تحقیق در مورد صدور انقلاب و نسبت آن با جنگ

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

صدور انقلاب و نسبت آن با جنگ

 در حقیقت جنگ تحمیلی که در تاریخ انقلاب ها طولانی ترین جنگ بر ضد یک انقلاب محسوب می شود به دلیل این که جامعه جهانی تحولات آن را دنبال می کند،بستر مناسبی برای صدور انقلاب است. با پایان جنگ می توان گفت انقلاب اسلامی نسبت به سایر انقلابهای جهان در قرن بیستم شناخته شده ترین آنهاست که در پایداری و دفاع قدرتمندانه موفق می شود صدای خود را به همه جای جهان منعکس کند. امروز این صدور الگوی انقلاب در ابعاد فرهنگی در شرف تکوین است و به قول پرفسور لوی باترا در کتاب « بحران بزرگ دهه 90» بزرگترین رمز سستی و سقوط فرهنگ ماتریالیستی غرب در مقابله با فرهنگهای اصیل جهان سومی است که ماجرای سلمان رشدی و فتوای تاریخی امام آغازگر این حرکت اصیل فرهنگی است و چالش با غرب در قالبهای جدیدی باید شکل بگیرد.

« هر روز ما در جنگ برکتی داشته ایم که در همه صحنه ها از آن بهره جسته ایم . ما انقلابمان را در جنگ به جهان صادر نموده ایم ، ما مظلومیت خویش و ستم متجاوزان را در جنگ ثابت نموده ایم ، ما در جنگ ، پرده از چهره تزویر جهانخواران کنار زدیم ... ما در جنگ ابهت دو ابرقدرت شرق و غرب را شکستیم ، ما در جنگ ریشه های انقلاب پربار اسلامی مان را محکم کردیم ... ما در جنگ به مردم جهان و خصوصا مردم منطقه نشان دادیم که علیه تمامی قدرتها و ابرقدرتها سالیان سال می توان مبارزه کرد ، - جنگ ما فتح فلسطین را به دنبال خواهد داشت ، از همه اینها مهمتر استمرار روح اسلام انقلابی در پرتو جنگ تحقق یافت.» (منشور روحانیت – اسفند 67)

شاید نبش قبرهایی این چنین ، آن هم در دوره ای که همه بر طبل گفتگو یا مخاصمه می کوبند و درصدد حفظ جایگاه فعلی در نظام بین الملل هستند ، کاری عبث و خنده دار باشد. شاید حتی در برخورد با برخی از نیروهای ارزشی نیز صدور انقلاب و طرح مسئله آن کاری بی فایده جلوه کند چرا که « مگر چیزی از انقلاب برای صادر کردن باقی مانده است ؟!» . این مقاله درصدد آن است که با نگاهی دوباره به این آرمان فراموش شده و برقراری نسبت آن با جنگ به ضرورت احیای دوباره آن تأکید نماید.

پیروزی انقلاب اسلامی ایران و گره خوردن آن با مفاهیمی چون " استکبار ستیزی " و حمایت از " پابرهنگان " عالم ، امید تازه ای در دل جنبش های اسلامی و آزادی خواه دنیا به وجود آورد . پیدایش یا تحرک دوباره بسیاری از حرکت های اسلامی پس از وقوع انقلاب از جمله حزب الله ، جنبش توحید اسلامی لبنان ، جهاد اسلامی ، حماس ، حزب الدعوه و سازمان پیکار اسلامی عراق ، سازمان الجهاد و جناح الیسار اسلامی در مصر ، جبهه اسلامی در بحرین ، در ابعاد فکری – ایدئولوژیک یا سیاسی – روان شناختی را ، می توان از تأثیرات اولیه انقلاب دانست .

پس حداقل تا مقطع چند ماهه پس از پیروزی خواسته یا نخواسته انقلاب اسلامی ایران به صدور اندیشه " ظلم ستیزی " و " استکبار زدایی " پرداخته است بدون دخالت هیچ نهاد یا حکومت یا اندیشه و استراتژی خاص از سوی انقلابیون ایران .

اما بعد از استقرار حکومت در ایران و رسمی شدن آن و پا گرفتن دستگاه دیپلماسی کشور در ارتباط با دیگر کشورها دو تفکر عمده درباره صدور انقلاب پدید آمد . قبل از اشاره به این مسئله باید تذکر داد که تأکیدات مکرر حضرت امام در چند ماهه پس از پیروزی و وارد کردن ادبیات " صدور انقلاب " در جبهه انقلاب از مهمترین دلایل موضع گیری های نیروهای داخل نظام بود.

صدور انقلاب یک کار نظامی

جنبه نظامی که با حمایت عملی از نهضتها و جنبش های مبارز در کشورهای مختلف – به طور علنی – وارد فاز درگیری مسلحانه می شود . شاید یکی از دلایلی را که می توان برای به فراموشی سپرده شدن صدور انقلاب برشمرد همین نگاه بوده است .

گری سیک که عضو سابق شورای امنیت ملی آمریکا در دوره ریاست جمهوری جرالد فورد ، جیمی کارتر و رونالد ریگان بود و کتاب " همه سقوط می کنند : رویارویی تراژیک آمریکا و ایران " را نیز در سال 1985 نوشت ؛ در این باره می گوید که سیاست صدور انقلاب توسط ایران پس از جنگ عراق و ایران از دستور کار استراتژیک « حاکمان تهران » خارج شد . به نظر گری سیک هزینه های فراوان صادرات انقلاب ، علت اصلی این چرخش بود .

سیک می گوید : من فکر می کنم ایده صدور انقلاب هم از منظر عملی بودن اولیه و هم نتیجه عملی ای که بدست داد ، یک شکست کامل بود و هم از این منظر که برای ایران شهرت بسیار بدی بوجود آؤرد و آن را خطرناک و غیرقابل اعتماد جلوه داد . هیچ کشوری در هیچ زمینه ای حاضر به همکاری با جمهوری اسلامی نبود . ده تا پانزده سال طول کشید که جمهوری اسلامی در نگاهش به ایده صدور انقلاب تجدیدنظر کند ".

این تصور و برداشت از صدور انقلاب یک مصادره به مطلوب است برای به فراموشی کشاندن ایده ای که امام آن را مطرح می کرد . گرچه این تصور در اذهان نیروهای انقلابی مبنای عمل در دوره بعد از جنگ نیز شد . اما باید گفت شرایطی مانند آنچه در ابتدای انقلاب اتفاق افتاد ، نقش فعال ایران را در این زمینه می طلبیده که شرایط امروزه چنین نیست . تبلیغات وسیع غرب خصوصا آمریکا در ابتدای انقلاب که ایران را تهدیدی برای کشورهای منطقه معرفی می کرد و اعتمادی که سران این کشورها به دولتمردان آمریکایی داشتند ، فضا را برای