مقاله اصول تغذیه گیاهان زینتی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

اصول تغذیه گیاهان زینتی

نقش آهن در تغذیه گیاهان زینتی / تاثیر آلاینده های زیست محیطی در تغذیه گل‌ها و گیاهان زینتی

مقدمه گل‌ها و گیاهان زینتی از گروه گیاهان حساس به کمبود آهن هستند. آهن اگرچه به عنوان چهارمین عنصر موجود در پوسته جامد زمین مقدار کل آن در خاک زیاد است ولی به دلایل متعددی قابلیت جذب آن در خاک بسیار کم و محدود است. به طوری که کمبود آهن در گیاهان خیلی شایع و رایج است.

  عوامل تشدید کننده کمبود آهن

عواملی که موجب می‌شود کمبود آهن تشدید شود عبارتند از: 1) آهکی بودن خاک‌ها؛ PH قلیایی - به ازاء هر یک واحد افزایش PH، حلالیت ترکیبات آهن هزار مرتبه کاهش پیدا می‌کند. یعنی در PH بالاتر از 7 حلالیت آهن، برای تأمین آهن مورد نیاز گیاه کافی نیست؛ 2) تهویه نامناسب خاک؛ 3) کمی مواد آلی در خاک؛ 4) کیفیت نامناسب آب آبیاری؛ به خصوص غلظت زیاد یون بی‌کربنات، که در جذب آهن و انتقال آن در داخل گیاه ایجاد مشکل می‌کند؛ 5) مصرف زیاد کودهای فسفری؛ در شرایط مصرف زیاد فسفر جذب آهن توسط گیاه کاهش می‌یابد. ارزیابی آهن قابل جذب در خاک به روش عصاره گیری و با DTPA انجام می‌شود. (DTPA) یک عصاره‌گیری است که برای عصاره‌گیری عناصر کم مصرف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش معمولاً اگر مقدار آهن قابل جذب کمتر از 2.5 میلی گرم در کیلوگرم باشد کمبود آهن وجود دارد. همچنین بین 2.5 تا 4.5 میلی گرم نیز در بعضی از گیاهان کمبود آهن مشاهده می‌شود که غلظت بحرانی آهن نیز گفته می‌شود. غلظت بیش از حد 4.5 غلظت مناسب آهن را نشان می‌دهد. آهن به صورت Fe+2 ، Fe+3 و کِلات‌ آهن (کلات‌های طبیعی و کلات‌های مصنوعی) توسط گیاه جذب می‌شود. گیاهان و ارقام آن‌ها نسبت به کمبود آهن حساسیت متفاوتی دارند. واریته‌های گیاهی از نظر حساسیت به کمبود آهن به دو گروه Fe افیشنت کوتی‌وا و Fe این‌افیشنت کوتی وا تقسیم‌بندی می‌شوند. گیاهان Fe افیشنت Fe-efficient یا آهن‌کارا (یا مقاوم به کمبود آهن) گیاهانی هستند که با مکانیسم‌های مختلف قابلیت جذب آهن را در خاک افزایش می‌دهند و در نتیجه دچار کمبود آهن نمی‌شوند. این گیاهان با دو مکانیسم مشهور به استراتژی 1 و استراتژی 2 قابلیت جذب آهن را در خاک افزایش می‌دهند. استراتژی 1 در اکثر گیاهان دیده شده و به صورت‌های مختلفی قابلیت جذب آهن را بالا می‌برد. از جمله اینکه دفع +H در محیط ریشه باعث اسیدی شدن PH خاک می‌شود و حلالیت آهن را افزایش می‌دهد.  

