آزمونهای روغن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 41

آزمون های روغن :

در بسته بندی مشخصات زیر باید درج شده باشد :

نام کارخانه - نوع روغن - سری ساخت - وزن روغن - پروانه ساخت و بهره برداری - تاریخ تولید و انقضا

در تمامی آزمایشها برای نمونه برداری از روغن جامد باید از عمق آن استفاده کنیم و در مورد روغن مایع باید قبلاً آنرا هم بزنیم چون قسمت سطحی روغن در تماس با هوا بوده و فاکتورهای بدست آمده قابل اطمینان نیستند .

عدد پراکسید :

عدد پراکسید : میلی اکی والان پراکسید است که در یک کیلوگرم روغن یا چربی وجود دارد . اسیدهای چرب اشباع نشده در محل پیوند دوگانه اکسیژن را جذب کرده و پراکسید تولید می کنند.

پراکسید ها از نظر شیمیایی بسیار فعالند ، محصولات اولیه اکسیداسیون روغن ها و چربیها هستند و ارتباط مستقیمی بین عدد پراکسید و میزان فساد روغن وجود دارد .

اساس کار : پراکسید ید موجود در یدورپتاسیم را آزاد می کند . مقدار ید آزاد شده با تیوسولفات سدیم اندازه گیری می شود .

روش کار : 5 گرم از نمونه روغن را وزن می کنیم (اگر نمونه جامد است قبلاً باید ذوب شود) سپس 30 میلی لیتر از محلول کلروفرم و اسید استیک (به نسبت 2 به 3) و بعد از آن 5/0 میلی لیتر محلول یدور پتاسیم اشباع می ریزیم . بعد از 1 دقیقه 30 میلی لیتر آب مقطر می ریزیم . سپس چند قطره معرف چسب نشاسته اضافه می کنیم . با تیوسولفات سدیم 01/0 نرمال تا از بین رفتن تیرگی تیتر می کنیم تا شفاف شود .

اسیدیته

اسیدیته یا عدد اسیدی : تعداد میلی گرم هیدروکسید پتاسیم لازم برای خنثی کردن اسیدهای چرب آزاد یک گرم نمونه

این فاکتور درجه هیدرولیز ، خلوص و تازگی یا کهنگی روغنها را نشان می دهد .

روش کار : 4/56 گرم از نمونه روغن را وزن می کنیم سپس 50 میلی لیتر از الکل در حال جوش که قبلاً خنثی شده به نمونه روغن اضافه می کنیم . یکی دو قطره فنل فتالئین اضافه کرده و با پتاس 1/0 نرمال تیتر می کنیم تا رنگ صورتی ایجاد شود .

اگر بر حسب اسیداولئیک باشد :

اگر بر حسب اسید پالمتیک باشد :

عدد صابونی :

عدد صابونی : مقدار میلی گرم هیدروکسید پتاسیم که برای صابونی کردن یک گرم روغن لازم است . اساس عمل عبارت است از صابونی کردن وزن معینی از روغن با مقدار مشخصی پتاس الکلی و سپس تیتراسیون پتاس اضافی .

روش کار : 5 گرم از نمونه وزن کرده 50 میلی لیتر پتاس الکلی و 2 عدد سنگ جوش اضافه می کنیم . روی ارلن لوله مبرد قرار داده و حرارت می دهیم تا به مدت 1 ساعت بجوشد . بعد از بالای لوله اب مقطر می ریزیم و تا پایین می شوییم . چند قطره فنل فتالئین ریخته و تا بی رنگ شدن با اسید کلریدریک 5/0 نرمال تیتر می کنیم .

همه این مراحل را بدون نمونه برای بدست آوردن شاهد انجام می دهیم .

B = حجم مصرفی نمونه

S = حجم مصرفی شاهد

ضریب شکست :

هر نمونه ای از روغن ضریب شکست خاصی دارد برای تشخیص روغنها و چربی ها و کشف تقلبات هم چنین پی بردن به شفافیت و ناخالصی آنها انجام می شود .

