نیکویی در اشعار دیگر شاعران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

مقدمهنیکویی در اشعار دیگر شاعران

نیکویی در شعر سعدیحکایاتی از بوستان با موضوع نیکوکاری

مقدمه :تو نیکی می کن و در دجله اندازمثل معروفی ، برگرفته از اشعار سعدی است که در پایان مثنویاتش آمده است :

تو نیکویی کن و در دجله انداز

 که ایزد در بیابانت دهد باز

که پیش از ما چو ما بسیار بودند

که نیک اندیش و بدکردار بودند

بدی کردند و نیکی با تن خویش

تو نیکو کار باش و بد میندیش(1)

اما ماجرا چیست؟ چرا باید نیکی و احسان را در دجله افکند؟ داستان این مثل مشهور را ابوالمعالی کیکاووس بن وشمگیر در قابوس نامه چنین  می آورد:

در روزگار متوکل ، " فتح "  فرزند خوانده ی او می خواست شنا بیاموزد، اما در حین آموزش در دجله گم  شد، پس از هفت روز او را سالم یافتند و  به گمان آن که گرسنه است آب و غذا برایش بردند؛ اما اظهار سیری کرد و گفت : هر روز بیست نان بر طبقی نهاده بر روی آب می رسید و از آن سیر می شدم ، بر هر نانی هم نوشته بود: " محمد بن الحسین الاسکاف". متوکل فوراً برای یافتن فرد مزبور جایزه ای مقرر کرد، سرانجام او را یافتند و دلیل کارش را پرسیدند ، او نیز چنین گفت : " یک سال است که نان در آب می افکنم، زیرا شنیده ام: نیکی کن و به رود انداز که روزی بر دهد." متوکل نیز گفت : " اکنون ثمره ی آن نیکی یافتی " سپس پنج روستا را در اطراف بغداد به او بخشید. (2)

اگر چه مؤلف قابوس نامه در صحت این داستان اظهار می دارد که فرزندان این مرد را در بغداد دیده ، ولی در صورت عدم صحّت هم ، از اهتمام  فراوان گذشتگان ما به کار خیر و عمل نیک نشان دارد.

نیکویی در اشعار دیگر شاعران :صائب تبریزی با استفاده از این مضمون می سراید:

می کند نیکی و در آب روان می افکند

 هر که نقد جان نثار تیغ قاتل می کند...

نیکی از آب روان چون تیغ بر می گردد ز سنگ

زیر تیغ یار صائب می توان جان باختن...

چو بر می گردد از آب روان نیکی، همان بهتر

که در سرچشمه ی شمشیر نقد جان بر افشانیم...

اوحدی مراغه ای در کتاب جام جم بیان می کند که اگر نیکی را در چاه هم بیفکنی، اثرش به تو باز می گردد:

نیکی کن ای پسر تو، که نیکی به روزگار

سوی تو بازگردد، اگر در چَه افکنی

شاعر خوش ذوق معاصر نیز از منظری طنزبه این موضوع نگریسته و چنین سروده است :

نیکی بکن و به دجله انداز

صدبار شنیدم این نصحیت

نیکی بنمودم و ندیدم

جز شر ز بشر، بدی ز ملّت

این است سزای نیکی من

 ای بر پدر تو دجله لعنت! (3)

" حبله رودی"  در" جامع التمثیل" ، مثلی با مضمون " تو نیکی می کن و در دجله انداز"  آورده :

" نیکی ، راه به صاحب خانه ی خود می برد"(4)

و یا در همان جا می خوانیم:

نیکی کنی به جای تو نیکی کنند باز

ور بد کنی به جای تو از بد بتر کنند(5)

این نکته در میان اشعار شاعران فارسی سرا از جمله توصیه های رایج اخلاقی است:

نیکویی بر دهد به نیکوکار

 باز گردد بدی به بدکردار(6)

یا:

هر چه ورزش کنی همانی تو

  نیکویی ورز، اگر توانی تو

  (اوحدی مراغه ای)

یا:

یکی با سگی نیکویی گم نکرد

کجا گم شود خیر با نیکمرد؟

 (سعدی)