  روش‌های استراتژی 1

- دفع یون +H در محیط ریشه؛ - دفع ترکیبات احیا کننده (فنل)؛ - ساخت اسید سیتریک؛ - افزایش ظرفیت‌ احیای آهن Fe+2 ---> Fe+3 . اما استراتژی 2 فقط در گیاهان خانواده غلات مشاهده می‌شود. در این گیاهان ریشه گیاه مواد کامپلکس کننده مانند فیتو سیتوروفور ترشح می‌کند. این فیتوسیتوروفورها می‌توانند با آهن موجود در خاک تشکیل کلات یا کامپلکس Complex دهند و در نتیجه مانع از رسوب آهن در خاک شوند و به عبارت دیگر قابلیت جذب آهن توسط گیاه را بدین طریق افزایش دهند. فیتو سیتروفورها به عنوان کلات کننده‌های طبیعی شناخته شده‌اند. علاوه بر فیتو سیتروفورها ترشح سیتروفورهای میکروبی توسط بعضی از میکرو ارگانیزم‌های خاک باعث افزایش جذب آهن می‌شود.  

  علائم کمبود آهن در گیاه

علائم کمبود آهن در گیاه نسبتاً مشخص و واضح است، الف) برگ‌ها زرد می‌شوند؛ ب) رگبرگ‌ها سبز باقی می‌مانند. برای رفع آن راه‌هایی نیز وجود دارد.  

  رفع کمبود

1) پیشگیری از بروز کمبود آهن؛ برای این منظور باید شرایط تهویه خاک مناسب باشد که این امر از طریق چند عامل صورت می‌گیرد: الف) بیل زدن در پای درخت؛ ب) اضافه کردن مواد آلی به خاک؛ ج) کیفیت مناسب آب؛ د) مصرف متعادل کود حیوانی و کود فسفری تا قابلیت جذب آهن بالا رود. 2) کاشت ارقام و گونه‌های مقاوم به کمبود آهن؛ 3) مدیریت آبیاری صحیح؛ مصرف زیاد آب باعث تغذیه نامناسب و تشدید بروز کمبود آهن می‌شود؛  

  درمان

مصرف کود آهن به صورت محلول‌پاشی روی گیاه و تزریق دارو بر روی تنه درخت درمان خوبی است. برای مصرف کود در خاک، کود کلات آهن بهترین کود است، کلات‌های آهن کودهای گران‌ قیمتی هستند. بهترین کلات آهن برای خاک‌های ایران کود کلات سکوسترین آهن 138(سکوسترین Fe EDDHA - هیدروژن فریک اتیلن بیس (آلفا آمینو – 2 – هیدروکسی فنیل استیک اسید)) است. که دارای یک بنیان کلات کننده است و آهن را در خودش نگهداری می‌کند. از آنجا که سولفات آهن در خاک رسوب می‌کند بصورت محلول‌پاشی روی گیاه استفاده می‌شود. سولفات آهن نسبت به کلات آهن ارزان‌تر است. در سال‌های اخیر در داخل کشور کلات‌هایی ساخته شده‌اند که بعضی از آن‌ها در مقایسه با کلات خارجی جواب خوبی داده‌اند ولی بعضی دیگر قابلیت کلات آهن خارجی را نداشته‌اند.  

خواص شیمیایی گیاهان دارویی 31 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 32

خواص گیاهان داویی تربت جام

آرتیشو «داروئى»

کلیات گیاه شناسی

آرتیشو گیاه بومی مناطق مرکزی مدیترانه است ولی در حال حاضر در بیشتر نقاط معتدل دنیا کشت می شود . رومی ها در حدود 2000 سال پیش این گیاه را پرورش می دادند و بعنوان سبزی در سالاد استفاده می کردند .آرتیشو در قرن شانزدهم در انگلستان و فرانسه برده شد و سپس در قرن نوزدهم در آمریکا کشت شد . اکنون کالیفرنیا و سواحل اقیانوس آرام مرکز کشت آرتیشو می باشد . کلمه Artichoke از کلمه ایتالیایی Articicco مشتق شده که بمعنی میوه کاج می باشد و آرتیشو هم مانند میوه کاج است