تحقیق در مورد آزمونهای روغن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 41 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

آزمون های روغن :

در بسته بندی مشخصات زیر باید درج شده باشد :

نام کارخانه - نوع روغن - سری ساخت - وزن روغن - پروانه ساخت و بهره برداری - تاریخ تولید و انقضا

در تمامی آزمایشها برای نمونه برداری از روغن جامد باید از عمق آن استفاده کنیم و در مورد روغن مایع باید قبلاً آنرا هم بزنیم چون قسمت سطحی روغن در تماس با هوا بوده و فاکتورهای بدست آمده قابل اطمینان نیستند .

عدد پراکسید :

عدد پراکسید : میلی اکی والان پراکسید است که در یک کیلوگرم روغن یا چربی وجود دارد . اسیدهای چرب اشباع نشده در محل پیوند دوگانه اکسیژن را جذب کرده و پراکسید تولید می کنند.

پراکسید ها از نظر شیمیایی بسیار فعالند ، محصولات اولیه اکسیداسیون روغن ها و چربیها هستند و ارتباط مستقیمی بین عدد پراکسید و میزان فساد روغن وجود دارد .

اساس کار : پراکسید ید موجود در یدورپتاسیم را آزاد می کند . مقدار ید آزاد شده با تیوسولفات سدیم اندازه گیری می شود .

روش کار : 5 گرم از نمونه روغن را وزن می کنیم (اگر نمونه جامد است قبلاً باید ذوب شود) سپس 30 میلی لیتر از محلول کلروفرم و اسید استیک (به نسبت 2 به 3) و بعد از آن 5/0 میلی لیتر محلول یدور پتاسیم اشباع می ریزیم . بعد از 1 دقیقه 30 میلی لیتر آب مقطر می ریزیم . سپس چند قطره معرف چسب نشاسته اضافه می کنیم . با تیوسولفات سدیم 01/0 نرمال تا از بین رفتن تیرگی تیتر می کنیم تا شفاف شود .

اسیدیته

اسیدیته یا عدد اسیدی : تعداد میلی گرم هیدروکسید پتاسیم لازم برای خنثی کردن اسیدهای چرب آزاد یک گرم نمونه

این فاکتور درجه هیدرولیز ، خلوص و تازگی یا کهنگی روغنها را نشان می دهد .

روش کار : 4/56 گرم از نمونه روغن را وزن می کنیم سپس 50 میلی لیتر از الکل در حال جوش که قبلاً خنثی شده به نمونه روغن اضافه می کنیم . یکی دو قطره فنل فتالئین اضافه کرده و با پتاس 1/0 نرمال تیتر می کنیم تا رنگ صورتی ایجاد شود .

اگر بر حسب اسیداولئیک باشد :

اگر بر حسب اسید پالمتیک باشد :

عدد صابونی :

عدد صابونی : مقدار میلی گرم هیدروکسید پتاسیم که برای صابونی کردن یک گرم روغن لازم است . اساس عمل عبارت است از صابونی کردن وزن معینی از روغن با مقدار مشخصی پتاس الکلی و سپس تیتراسیون پتاس اضافی .

روش کار : 5 گرم از نمونه وزن کرده 50 میلی لیتر پتاس الکلی و 2 عدد سنگ جوش اضافه می کنیم . روی ارلن لوله مبرد قرار داده و حرارت می دهیم تا به مدت 1 ساعت بجوشد . بعد از بالای لوله اب مقطر می ریزیم و تا پایین می شوییم . چند قطره فنل فتالئین ریخته و تا بی رنگ شدن با اسید کلریدریک 5/0 نرمال تیتر می کنیم .

همه این مراحل را بدون نمونه برای بدست آوردن شاهد انجام می دهیم .

B = حجم مصرفی نمونه

S = حجم مصرفی شاهد

ضریب شکست :

هر نمونه ای از روغن ضریب شکست خاصی دارد برای تشخیص روغنها و چربی ها و کشف تقلبات هم چنین پی بردن به شفافیت و ناخالصی آنها انجام می شود .

آزمونهای روانی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 45 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

«آزمونهـای روانـی»

مقدمـه :

یکی از هدفهای عمدة هر علم ، اندازه گیری پدیده های مورد نظر و دادن جنبة کمی به آنهاست. وقتی پدیده ای را با اعداد و ارقام نشان می دهیم براحتی می توانیم آن را طبقه بندی و قوانین دربارة آنها وضع کنیم.