کرم کن چنان کت بر آید ز دست

جهانبان در خیر بر کس نبست(7)

و:

انبیا تو را گفتند نیک باش و نیکی کن

 تا که نیکویی بینی از اماثل* و اقران

  (بهار)

پروین اعتصامی نیز چنین می سراید :

فهرست اساطیر و شاعران 24 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

فهرست اساطیر و شاعران

نیما یوشیج 21- لئوناردو داوینچی

دکتر محمود حسابی 22- سنایی

فروغ فرخزاد

فخرالدین اسد گرگانی

حافظ

ایرج میرزا

پروین اعتصامی

شهریار

سعدی

10- ابوریحان بیرونی

11- میرزاده عشقی

12- نظامی گنجوی

13- فرخی یزدی

14- زکریایی رازی

15-مهرداد اوست

16- خیام

17- عراقی

18- ابوعلی سینا

19- رودکی سمر قندی

20- ارشمیدس

نیما یوشیج

در سال 1374 طفلی در یوش به نام علی متولد شد . پدر او خان زاده ای به نام ابراهیم و مادری از خاندان علم و هنر به نام طوبی به دنیا آمد . او تا 12 سالگی در میان قبایل کوهستانی و چادر نشین و ایلخانی به سر برد . علی از سال 1300 شمسی نام خود را به نیما مبدل کرد ‹ نیما یکی از سپهبدان طبرستان و همچنین نام محلی نیمارستاق است › و به نام خانوادگی اسفندیاری ‹یوشیج › یعنی اهل یوش است . وی فرزند ارشد خانواده بود و در مدرسه ی حاج حسن رشیدیه به نام « حیات جاوید» کرد رو به روی مدرسه ی مروی بود دوره دبستان را آغاز کرد وسپس از آن برای فراگیری زبان فرانسه به مدرسه « سن لوئی » نام نویسی کرد و به تحصیلات خود ادامه داد .

صمیمی ترین دوست وی جلال آل احمد بود که همیشه و همه جا این دو یار با هم بودند از آثار نیما می توان به ‹ قصری رنگ پریده › اسفند سال 1299 « افسانه » دی ماه سال 1301 « خانواده سرباز» دی ماه 1304 و« دو نامه » به سال 1329 اشاره کرد .

قسمتی از آثار او به زبانهای فرانسه ، انگلیسی و روسی ترجمه شده و نامش در « آنسیکو پری » درج گردیده است .

نیما در سال 16 دی ماه سال 1338 خورشیدی برابر با ششم ژانویه 1959 (م) در : تجریش ، کوچه فردوسی ، در خانه ای که پس سالها ساخته بود به بیماری ذات الریه چشم از جهان فرو بست .

دکتر محمود حسابی

دانشمندان شهید معاصر در سال 1281 هجری قمری در تهران به دنیا آمد . خامواده ی وی اهل تفرش و سالها پیش به تهران مهاجرت کرده بودند .

پدر بزرگ محمود ایران در عراق بود ، به همین دلیل او در چهار سالگی همراه با خانواده ی خود به بغداد و از آنجا به بیروت رفت و در آنجا تحصیلات دبستانی و دبیرستانی خود را به پایان رسانید . دکتر محمود حسابی نوزده ساله بود که با کمک و فداکاری مادرش وارد دانشگاه شد و در راه رشته مهندسی راه و ساختمان فارغ التحصیل شد . او در بیروت تحصیلاتش را در رشته ی زیست شناسی ادامه داد ، سپس از لبنان به فرانسه رفت ودر فرانسه ابتدا در رشته ی مهندسی برق و سپس در رشته مهندسی معدن به تحصیل پرداخت و سرانجام دوره ی دکترای فیزیک را در دانشگاه سورین فرانسه با پایان رسانید . بعد ها در المعلمین به دانشسرای عالی و چند ی بعد به دانشگاه تربیت معلم تغییر نام یافت تا آن زمان در ایرانرشته ی فیزیک در سطح دانشگاه وجود نداشت دکتر حسابی نخستین بار به تدریس آن پرداخت . از تاسیسات وی می توان ، دانشکده علوم که تقریبا 12 سال رئیس آن بود چندین موسسه تاسیس کرد که از مهم ترین آن ها می توان مرکز اتمی دانشگاه تهران رصد خانه دانشگاه تهران موسسه رئو فیزیک و......... نام برد .

