ارزیابی تغییرات زمانی و مکانی شوری آب زیرزمینی دشت ملکان با استفاده از روش درون یابی معکوس وزنی فاصله

  |  مقاله با عنوان: ارزیابی تغییرات زمانی و مکانی شوری آب زیرزمینی دشت ملکان با استفاده از روش درون یابی معکوس وزنی فاصله

  |  نویسندگان: حسین نوروزی ، اصغر اصغری مقدم ، عطاالله ندیری

  |  محل انتشار: دهمین کنگره بین المللی مهندسی عمران - دانشگاه تبریز - 15 تا 17 اردیبهشت 94

  |  فرمت فایل: PDF و شامل 8 صفحه می باشد.

چکیــــده:

منطقه ملکان یکی از مناطق بسیار فعال کشاورزی شمال غرب کشور است که نیاز آبی آن از منابع آب زیرزمینی تامین می شود. متأسفانه وجود حدود شش هزار چاه بهره برداری در دشت و بر داشت بی رویه از منابع آب زیرزمینی باعث افت شدید سطح آب و به تبع آن افزایش شوری آبخوان دشت ملکان گردیده است. این دو پدیده معمول در سطح کشور و در منطقه مورد مطالعه موجب نگرانی مسولین و کشاورزان منطقه شده و مدیریت این منابع را اجتناب ناپذیر کرده است. تحقیق حاضر رفتار زمانی و مکانی تغییرات شوری آب زیرزمینی دشت ملکان را با بررسی 27 چاه در طی یک دهه از سال 1384 الی 1393 را دنبال نموده است. برای ارزیابی شوری آب زیرزمینی دشت ملکان، روش معکوس وزنی فاصله به منظور پی بردن به تغییرات مکانی و تغییرات زمانی هدایت الکتریکی، مورد استفاده قرار گرفت. برخلاف تصور که شوری آب زیرزمینی دشت ملکان را به نفوذ آب شور دریاچه ارومیه نسبت می دادند. نتایج نشان داد که افزایش روند شوری آب زیرزمینی ناشی از تبخیر شدید از منابع آب سطحی و زیرزمینی انتهای دشت بعلت عمق کم آب های زیرزمینی و جریان این آب ها به بالا دست آبخوان می باشد. همچنین بازگشت جریان آب کشاورزی و واکنش آب-سنگ در مناطقی که سازنده ای زمین شناسی از کانی های گچی و نمکی برخوردارند یکی دیگر از منابع شوری در قسمت های عمده از آبخوان می باشد.