لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 5 صفحه
قسمتی از متن .doc :
سرزمین زلزله خیز ایران
سرزمین زلزله خیز ایران
شاید شما بارها این جمله را شنیده باشید که « ایران در مسیر کمربند زلزله خیز آلپ – هیمالیا قرار دارد.» در مورد زلزله خیزی کمربند آلپ – هیمالیا همین بس که 90% از مجموع 150000 زلزله و پس لرزه هایی که در مناطق زلزله خیز جهان روی می دهد، در این ناحیه اتفاق می افتد؛ بنابراین طبیعی است که نام کشور ما در فهرست ده کشور برتر زلزله خیز دنیا قرار بگیرد. منشا داخلی زلزله های ایران فعل و انفعالاتی است که بین صفحات « اوراسیا » و صفحه « عربستان » رخ می دهد. صفحه ایران از جانب این دو صفحه تحت فشار است. دانشمندان دریافته اند که پوسته عربستان همه ساله به میزان 5 سانتی متر به طرف فلات ایران حرکت می کند و از شمال نیز فلات ایران تحت فشار صفحه اوراسیاست. در نتیجه حرکات این صفحات، مقدار زیادی انرژی در پوسته زمین انباشته می شود که هرچند گاه یک بار به صورت زمین لرزه های خفیف، متوسط و شدید آزاد می شود. سرزمین پهناور ایران را از لحاظ زلزله خیزی به چهار منطقه بزرگ تقسیم کرده اند:
1- کمربند چین خورده زاگرس: منطقه سلسله جبال زاگرس شامل نواحی غرب و جنوب غربی کشور زلزله خیزترین منطقه ایران محسوب می شود. با توجه به نوع زمین این منطقه، بیشتر زلزله های آن خفیف و متوسط است. با این وجود، مردم این منطقه زلزله های شدیدی را نیز تجربه کرده اند.
2- ناحیه البرز: این ناحیه از قفقاز شروع می شود و مرز جنوبی حوزه دریای خزر و شمال خراسان را دربرمی گیرد. زمین لرزه های ناحیه رشته کوه البرز، برخلاف رشته کوه زاگرس، بزرگ و مخرب ولی تعداد آنها کمتر و دوره آرامش آنها نسبتاً طولانی تر است.
3- نواحی مرکزی و شرق ایران: این نواحی توان ایجاد زلزله های بزرگ را دارد. شدیدترین زلزله های دهه های گذشته ایران در این مناطق روی داده است. زلزله های این منطقه از قاعده مشخصی پیروی نمی کنند و به صورت پراکنده اتفاق می افتد.
4- ناحیه آذربایجان: این ناحیه در بخش میانی کمربند زلزله خیز آلپ – هیمالیا قرار دارد و خطر بالقوه زلزله در آنجا بسیار زیاد است. وجود کوههای آتشفشان سبلان و سهند گسل های فراوان و فعالی در این منطقه ایجاد کرده است
دستور العمل های مربوط به آمادگی برای مقابله با خطرهای زلزله
الف) آمادگی قبل از زلزله
برای این که در لحظه وقوع زلزله از خطرهای ناشی از زلزله در امان بمانیم، یقیناً از قبل به آمادگی هایی نیاز داریم که مهمترین آنها ایمن بودن ساختمان است. در مرحله بعد، محیط زندگی باید طوری باشد که حداکثر ایمنی را به همراه آورد:
1- در محل های عبور مانند راهروها و پله ها چیزی نگذارید و راه های فرار به فضاهای باز اطراف خانه و محل کار را شناسایی کنید.
2- محل های نسبتاً امن خانه خود را شناسایی کنید.
3- محل های خطرناک را هم بشناسید.
4- وسایل سنگین و افتادنی را چفت و بست بزنید و محکم کنید.
5- چیزهایی را که ممکن است بیفتد، در جای مناسب بگذارید.
6- محل خواب را دور از پنجره ها و چیزهای افتادنی انتخاب کنید.
7- موادی که آتش می گیرند مانند رنگ و حشره کش را دور از اجاق و آبگرمکن بگذارید.
8- وسایل بیرون ساختمان مانند کولرها و سنگ های بنا و ... را کاملاً محکم کنید.
9- وسایلی را که پس از زلزله به آنها نیاز فوری دارید؛ تهیه کنید و در دسترس بگذارید.
10- نکات ایمنی زیر را همیشه به خاطر داشته باشید:
· از سالم بودن سیم های برق و لوله های آب و گاز منزل و محل کار خود مطمئن شوید.
· نکات ایمنی را به همه افراد خانواده یاد دهید.
· کمک های اولیه را یاد بگیرید.
· وظایف افراد خانواده را برای مواقع خطر مشخص کنید.
· از نوع توانایی های همسایه ها باخبر شوید.