هر علم روان شناسی، مجموعه شیوه هایی که به ما کمک می کند تا ویژگیهای روانی اسنان را از حالت کیفی به حالت کمی درآوریم.

اصطلاحاً «روش روان سنجی» نامیده می شود. روان سنجی، در معنای وسیع کلمه، یعنی استفاده از روش آزمایش. اما در معنای محدود کلمه یعنی بهره گیری از آزمونهای روانی برای اندازه گیری توانائیهای ذهنی.

تعریف آزمون روانی :

اگر استعداد را امکان انجام دادن یک عمل یا آشکار ساختن یک رفتار در نظر بگیریم. آزمون روانی به فن یا شیوه ای که به طور علمی تهیه می شود و امکان ارزشیابی عین استعدادهای فردی را فراهم می آورد تعریف می کنیم.

استعمال روزافزون آزمون ها و ظهور انواع مختلف آزمایشهای روانی باعث شده تا تعریف آزمونها از دقت و صراحت بیشتری نسبت به گذشته برخوردار شوند.

تعاریف مختلف آزمون عبارتند از:

پروفسور آندره زی (1970ـ پاریس) آزمون روانی را چنین تعریف می کند: وسیله تمایز بین افراد براساس یک درجه بندی.

تعریف آناستازی (1970ـ لندن) از آزمون: اندازة استاندارد و عینی از چگونگی یک رفتار.

تعریف پیرپیشو (روان شناس معاصر فرانسوی) از آزمون: یک موقعیت استاندارد شده که به عنوان انگیزه برای یک رفتاربه کار می رود. این رفتار، کمی یا کیفی، با میانگین افراد دیگری که در همان موقعیت قرار گرفته اند مقایسه می شود. این مقایسه اجازه می دهد تا رفتار فرد به صورت کمی نمره گذاری شود یا از نظر تیپ شناسی طبق بندی گردد. به عبارت دیگر، رفتار فرد به صورت عددی یا توصیفی ارزشیابی شود.

تعریف پیرپیشو از آزمون، چهار مورد را ایجاب می کند:

الف) موقعیت تجربی (محیط اجرای آزمون، مواد آزمون، نگرش آزماینده و …) باید به طور کامل تعریف شود و همة موارد بطور یکسان تکرار گردد.

ب) ثبت رفتاری که آزمودنی در مقابل آزمون نشان می دهد باید صریح و عینی باشد. بر حسب موارد آزمون، بسیار متنوع خواهد بود.

ج) رفتار ثبت شده باید، نسبت به رفتار گروهی از آزمودنیها مقایسه و ارزشیابی اماری قرار گیرد. این مقایسه الزامی است و آزمایش که مقایسه آماری نداشته باشد آزمون روانی به حساب نمی آید.

د) طبق بندی آزمودنی نسبت به گروه مرجع هدف نهایی یک آزمون می باشد.

تعریف انجمن بین المللی پیسکوتکنیک1 از آزمون که نسبت به تعاریف فوق کاملتر است. عبارت است از: یک آزمایش معین که انجام فعالیتی را ایجاب می کند، برای همة آزمودنیها یکسان است.

شیوة مشخص برای برآورد موفقیت یا شکست یا درجه بندی عددی موفقیت دارد. فعالیت

آزمودن ممکن است شامل معلومات اکتسابی (ازمونهای معلومات)، کنشهای حس ـ حرکتی یا

روانی (آزمونهای روان شناختی) باشد.

انواع آزمونهای روانی :

شروع واقعی آزمونهای روانی از سال 1896، با مقاله ای که توسط آلفرد بینه و ویلیام هانری در مجلة روان شناس منتشر کردند آغاز شد و در آن مقاله اکثر آزمونهای موجود را که به نظر آنها فقط اعمال بسیار ساده و پائین ذهن را اندازه می گرفتند مورد انتقاد قرار دادند. آنها ، برای اندازه گیری استعدادهای واقعی ذهن، آزمونهایی را پیشنهاد کردند که به رفتار زندگی واقعی نزدیکتر بود. آزمون یک روش نظامه ای برای سنجش نمونه ای از رفتار و یک وسیلة اندازه گیری در روان شناس و تعلیم و تربیت است. اندازه گیریهای روانی و تربیتی، علاوه بر آزمون که معروفترین وسیلة اندازه گیری است، با روشهای دیگری مثل مشاهده و مصاحبه و پرسشنامه و فهرست خصوصیات و مطالعات بالینی و … نیز انجام می گیرد. با توجه به تعداد بسیار زیاد آزمونها و کثرت و پیچیدگی جنبه های مختلف رفتار آدمی، طبقه بندی انواع آزمونهای روانی و تربیتی بسیار مشکل است و نمی توان رضایت همگان را جلب کرد. طبقه بندی هایی که از آزمونها به عمل می آید، دیدگاههای مختلفی را منعکس می کند. البته هر نوع طبقه بندی ای که به عمل آید مطلق نخواهد بود بلکه تا اندازه ای نظر شخصی مؤلف را منعکس خواهد کرد. طبقه بندی آزمونها به خاطر تسهیل در کار انجام می گیرد.