دکتر حسابی در سال 1371 چشم از جهان فرو بست پیکرش را بنا به وسیعت او در تفرش به خاک سپردند.

فروغ

سال تولد : 1313 سال مرگ: 1345 شماره ی شناسنامه : 678

نام پدر و مادر : محمد فرخ زاده – بتول وزیری تبار 1329 : تحصیل در هنرستان کمال الملک 1330 :ازدواج پرویز شاپور 1331 :انتشار اسیر نخستین مجموعه شعر.

شاعران ونویسنگان ایرانی 14 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

شاعران و نویسندگان ایرانی

اسدی طوسی:

از شعرای قرن پنجم است.او از جمله کسانی است که چون فردوسی دست به نظم شاهنامه زد وکتاب معروف را گرشاسب نامه نهاد.نوشتن کتاب الابنیه عن الحقایق الادویه موفق هروی نیز ازکارهای اوست.

انوری:(520_587 )

لقب علمی او حجه الحق میباشد.ائ در عهد سنجر عزت و مکتبی ولی به واسطه

حادثه ای مورد طعن مردم بلخ قرار گرفت ودر پاسخ این توهین هجویه ای درباره مردم بلخ سرود.

اوحدی مراغه ای:

او از جوانی به تصوب علاقه داشت واز پیروان ابو حامد اوحدالدیناحمد کرمانی بود.او به خدمت سلطان ابوسعید آخرین ایلخان مغول پیوست. مثنوی جام جم و مثنوی ده نامه یا منطق الشاق از وی به جا مانده است.

بابا طاهر عریان:(390- 450 )

ازشاعران قرن پنجم و گوینده دو بیتیهایی به زبان محلی لری است.

مقبره وی در همدان کنونی می باشد.

جامی:

او از شاعران قرن نهم است ومعاصر امیر علی شیر نوایی بود. هشت بهشت ومناجات نامه از آثار اوست. بهارستان را به تقلید از گلستان سعدی نوشت.

شیخ بهایی:(متولد 953 هجری قمری)

چون شیخ بهایی حکیم وعارف و فقیه و ادیب و ریاضیدان عصر خویش بشمار می رفت شاه عباس علاوه بر منصب شیخ الاسلامی منصب وزیر در بار وریاست تشریفات راهم به او واگذار کرده بود. نان و حلوا ، کشکول ،

شیر و شکر از آثار اوست.

خاقانی:

افضل الدین بدیل بن علی نجار، مشهور به خاقانی شروانی از برجسته ترین قصیده سرایان خطه آزربایجان و زبان پارسی است که قصاید او زیبا اما با زبانی نسبتا" مشکل وهمراه با تشبیهات واستعارات بعیده سروده شده است. ولی عاطفه رقیق و ذهن وقاد او از لابلای زبان شعری اوآشکار است،جز دیوان قصاید وغزلیات،از او مثنوی تحفةالعراقین نیز بجا مانده است. وفات اورا به سال595 نوشته اند.

خواجوی کرمانی:( 679 هجری قمری )

قصاعد وی نمونه ذوق و مشرب تصوف است. او گذشته از دیوان اشعار، مثنوی هایی به سبک نظامی ساخته: همای و همایون ، گل و نوروز ، کمال نامه ، روضه الا نوار است.

خیام:

وفاتش را 517 هجری قمری می دانند رباعیات وی معروف است وبه زبانهای انگلیسی ، فرانسوی ، آلمانی ، عربی ، اردو ، ایتالیایی ، ترکی ، روسی و... ترجمه شده است.

رودکی:

شاعر قرن چهارم ، در دربار سامانیان بود. او چنگ نیز می نواخته ودر اواخر عمر نابینا گردید.