· مراکز درمان و کمک رسانی محل خود را شناسایی کنید و شماره تلفن آنها را همیشه در دسترس داشته باشید.
· گاه به گاه به طور دسته جمعی موارد ایمنی را تمرین کنید.
ب) عکس العمل مناسب در هنگام زلزله
داخل ساختمان:
از زمانی که متوجه اتفاق افتادن زلزله می شوید، تا لحظه خطر، 10 تا 15 ثانیه فرصت برای انجام یکی از دو کار زیر وجود دارد:
1- فرار به بیرون
2- پناه گرفتن در ساختمان
نوع انتخاب شما به محکم بودن ساختمان و زمان رسیدن به محل امن بستگی دارد.
* توجه داشته باشید که هنگام زلزله زمان زیادی برای تصمیم گیری وجود ندارد؛ بنابراین، باید مکان های گوناگون را در خانه، محل کار یا تحصیل پیشاپیش بررسی کنید و تصمیم مناسب را برای لحظه وقوع زلزله بگیرید تا در هنگام زلزله دچار شک و تردید نشوید.
در شرایط زیر از محلی که در آن هستید، فرار کنید:
1. از مقاوم بودن ساختمان مطمئن نیستید.
2. در بیرون ساختمان، محل مناسب بی خطری وجود دارد.
3. بتوانید حداکثر ظرف 10 ثانیه خود را به محل مناسب برسانید.
اگر شرایط فرار را ندارید، باید در ساختمان بمانید؛ پس:
1- آرامش خود را حفظ کنید.
2- در جای مناسب پناه بگیرید.
3- به کودکان و افراد پیر و سالخورده کمک کنید.
4- از آسانسور استفاده نکنید.
5- از آشپزخانه دور شوید.
6- برای برداشتن اشیاء گران قیمت و مهم جان خود و دیگران را به خطر نیندازید.
7- در محل های شلوغ مانند فروشگاه و بانک، اگر به در خروجی نزدیک نیستید، در جایی دور از کمدها و قفسه ها پناه بگیرید.
8- در ورزشگاه و سینما در محل خود بمانید و سر را با دو دست حفظ کنید.
بیرون ساختمان:
1- اگر در داخل اتومبیل هستید، در سمت راست خیابان توقف کنید و همانجا بمانید.
2- در کوچه و خیابان از زیر ساختمان های بلند دور شوید.
3- از تیربرق و سیم های آن دوری کنید.
4- در کنار ماشین های پارک شده یا دیوارهای کوتاه پناه بگیرید.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 40
سرزمین رامشدگان اثر لوئیس لمور
فصل 1
آنجا سرزمین سرخپوستان بود و هنگامیکه یکی از چرخهای واگن ما شکست هیچ یک از همراهان ما در کاروان برای کمک توقف نکردند . آنها به راهشان ادامه دادند و من و پاپا را تک و تنها بدون هیچ کمکی با واگن چرخ شکسته ، در آن منطقه خطرناک که هر لحظه امکان یورش سرخپوستان وجود داشت ترک کردند .
چرخ چوبی واگن در یک چاله افتاده بود و احیاناً ترک برداشته بود و حالا از بخت بد آن ترک اینجا در قلمروی سرخپوستان چرخ واگن را شکسته بود و ما را در یک مخمصه واقعی قرار داده بود.
من داشتم یکی از پره های شبکه ای چرخ را که از رینگ چوبی شکسته شده ، بیرون زده بود بطرف داخل رینگ فشار می دادم و پاپا هم سعی میکرد دو سر شکسته رینگ را بهم نزدیک کند تا بتواند با چند بست فلزی دو سر رینگ شکسته را به هم متصل نماید و چرخ شکسته را موقتاً تعمیر کند و همچنین هر دوی ما می توانستیم بر طالع نحس خود لعنت بفرستیم که در این سرزمین وحشی بدجوری گرفتار شده بودیم .
بگلی ، کسی که پاپا در نخستین روزهای سفر به او کمک کرده بود چرخ واگنش را در منطقه (ایش هالو) از چاله دربیاورد و آنرا تعمیر کند ، اینک با وجود درک وضعیت ما توقف نکرده و بدون توجه به ما همراه دیگر اعضای کاروان به راه خود ادامه داده بود .
با اینکه خیلی از مردم این روز ها بدنبال فرصتی برای کمک به دیگران میگردند اما این گروه کاروانیان تمایل داشتند از رئیس کاروان که گروه آنان را هدایت می کرد در طی طریق راه صعبی که پیش رو داشتند تبعیت کنند .
رئیس کاروان مردی بلند قامت با اندامی ورزیده به نام کاپیتان بیگ جک مک گری خوانده می شد .
