تحقیق در مورد وصیت نامه شهید محمدرضا خلیلی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

وصیت نامه شهید محمدرضا خلیلی

بسم الله الرحمن الرحیم

اکنون که آفتاب جهانتاب انقلاب اسلامی می رود که جهان مستضعفان را با نور خودش روشن بگرداند، در پی این نورافشانی نجات بخش می بینیم که چطور شب پرستان و پاسداران ظلمت و همه گرگان و کرکسان، انقلاب خونبارمان ما را مورد تهاجم قرار داده اند وبه خیال خام خودشان می خواهند این انقلاب را در چاچوب مرزهای جغرافیایی- قومی خفه کنند تا به حیات ننگین و زالو صفتانه خودشان ادامه بدهند. اما کوردلان بدانند که این انقلاب نوری از انوار الهی است و رهبران این انقلاب تحفه ای الهی برای مستضعفین هستند، امام ما، اقیانوس فضیلت، کرامت و شجاعت است.

برادران! باید امام را با افق گسترده تری بنگرید. بدانید که امام امروز حلقوم مستضعفان جهان است. بدانید که امام، وارث تمام مکارم انبیا محسوب می شود. امام وارث تمام دردها و رنج های انبیاست. امروز تمام تجربیات و اندوخته های تاریخ در امام نهفته است. امروز امام در جهان خاکی مظهر کرامت، شجاعت و انسانیت است.

من ناچیز به عنوان قطره ای از این دریای خروشان، موقعی که خودم را شناختم، گفتم: «جان بر کفم خمینی.»

برادران! همرزمان! امروز خط امام، خط نجات مستضعفان است. در تقویت و حمایت این خط نجات بخش با تمام وجودتان کوشا باشید.

اما شما ای عاقبت طلبان! بدانید که فرزندان صدیق خمینی وجود پلید شما را از عرصه گیتی محو خواهند کرد. بدانید که قلوب مردم مستضعف جهان، حاکمیت انقلاب اسلام را بر جهان گواهی می دهد. آتش قهر انقلاب دامن مفسدین را خواهد گرفت و آنها را از هستی ساقط خواهد کرد. من خودم اذعان دارم که لیاقت نام شهید را بر خودم ندارم. من که شاهد پرپر شدن عزیزان بودم، می دانم که شهیدان چه گوهرهایی هستند. من که در زندگیم به اسلام خدمتی نکردم، امیدوارم مرگم باعث شود مردم منطقه از حالت انفعال و خموشی خارج شده و به صحنه بیایند. امیدوارم خون من به آنها بفهماندکه هر چه زودتر می بایست پرده های جهل، ابهام و تردید را کنار زنند که فردا دیر است. این جانب سفارش می کنم که من عزادار نمی خواهم، من پیرو می خواهم. حق ندارید برای من مجلس آنچنانی ترتیب بدهید. تصویر جان جانان من، خمینی عزیز را در قبر من بگذارید.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

7 / 1 /1361

سخنان حضرت علی (ع) به فرزندش امام حسین(ع)

پسر جان! تو را سفارش می کنم به پروای از خدا در توانگری و درویشی، حق گویی و در آرامش و غضب، میانه روی در رفاه و تنگدستی، عدالت با دوست و دشمن، عمل در نشاط و کسالت، و خوشنودی از خدا در سختی و گشایش.