می توان آزمونها را از دیدگاههای مختلف طبقه بندی کرد:

1ـ طبقه بندی از نظر عملکرد .

2ـ طبقه بندی از نظر ماهیت محتوا .

3ـ طبقه بندی از نظر شیوة کاربرد .

4ـ طبقه بندی از نظر هدف عملی .

5ـ طبقه بندی از نظر فن تهیه .

که ما در مورد هی یک توضیحی مختصر می دهیم.

1ـ طبقه بندی از نظر عملکرد :

این نوع از طبقه بندی جنبة بنیادی دارد و تقریباً در همة کتابهای پیسکوتکنیک مورد قبول واقع شده است. مثلاً می گویند که فلان آزمون، هوش، استعداد، شخصیت، رغبت و … فرد را اندازه می گیرد. با توجه به نظر فوق آزمونها، می توان دو گروه آزمون تشخیص داد که تا اندازه ای مستقل از یکدیگرند:

الف) آزمونهای کارآیی (بازده) .

ب) آزمونها شخصیت (کیفی) .

الف) آزمونهای کارآیی یا بازده : این آزمونها ایجاب می کنند تا آزمودنی بازدهی را از خود نشان دهد و یک واقعیت عینی را تحقق بخشد. این آزمونها زمینة غیرقابل اعتراض روان سنجی را تشکیل می دهند و نیز رضایتبخش ترین طبقه بندی که براساس درجه کمی متغیر مورد آزمایش انجام می گیرد، می باشد. در میان آزمونهای کارآیی، می توان آزمونهای هوش کلی و آزمونهای استعداد را تشخیص داد.

آزمونهای هوش کلی نیز به نوبة خود به دو گروه تقسیم می شوند :

الف) آزمونهای سنی (رشد) .

ب) آزمونهای هوش کمی (مطلق) .

الف) گروه اول آزمونهای سنی : هوش را به عنوان کنش در نظر می گیرد که به موازات پختگی متحول می شود. گروه دوم آزمونهای هوش کمی، سعی می کند تا استعداد ذهنی را مستقل از

تحقیق درباره آزمونهای آمادگی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

شرایط اجرای آزمونهای آمادگی (بویژه Vo2max)

1- آزمون را تحت شرایط های یکسان و در یک زمان و روز یکسان انجام دهید.

2- 5 ساعت قبل از انجام دادن آزمون، غذای سنگین نخورید. توصیه می شود 2 تا 3 ساعت قبل از انجام دادن آزمون یک ساندویچ کوچک میل شود.

3- 24 ساعت قبل از آزمون مشروبات الکلی نخورید.

4- شبها خوب و به اندازه کافی بخوابید (بین 6 تا 8 ساعت).

5- سیگار نکشید و یک ساعت قبل از انجام دادن آزمون، قهوه، چای و نوشابه گازدار مصرف نکنید.

6- در روز برگزاری آزمون هیچگونه فعالیت سنگین جسمانی انجام ندهید.

7- مراقب باشید که روز قبل از آزمون نیز تمرین نکنید (بویژه تمرین سنگین).

8- هنگام اجرای آزمون دمای اتاق باید بین 18 تا 20 درجه سانتیگراد و رطوبت هوا کمتر از 60 درصد باشد.

9- اگر تب دارید و یا حس می کنید که درجه حرارت بدنتان بالاست، هرگز اقدام به انجام دادن آزمون نکنید.

