهایی می گذارند. اموری که قبلا برای کودک نشاط آور بودند، حالا لذتی برای او ندارند. این کودکان از مرگ دم می زنند و می گویند که می خواهند بمیزند. کودکان افسرده در سنین بزرگسالی تمایل بیشتری برای خودکشی دارند. نوجوانان افسرده ممکن است به سوی مصرف مواد مخدر، داروها و الکل روی آورند. کودکان و نوجوانانی که درخانه و یا در مدرسه مشکلاتی را به بار می آورند، ممکن است واقعا افسرده باشند، ولی خود ندانند. کودکان افسرده همیشه غمگین نیستند بنابراین والدین و معلمین ممکن است ندانند که دردسرهایی که آنها ایجاد می کنند به افسردگی آنها ارتباط دارد. وقتی که ما مستقیما از این کودکان افسرده بپرسیم، گاهی ممکن است بگویند که غمگین هستند. تشخیص و درمان به موقع برای کودکان افسرده ضروری است. افسردگی یک بیماری جدی است که به کمک روانپزشک کودکان نیاز دارد. درمان کامل شامل درمان فرد و خانواده است. در درمان افسردگی کودکان ممکن است که داروهای ضدافسردگی نیز نیاز باشد.
افسردگی در کودکان
تعــــریف افســردگـــی کـــودکان
افسردگی در کودک و بزرگسال معنای مشابهی ندارد و نشانه های هر کدام متفاوت است. به طور کلی، افسردگی عبارت است از احساس درماندگی و به بن بست رسیدن؛ گاهی این اختلال علائم جسمانی دارد و گاهی علائم روانی؛ در بسیاری از موارد نیز علائم جسمانی و روانی همزمان دیده می شود. پژوهش ها نشان داده است که افسردگی می تواند از آغاز زندگی یعنی دوران نوزادی هم پدید آید. برای مثال ، زمانی که نوزاد به مرحله ای از رشد می رسد که مادر خود را می شناسد ( شش تا هشت ماهگی ) جدا شدن از مادر موجب بروز حالات افسردگی در طفل می شود.
نشـــانه هـــا
کودک افسرده فاقد انرژی لازم است و احساس خستگی می کند . از لحاظ ظاهر نیز رنگی پریده دارد. تمرکز حواس او پایین می آید؛ چنانچه قادر به توجه کردن و تمرکز داشتن نیست و خود را فردی بی ارزش و بی کفایت احساس می کند. افکار مربوط به مرگ هم در او بروز می کند. فکر خودکشی ( البته بدون طرح و نقشه معین ) نیز در بعضی کودکان افسرده دیده می شود. کودکان افسرده به لحاظ پایین بودن سطح توجه تمرکز، اغلب قادر به درس خواندن نیستند. یادگیری آنها کُند می شود و علاقه ای به درس و مدرسه نشان نمی دهند. افت تحصیلی برای آنها پیش می آید و حتی برخی از آنان ، پس از چند روز تعطیلی و به مدرسه رفتن ، ابراز بی علاقگی می کنند. به تدریج این فقدان تمایل ، به ترس از مدرسه تبدیل می شود. در این شرایط والدین معمولاً علت را در مدرسه جست و جو می کنند؛ در حالی که اغلب ، علت این نوع ترس افسردگی کودک است و از آن جا که کودکان افسرده بسیار به مادر وابسته می شوند نگران از دست دادن مادر یا بیمار شدن او هستند و به این ترتیب از مدرسه دوری می کنند. سردرد، دل درد ، سرگیجه و حالت تهوع از دیگر نشانه های جسمانی افسردگی است. از علائم رفتاری نیز می توان به این موارد اشاره کرد: کودکان افسرده معمولاً