وقتی چرخ واگن ما شکست و کاروانیان هنوز ما را ترک نکرده بودند کسی از عقب سر ما را صدا کرد ما برگشتیم و دیدیم همین مک گری بود که ما را صدا می کرد . (بیگ جک) هیچ از پاپا خوشش نمیامد چون پاپا هیچگاه به او وقعی نمی گذاشت و همچنین اینکه پاپا بیش از اندازه با مادمازل (مری تی تام) عیاق شده بود و این مسئله را (بیگ جک) بهیچ وجه نمی توانست تحمل نماید .
آن سوار بلند قامت اسب سیاه خویش را به جنبش در آورد و به سوی ما
روان شده ما را از نظر گذراند ، ما در حالیکه سعی می کردیم چرخ شکسته واگن را از سر جایش در بیاوریم برگشته بودیم تا ببینیم چه کسی بسوی ما میاید و موقتاً قصد داشتیم چرخ را تعمیر نمائیم البته اگر می توانستیم .
- متاسفم تایلر ،اینجا سرزمین سرخپوستهاست فهمیدی چی گفتم ، ما بایست از این منطقه بگذریم بنابراین اصلاً نمی توانیم توقف کنیم البته ما در چشمه توقف کوتاهی خواهیم داشت و شما در آنجا می توانید به ما ملحق شوید . سپس او دهنه اسبش را کشید و سر اسبش را برگرداند و به تاخت از ما دور شد و هیچ کس دیگری در واگنها کلمه ای یا نگاهی بسوی ما معطوف نداشت که حاکی از آنکه آنها ما را دیده اند که در این منطقه خطرناک بر اثر چرخ شکستگی متوقف و زمینگیر شده ایم .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 8 صفحه
قسمتی از متن .doc :
سرزمین ماد
سرزمین ماد که در کتیبههای عصر هخامنشی تحت عنوان «مادا» و در آثار مورخان یونانی «مذیا» آمده است، در کتیبه سلمانسر سوم مربوط به سال 835 پیش از میلاد «آمادای» ذکر شده است. پس از این زمان در آثار آشوریان و نوشتههای بعدی مربوط به بینالنهرین تحت عناوین «ماتای» و «مادای» آمده است. شاید در تعابیر وسیعتر و برداشتهای دیگر با «اومان ماندا» که به کل سرزمینهای شمال غربی ایران اطلاق میشود، گفته میشده است. اومان ماندا به جایی گفته میشده است که در سده هشتم پیش از میلاد شخصی به نام دیوکس قبایل ایرانی را متحد کرده و دولتی را به وسیله این اتحاد به وجود آورد.1 ولی به طور کلی تا چه اندازه و به چه مسافتی آشوریان بر اثر حملات نظامی خود به سرزمین ماد و به طرف شرق بینالنهرین پیشروی کردهاند، مورد اختلاف مورخین است.2
بر اثر حملات سکیتها در سال 626 پیش از میلاد مادها کمتر از آشوریان زیان و آسیب ندیدند. در سال 612 پیش از میلاد مادها به فرمانروایی کیاکسار به بابلیان که تحت حکومت نبوپولاسار بودند برای تخریب نینوا کمک میکنند. به این ترتیب امپراطوری آشوریان به کلی از بین میرود. به خاطر ناکامل بودن و ناکافی بودن اخبار و گزارشهای جنگ آشوریان بررسی ترتیب شاهان ماد کاملا امکانپذیر نیست و آنچه امروز روایت میشود مطمئن به نظر نمیرسد. براساس جدول هرودت آنان عبارتند از دیوکس، فرااٌرتس، کیاکسارس و آستیاگس. کاملا متفاوت با جدول هرودت جدول کتسیاس است که دیودور سیسیلی نیز از او پیروی کرده است و در جای دیگر به بررسی این اختلاف خواهیم پرداخت.
امپراطوری ماد در سال 553 پیش از میلاد بر اثر حمله کوروش سقوط میکند و به کلی منقرض میشود. بنا و احیانا بازسازی دیوار ماد که به وسیله نبوکد نصر (بختالنصر) آغاز میشود در دوره حکومت جهانی هخامنشی همراه با خطر مادها به پایان میرسد. پارسها افزون بر آن و متعاقب این پیروزی در سال 546 ق.م شهر سارد پایتخت لیدی و در سال 539 ق.م بابل را تسخیر میکنند. دولت ماد همانند دولت پارتها که بعدها در همین سرزمین تاسیس شد، یک دولت فدراتیو و فئودال بود و کاملا با دولت داریوش که حکومتی متمرکز و مبتنی بر تصمیمگیری مرکز توسط یک پادشاه بود، متفاوت بود. دولت ماد دارای شاهکهای متعددی بود. اینگونه به نظر میرسد که منابع عربی اطلاق «ملوکالطوایفی» را که برای اشکانیان به کار بردهاند، برای مادها نیز میتوان معتبر دانست. درباره اساس حکومت و ساختار دولت ماد و سازمانهای متعلق به این دولت اطلاع دقیقی در دست نیست، زیرا اسناد و مدارک لازم و کافی در اختیار پژوهشگران قرار ندارد و این عمدتا ناشی از نبودن مدارک و شواهد باستانشناسی متعلق به این دوره است.