سعدی:

شاعر قرن هفتم بود. گلستان و بوستان از آثار او هستند . آرامگاه وی در شیراز زیارتگاه ادب دوستان می باشد.

حکیم سنایی غزنوی:

او شاعری بود که در قرن ششم زندگی می کرد. در میانه عمر انقلابی در افکارش به وجود آمد وبه صوفیگری پرداخت .اثر مهم او دیقه الحدیقه

سیر العباد الی المعاد معرف استادی اوست.

عطار نیشابوری:

شیخ فریدالدین ابو حامدمحمدبن ابراهیم،عطار نیشابوری از بزرگترین و برجسته ترین عارفان شاعر در قرن ششم وهفتم هجری است. از بهترین آثار او، منطق الطیر،مصیبت نامه،الهی نامه و اسرار نامه است.مجموعه رباعیات او به نام مختار نامه، سخت مشهور است. کتاب تذکرةالاولیای او در شرح زندگانی عارفان و اولیاءالله است. او چه در غزل سرایی وچه در مثنوی گویی پیشرو جلال الدین محمد مولوی است.

زندگینامه شاعران 17 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

زندگینامه شاعران

فردوسی :

منصور بن حسن ملقب به ابوالقاسم فردوسی در حدود سال 329 یا 330 در قریه « باژ» از ناحیه طابران طوس بدنیا آمد. خانواده او دهقان بودند و نظامی عروضی او را از دهاقین طوس دانسته است آنها خاندانی صاحب مکنت و ثروت بودند هر چند که در اثر نظم شاهنامه و گذران عمر در این راه فردوسی ثروت خود را از دست داد و در پیری بی چیز شد. او مردی وطن پرست و در میهن پرستی استوار بود و توانست تاریخ نیاکان خود را جاوید سازد.

در باب کیفیت تحصیلات و معلومات وی اطلاع صریح و درستی نداریم ولی این نکته محقق است که در ادب فارسی و عربی تبحر داشته است. او از داستانها و افسانه ها و تاریخ ایران اطلاع و یا به دانستن آن شوق و علاقه داشت به طوریکه بدون مشوق و محرک، خود به کاری عظیم که همان تدوین شاهنامه بود دست زد. از قدیمی ترین داستانهای فردوسی می توان به داستان بیژن و منیژه یا بیژن و کرازان اشاره کرد. تاریخ شروع شاهنامه را حدود سال 370 و 371 هجری ذکر نموده اند.

فردوسی پس از تنظیم شاهنامه از امرای نزدیک دوران خود کسی را لایق آن نمی دانست که اثر عظیم و جاویدان خود را بدو تقدیم کند و همواره در پی بزرگی می گشت که سزاوار آن اثر بدیع باشد و سرانجام محمود غزنوی بزرگترین پادشاه عصر

خود را شایسته تر یافت. این امر در 65 تا 66 سالگی شاعر در سال 349 یا 395 اتفاق افتاد.

در این روزگار فقر و تهیدستی او به نهایت رسیده بود و وی برای رفع تنگدستی و هم برای اینکه شاهنامه خود را از دستبرد مصون نگه دارد آن را به محمود غزنوی هدیه کرد.

بهر حال فردوسی پس از ختم شاهنامه آن را از طوس به غزنین برد تا به سلطان محمود تقدیم کند اما بر خلاف انتظار خود مورد توجه و محبت غزنوی قرار نگرفت.

شاهنامه در هفت مجلد و شصت هزار بیت بود. سرانجام بین فردوسی و محود غزنوی اختلاف افتاد و علت آن هم تعصبات مذهبی – نژادی – ملی بود که فردوسی مردی شیعه مذهب و ایرانی بود و از طرف دیگر در نتیجه سعایت مخالفان ابوالعباس فضل بن احمد ونیز خست ذاتی محمود بود که وی قصد قتل فردوسی را نمود. فردوسی از ترس جان از غزنین گریخت و از مازندران به خراسان بازگشت.