10- همیشه به یاد داشته باشید که قبل از اجرای آزمون با شدت بسیار کم بر روی دوچرخه ثابت یا نوار گردان برای چند دقیقه (بین 2 تا 4 دقیقه) رکاب بزنید یا راه بروید و با این عمل خود را گرم کنید.

توجه: اگر سن شما بالای 40 سال است و در سالهای اخیر به طور جدی ورزش نکرده اید یا هرگونه مشکلی در سلامت خود دارید و یا تحت هرگونه مداوای پزشکی هستید و دارو مصرف می کنید، پیشنهاد می شود: با پزشک خود قبل از اجرای آزمونهای آمادگی مشورت کنید.

قابلیت اطمینان از نتایج آزمون

در بعضی موارد نتیجه آزمون غیر مترقبه و تعجب آور است و ممکن است به صورت غیر قابل قبولی بالا و یا پایین باشد و یا ممکن است با آزمون قبلی تفاوت زیادی داشته باشد. در این صورت اولین کار، بررسی اشتباهات ممکن با مرور کردن فهرست مطالب ذیل است:

اشتباه:

1- سرعت رکاب زدن یا دویدن بر روی نوار گردان ثابت نبوده است.

2- ضربان قلب با دقت کافی اندازه گیری نشده است.

3- دوچرخه کارسنج یا نوار گردان دقیق و به درستی تنظیم نشده باشد.

4- جدول اجرای آزمون به درستی مفهوم نشده است.

اگر پس از حذف منابع اشتباه (موارد فوق) و اجرای مواردی که در ذیل آمده است، هنوز آزمون شما خیلی پایین یا بالاست، امکان دارد به این دلیل باشد که بیشترین ضربان شما نسبت به میانگین ضربان قلب جمعیتی که طبقه بندی نتایج بر اساس آن صورت گرفته، متفاوت است و یا اینکه شما به طور غیر عادی (که می تواند ارثی هم باشد) از ضربان قلب بالا یا ظرفیتهای هوازی پایینی برخوردار هستید. دلیل این واکنش غیر عادی هر چه که باشد، شما باید به این مسأله توجه داشته باشید، مادامی که به طور منظم با دوچرخه کارسنج یا نوار گردان کار می کنید، ظرفیت هوازی شما افزایش می یابد. ظرفیت هوازی شما نسبت به پیشرفتی که شما در جهت ازدیاد آن کسب می کنید از اهمیت کمتری برخوردار است.

جبران:

1- یک سرعت سنج (مثل مترونوم) که آهنگ حرکت را هنگام رکاب زدن تعیین می کند، تهیه کنید و بکوشید به سرعتی دست یابید که احساس می کنید راحت تر هستید.

2- استفاده از یک وسیله کنترل کننده (شمارنده) ضربان قلب توصیه می شود.

3- از راهنمای دستگاههای خود استفاده کنید و یا با یک متخصص تماس بگیرید.

4- یک رکورد از خود بگیرید و ضربان قلب خودتان را نیز ثبت کنید و سپس جمع آن را مورد بررسی قرار دهید.

آزمون های استقامت قلبی – تنفسی

استقامت قلبی – تنفسی به عواملی چون: کارایی ششها، قلب، رگهای خونی، کیفیت و کمیت خون (حجم و تعداد گلبولهای قرمز) و اجزای سلولی (که به مصرف اکسیژن بدن به هنگام تمرین، کمک می کنند) بستگی دارد. چون توانایی فرد در بهره برداری از اکسیژن به هنگام کار طاقت فرسا به این عوامل وابسته است، اکسیژن مصرفی بیشینه (بیشترین مقدار اکسیژنی که می توان مصرف کرد)، آزمون قابل قبولی از استقامت قلبی – تنفسی و نشانه ای از توانایی فعالیت در آینده به شمار می رود (آکسم 1980). اغلب افراد در حدود سن 15 تا 17 سالگی به توان هوازی بیشینه خود خواهند رسید. آستراند و رودال (1970) بیشترین اکسیژن مصرفی را بهترین شاخص آمادگی جسمانی معرفی کرده اند.