مراکز حکومت مادها مانند اکباتان و نیز رگا یا «ری» نزدیک تهران که هنوز آثاری از آن دوره در آنجا به دست نیامده حفاری نشده است مادها که قبایل آن را هرودت در کتاب نخست خود به ما معرفی میکند و قبیله مغان یکی از این قبایل بود، از نظر سیاسی دارای وجهه و امتیازات بیشتری از پارسیان بودند که در جنوب و جنوب خاوری سرزمین ماد زندگی میکردهاند.
پارسها از هر قوم و قبیلهای به مادها نزدیکترند و بیتردید از نژادی مشترک میباشند، گرچه بعدها مادها پس از پیروزی پارسیان بر خود در حکومت پارسها (هخامنشیان) از امتیازات سیاسی و اجتماعی و معافیت مالیاتی مانند پارسها برخوردار نبودند، ولی در دولت هخامنشیان مهمترین ماموران دولتی و صاحبمنصبان از میان مادها نیز برگزیده شده بودند. مادها در میان نیروهای حافظ جان درباریان هخامنشیان بوده و نیز برخی اعضا سپاه ده هزار نفری جاویدان را تشکیل میدادهاند.
گوتیان، سوباریان، حوریان، میتانیها، مانناها و اورارتوییان ساکنین پیش از ورود آریاییها و طبعا پیش از مادها در فلات ایران و عمدتا در ضلع غرب و شمال غربی این فلات بودهاند. به روایت هرودت مادها نخستین افرادی نبودهاند که در ایران سکنی گزیده بودند.
هرودت گزارش میکند که اکباتان و بقیه سرزمین مادها تشکیل ده ساتراپی را میداده و ساکنان آن ملزم به پرداخت چهارصد و پنجاه تالان نقره مالیات بودهاند. لباس (اونیفرم) و شیوه مسلح بودن آنها به تفکیک و به دقت در نقوش تختجمشید به تصویر کشیده شده است. زبان مادها به زبان عمومی ایرانیان نزدیکتر است تا زبان پارسها. راجعبه زبان مادها و امکان وجود کتابت درمیان آنها به روایت کارشناسان تاریخ ماد مانند تئودور نولدکه و جیمزدارمستتر در جای خود سخن خواهیم گفت و این استدلال که امپراطوری ماد به عنوان براندازنده یکی از قهارترین دولتهای روی زمین یعنی دولت آشور در آواخر سده هفتم پیش از میلاد آیا توان کتابت داشته و دارای زبان رسمی بوده است یا خیر؟ وقتی منابع تاریخی از جزییات تمدن و فرهنگ مادها اطلاعات و گزارشاتی را در اختیار پژوهشگران میگذارند، طبعا باور این پژوهشگران در این باره که مادها توان کتابت نداشته و دارای خط نبودهاند، جدا سست میشود. هرودت راجع به فرهنگ مادها و چگونگی دقت آنها در اداره امورات کشور و اوضاع اجتماعی و حتی نوع لباس و انواع پوشاک مادها و به ویژه ابزار دفاعی و سلاحهای جنگیان مادی چنان جزییات را به پژوهشگران معرفی میکند که بیتردید باید بخش قابل ملاحظهای از تمدن پارسیان را گرفته یا به ارث برده شده از مادها دانست. به گونهای که هماکنون اشاره شد زبان مادها در مقایسه با زبان ایرانیان عصر هخامنشی، به زبان اقوام ایرانی نژاد نزدیکتر است.
با توجه به نواحی تحت حکومت و سکونت مادها، نامهای مناطق و نواحی مادی برخلاف عناوین اطلاق شده بر نواحی تحت حکومت پارسیان دقیقتر و آسانتر قابل تشخیص هستند، به ویژه این نظر را میتوان به روستاها و مناطق کوچکتر و بزرگتر کرمانشاه، همدان و اصفهان تایید کرد. همه منطقه کردستان با اضافه شمال لرستان، آذربایجان و تهران و اصفهان مادی بوده است. شاهراه معروف در دروازه آسیا که از بابل به اکباتان (عراق به همدان) دو ناحیه ماد را از هم جدا و مشخص میکرد یعنی ماد شمال و ماد جنوب را که بهتر است ماد علیا و ماد سفلی گفته شود. منابع جغرافیایی یونان و