به این ترتیب زندگی وی در نهایت تنگدستی و ناامیدی در 80 سالگی حدود سالهای 410 و 411 پایان یافت. پس از مرگ وی از تدفین فردوسی در قبرستان مسلمانان طابران جلوگیری کردند و او را در درون دروازه طابران که همان باغ امروزی فردوسی است دفن کردند.

فردوسی پسری داشت که در سن 37 سالگی در 65 سالگی شاعر بدرود حیات گفت

و از او دختری نیز به یادگار ماند. فردوسی مردی شیعه مذهب بود و در مدح حضرت علی (ع) نیز ابیاتی را سروده و در عقاید خود ثابت قدم و موحد بود. به آیین زردشت میل و علاقه ای نداشت و بسیار ستایش خالق را می کرد.

در اثر خود، شاهنامه، هر جا مناسب می دید به موعظه و نصیحت و ارئه طریق می پرداخت. وی یکی از بزرگترین شعرا و حماسه سرایان ایرانی است.

موضوع شاهنامه تاریخ ایران قدیم از آغاز تمدن نژاد ایرانی تا انقراض حکومت آن به دست عربهاست و این دوره ممتد تاریخی به 50 پادشاهی تقسیم می شود که از حیث طول زمان و تفصیل یا اختصار مطالب با یکدیگر متفاوتند. یونسکو سال 1990 را سال فردوسی اعلام کرده بود.

نظامی گنجوی :

حکیم جمال الدین ابو محمد الیاس بن یوسف نظامی گنجوی از استادان بزرگ سخن و از ارکان شعر فارسی است. او در گنجه نزدیک به سال 530 هجری بدنیا آمد و همه عمر خود را در آنجا گذراند و تنها یک بار سفر کوتاهی به دعوت قزل ارسلان به یکی از بلاد نزدیک گنجه کرد و در مجلس پادشاه با نهایت اکرام پذیرفته شد. تاریخ وفات او به درستی معلوم نیست و اقوال مختلف در این باره وجود دارد که همه آنها دور از صحت بنظر می رسد و بنابر بعضی قرائن وی تا چند سال اول قرن هفتم در قید حیات بود. از شاعران معاصرش تنها با خاقانی ارتباط داشته است.

مدفن نظامی در گنجه تا اواسط عهد قاجاری باقی بود و بعد از آن رو به ویرانی نهاد تا باز بوسیله دولت محلی جمهوری آذربایجان مرمت شد.

نظامی غیر از دیوانی که عدد ابیات آن را به بیست هزار بیت نوشته اند و اکنون فقط مقداری از آن در دست است. پنج مثنوی مشهور به نام پنج گنج دارد که آنها را خمسه نظامی گویند.

مثنوی اول مخزن الاسرار است که حدود سال 570 هجری، اندکی پیش از چهل سالگی شاعر ساخته شده است. مثنوی دوم منظومه خسرو و شیرین است که در سال 576 هجری پایان یافت. مثنوی سوم منظومه لیلی و مجنون است که در سال 584 هجری ساخته و در سال 588 به پایان رسیده است.

مثنوی چهارم بهرام نامه یا هفت پیکر یا هفت گنبد است که شاعر آن را به سال 593 هجری ساخته است.

مثنوی پنجم اسکندرنامه است و شامل دو قسمت می باشد که نظامی قسمت اول را شرف نامه و دومین قسمت را اقبال نامه نامیده است و در سال 607 آخرین تجدید نظر آن صورت پذیرفته است.

نظامی از شاعرانی است که بی شک باید او را در شمار ارکان شعر فارسی و از استادان مسلم دانست وی از آن سخنگویانی است که مانند فردوسی و سعدی توفیق یافت