اندازه گیری بیشینه اکسیژن مصرفی (Vo2max)

اکسیژن مصرفی بیشینه دقیق از طریق اندازه گیری گازهای بازدمی در حین تمرین بیشینه تعیین می شود. به کار بردن این روش بسیار دشوار است و به فنون (تکنیک) آموزشی با ابزار گرانقیمت نیاز دارد. هدف، افزایش منظم بازده توان است تا فرد به حد واماندگی برسد. گازهای بازدمی در همه مراحل تمرین جمع آوری می شود و حجم اکسیژن بهره برداری شده در این سطح از واماندگی، بیشینه اکسیژن مصرفی محسوب می شود. عوامل مورد نیاز اندازه گیری سوخت و ساختی بیشینه اکسیژن مصرفی برای هر سطحی از تمرین شامل دی اکسید کربن بازدمی (Fe Co2)، اکسیژن (Fe O2) و تهویه (Ve) است.

بیشینه اکسیژن مصرفی را می توان با چندین روش اندازه گیری کرد، ولی هر یک شامل (1) استاندارد کردن شدت کار و (2) اندازه گیری واکنش

آزمونهای روانی 45 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 45

«آزمونهـای روانـی»

مقدمـه :

یکی از هدفهای عمدة هر علم ، اندازه گیری پدیده های مورد نظر و دادن جنبة کمی به آنهاست. وقتی پدیده ای را با اعداد و ارقام نشان می دهیم براحتی می توانیم آن را طبقه بندی و قوانین دربارة آنها وضع کنیم.

هر علم روان شناسی، مجموعه شیوه هایی که به ما کمک می کند تا ویژگیهای روانی اسنان را از حالت کیفی به حالت کمی درآوریم.

اصطلاحاً «روش روان سنجی» نامیده می شود. روان سنجی، در معنای وسیع کلمه، یعنی استفاده از روش آزمایش. اما در معنای محدود کلمه یعنی بهره گیری از آزمونهای روانی برای اندازه گیری توانائیهای ذهنی.

تعریف آزمون روانی :

اگر استعداد را امکان انجام دادن یک عمل یا آشکار ساختن یک رفتار در نظر بگیریم. آزمون روانی به فن یا شیوه ای که به طور علمی تهیه می شود و امکان ارزشیابی عین استعدادهای فردی را فراهم می آورد تعریف می کنیم.

استعمال روزافزون آزمون ها و ظهور انواع مختلف آزمایشهای روانی باعث شده تا تعریف آزمونها از دقت و صراحت بیشتری نسبت به گذشته برخوردار شوند.

تعاریف مختلف آزمون عبارتند از:

پروفسور آندره زی (1970ـ پاریس) آزمون روانی را چنین تعریف می کند: وسیله تمایز بین افراد براساس یک درجه بندی.

تعریف آناستازی (1970ـ لندن) از آزمون: اندازة استاندارد و عینی از چگونگی یک رفتار.

تعریف پیرپیشو (روان شناس معاصر فرانسوی) از آزمون: یک موقعیت استاندارد شده که به عنوان انگیزه برای یک رفتاربه کار می رود. این رفتار، کمی یا کیفی، با میانگین افراد دیگری که در همان موقعیت قرار گرفته اند مقایسه می شود. این مقایسه اجازه می دهد تا رفتار فرد به صورت کمی نمره گذاری شود یا از نظر تیپ شناسی طبق بندی گردد. به عبارت دیگر، رفتار فرد به صورت عددی یا توصیفی ارزشیابی شود.

تعریف پیرپیشو از آزمون، چهار مورد را ایجاب می کند:

الف) موقعیت تجربی (محیط اجرای آزمون، مواد آزمون، نگرش آزماینده و …) باید به طور کامل تعریف شود و همة موارد بطور یکسان تکرار گردد.

ب) ثبت رفتاری که آزمودنی در مقابل آزمون نشان می دهد باید صریح و عینی باشد. بر حسب موارد آزمون، بسیار متنوع خواهد بود.

ج) رفتار ثبت شده باید، نسبت به رفتار گروهی از آزمودنیها مقایسه و ارزشیابی اماری قرار گیرد. این مقایسه الزامی است و آزمایش که مقایسه آماری نداشته باشد آزمون روانی به حساب نمی آید.

د) طبق بندی آزمودنی نسبت به گروه مرجع هدف نهایی یک آزمون می باشد.

تعریف انجمن بین المللی پیسکوتکنیک1 از آزمون که نسبت به تعاریف فوق کاملتر است. عبارت است از: یک آزمایش معین که انجام فعالیتی را ایجاب می کند، برای همة آزمودنیها یکسان است.

شیوة مشخص برای برآورد موفقیت یا شکست یا درجه بندی عددی موفقیت دارد. فعالیت

آزمودن ممکن است شامل معلومات اکتسابی (ازمونهای معلومات)، کنشهای حس ـ حرکتی یا

روانی (آزمونهای روان شناختی) باشد.

انواع آزمونهای روانی :

شروع واقعی آزمونهای روانی از سال 1896، با مقاله ای که توسط آلفرد بینه و ویلیام هانری در مجلة روان شناس منتشر کردند آغاز شد و در آن مقاله اکثر آزمونهای موجود را که به نظر آنها فقط اعمال بسیار ساده و پائین ذهن را اندازه می گرفتند مورد انتقاد قرار دادند. آنها ، برای اندازه گیری استعدادهای واقعی ذهن، آزمونهایی را پیشنهاد کردند که به رفتار زندگی واقعی نزدیکتر بود. آزمون یک روش نظامه ای برای سنجش نمونه ای از رفتار و یک وسیلة اندازه گیری در روان شناس و تعلیم و تربیت است. اندازه گیریهای روانی و تربیتی، علاوه بر آزمون که معروفترین وسیلة اندازه گیری است، با روشهای دیگری مثل مشاهده و مصاحبه و پرسشنامه و فهرست خصوصیات و مطالعات بالینی و … نیز انجام می گیرد. با توجه به تعداد بسیار زیاد آزمونها و کثرت و پیچیدگی جنبه های مختلف رفتار آدمی، طبقه بندی انواع آزمونهای روانی و تربیتی بسیار مشکل است و نمی توان رضایت همگان را جلب کرد. طبقه بندی هایی که از آزمونها به عمل می آید، دیدگاههای مختلفی را منعکس می کند. البته هر نوع طبقه بندی ای که به عمل آید مطلق نخواهد بود بلکه تا اندازه ای نظر شخصی مؤلف را منعکس خواهد کرد. طبقه بندی آزمونها به خاطر تسهیل در کار انجام می گیرد.

می توان آزمونها را از دیدگاههای مختلف طبقه بندی کرد:

1ـ طبقه بندی از نظر عملکرد .

2ـ طبقه بندی از نظر ماهیت محتوا .

3ـ طبقه بندی از نظر شیوة کاربرد .

4ـ طبقه بندی از نظر هدف عملی .

5ـ طبقه بندی از نظر فن تهیه .

که ما در مورد هی یک توضیحی مختصر می دهیم.

1ـ طبقه بندی از نظر عملکرد :

این نوع از طبقه بندی جنبة بنیادی دارد و تقریباً در همة کتابهای پیسکوتکنیک مورد قبول واقع شده است. مثلاً می گویند که فلان آزمون، هوش، استعداد، شخصیت، رغبت و … فرد را اندازه می گیرد. با توجه به نظر فوق آزمونها، می توان دو گروه آزمون تشخیص داد که تا اندازه ای مستقل از یکدیگرند:

الف) آزمونهای کارآیی (بازده) .

ب) آزمونها شخصیت (کیفی) .

الف) آزمونهای کارآیی یا بازده : این آزمونها ایجاب می کنند تا آزمودنی بازدهی را از خود نشان دهد و یک واقعیت عینی را تحقق بخشد. این آزمونها زمینة غیرقابل اعتراض روان سنجی را تشکیل می دهند و نیز رضایتبخش ترین طبقه بندی که براساس درجه کمی متغیر مورد آزمایش انجام می گیرد، می باشد. در میان آزمونهای کارآیی، می توان آزمونهای هوش کلی و آزمونهای استعداد را تشخیص داد.

آزمونهای هوش کلی نیز به نوبة خود به دو گروه تقسیم می شوند :

الف) آزمونهای سنی (رشد) .

ب) آزمونهای هوش کمی (مطلق) .

الف) گروه اول آزمونهای سنی : هوش را به عنوان کنش در نظر می گیرد که به موازات پختگی متحول می شود. گروه دوم آزمونهای هوش کمی، سعی می کند تا استعداد ذهنی را مستقل از