فهرست اساطیر و شاعران 24 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

فهرست اساطیر و شاعران

نیما یوشیج 21- لئوناردو داوینچی

دکتر محمود حسابی 22- سنایی

فروغ فرخزاد

فخرالدین اسد گرگانی

حافظ

ایرج میرزا

پروین اعتصامی

شهریار

سعدی

10- ابوریحان بیرونی

11- میرزاده عشقی

12- نظامی گنجوی

13- فرخی یزدی

14- زکریایی رازی

15-مهرداد اوست

16- خیام

17- عراقی

18- ابوعلی سینا

19- رودکی سمر قندی

20- ارشمیدس

نیما یوشیج

در سال 1374 طفلی در یوش به نام علی متولد شد . پدر او خان زاده ای به نام ابراهیم و مادری از خاندان علم و هنر به نام طوبی به دنیا آمد . او تا 12 سالگی در میان قبایل کوهستانی و چادر نشین و ایلخانی به سر برد . علی از سال 1300 شمسی نام خود را به نیما مبدل کرد ‹ نیما یکی از سپهبدان طبرستان و همچنین نام محلی نیمارستاق است › و به نام خانوادگی اسفندیاری ‹یوشیج › یعنی اهل یوش است . وی فرزند ارشد خانواده بود و در مدرسه ی حاج حسن رشیدیه به نام « حیات جاوید» کرد رو به روی مدرسه ی مروی بود دوره دبستان را آغاز کرد وسپس از آن برای فراگیری زبان فرانسه به مدرسه « سن لوئی » نام نویسی کرد و به تحصیلات خود ادامه داد .

صمیمی ترین دوست وی جلال آل احمد بود که همیشه و همه جا این دو یار با هم بودند از آثار نیما می توان به ‹ قصری رنگ پریده › اسفند سال 1299 « افسانه » دی ماه سال 1301 « خانواده سرباز» دی ماه 1304 و« دو نامه » به سال 1329 اشاره کرد .

قسمتی از آثار او به زبانهای فرانسه ، انگلیسی و روسی ترجمه شده و نامش در « آنسیکو پری » درج گردیده است .

نیما در سال 16 دی ماه سال 1338 خورشیدی برابر با ششم ژانویه 1959 (م) در : تجریش ، کوچه فردوسی ، در خانه ای که پس سالها ساخته بود به بیماری ذات الریه چشم از جهان فرو بست .

دکتر محمود حسابی

دانشمندان شهید معاصر در سال 1281 هجری قمری در تهران به دنیا آمد . خامواده ی وی اهل تفرش و سالها پیش به تهران مهاجرت کرده بودند .

پدر بزرگ محمود ایران در عراق بود ، به همین دلیل او در چهار سالگی همراه با خانواده ی خود به بغداد و از آنجا به بیروت رفت و در آنجا تحصیلات دبستانی و دبیرستانی خود را به پایان رسانید . دکتر محمود حسابی نوزده ساله بود که با کمک و فداکاری مادرش وارد دانشگاه شد و در راه رشته مهندسی راه و ساختمان فارغ التحصیل شد . او در بیروت تحصیلاتش را در رشته ی زیست شناسی ادامه داد ، سپس از لبنان به فرانسه رفت ودر فرانسه ابتدا در رشته ی مهندسی برق و سپس در رشته مهندسی معدن به تحصیل پرداخت و سرانجام دوره ی دکترای فیزیک را در دانشگاه سورین فرانسه با پایان رسانید . بعد ها در المعلمین به دانشسرای عالی و چند ی بعد به دانشگاه تربیت معلم تغییر نام یافت تا آن زمان در ایرانرشته ی فیزیک در سطح دانشگاه وجود نداشت دکتر حسابی نخستین بار به تدریس آن پرداخت . از تاسیسات وی می توان ، دانشکده علوم که تقریبا 12 سال رئیس آن بود چندین موسسه تاسیس کرد که از مهم ترین آن ها می توان مرکز اتمی دانشگاه تهران رصد خانه دانشگاه تهران موسسه رئو فیزیک و......... نام برد .

دکتر حسابی در سال 1371 چشم از جهان فرو بست پیکرش را بنا به وسیعت او در تفرش به خاک سپردند.

فروغ

سال تولد : 1313 سال مرگ: 1345 شماره ی شناسنامه : 678

نام پدر و مادر : محمد فرخ زاده – بتول وزیری تبار 1329 : تحصیل در هنرستان کمال الملک 1330 :ازدواج پرویز شاپور 1331 :انتشار اسیر نخستین مجموعه شعر.