آرتیشو برای رشد احتیاج به آب و باران فراوان درد . آرتیشو گیاهای است چند ساله درای ساقه ای راست که ارتفاع آن بحدود یک متر می رسد . برگهای آن پهن و دراز مانند برگهای کاهو است که برنگ سبز تیره است . در انتهای ساقه میوه آن که بشکل میوه کاج یا سیب فلس در است مشاهده می شود .گلبرگهای آن ضخیم و گوشتی بوده و انتهای گلبرگها ضخیم تراست که مصرف خوراکی درد . برای خرید آرتیشو دقت کنید که برگها با نشده و سفت و سبز باشد . هنگامیکه برگهای آرتیشو قهوه ای است نشان دهنده کهنه بودن آن می باشد . فصل آرتیشو معمولا ماههای فرودرین و اردیبهشت ( آپریل و می )است . ترکیبات شیمیایی:

برگهای خوردنی آرتیشو در اینولین ، اینولاز و ماده ای تلخ بنام سینارین Cynarine می باشد . سینارین خاصی زیاد کننده ترشحات صفرارا درد و علت صفرا بری آرتیشو داشتن این ماده است . در صد گرم آرتیشو پخته مواد زیر موجود است :

انرژی

14 کالری

پروتئین

1/5 گرم

آب

86 گرم

مواد چرب

0/1 گرم

مواد نشاسته ای

5 گرم

کلسیم

22 میلی گرم

فسفر

40 میلی گرم

آهن

0/6 میلی گرم

سدیم

30 میلی گرم

پتاسیم

0 25 میلی گرم

ویتامین آ

40 واحد بین المللی

ویتامین ب 1

0/04 میلی گرم

ویتامین ب 2

0/02 میلی گرم

ویتامین ب 3

0/6 میلی گرم

ویتامین ث

5/2 میلی گرم

آقطی سیاه «داروئی

کلیات گیاه شناسی

آقطی سیاه که در همدان انگور کولی نامیده می شود از زمانهای قدیم مورد مصرف مردم بوده و از آن برای رفع امراض مختلف مانند دفع بلغم و صفرا استفاده می کرده اند . آقطی سیاه که خمان کبیر نیز نامیده می شود درختچه ای است که ارتفاع آن در نواحی مساعد به 10 متر می رسد .

این درختچه معمولا در کنار جاده ها و حاشیه جنگل ها و در نواحی مرطوب و سایه در می روید . برگ آهای آن سبز رنگ ، بیضوی ، دندانه دار ، بیدره و مرکب از 5-7 برگچه می باشد اگر برگها شکسته و مالش داده شود بوی بدی از آن متصاعد می شود . گلهای آن سفید و خوشه ای است که در اواخر بهار ظاهر می شود . میوه آقطی سیاه گوشتی ، ریز مانند انگور و برنگ آبی سیر می باشد . قسمت مورد استفاده این درختچه گل ، برگ و پوست داخلی ساقه آن است . آقطی سیاه در ایران در نواحی آذربایجان و همدان می روید.

ترکیبات شیمیایی:

پوست این درختچه و برگ آن درای موادی مانند ساو بوسین Sambucine سامبو نیگرین Sambunigerine ، کولین ، سیکوتین Cicutine و مقدر کمی نیترات پتاسیم می باشد . د گلهای آن الدرین Elderine و مقدر کمی اسانس وجود دارد . میوه آقطی سیاه درای کریزان تمین Chrysanthemin ، مواد قندی ، اسانس ، صمغ ، اسید والزیانیک و اسید استیک می باش .

انتقال مواد در گیاهان 16 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

انتقال مواد در گیاهان

نقش اصلی ریشه جذب آب و یون های معدنی از خاک اس. در نزدیکی رأس ریشه، تارهای کشنده از لایه خارجی، یعنی روپوست ایجاد می شود. تارهای کشنده در اصل سلولهای روپوستی طویل شده ای هستند که سطح وسیعی را برای جذب آب فراهم می کنند. سلولهای درون پوست دارای یک لایه مومی به نام سوبرین (چوب پنبه) در اطراف خود هستند. این لایه نوار کاسپاری را تشکیل می دهد. سوبرین نسبت به آب نفوذ ناپذیر است. این امر درحرکت آب و یون ها در عرض ریشه بسار مهم است. در ریشه های دارای برون پوست، نوار کاسپاری در دیواره های جانبی ( شعاعی و عرضی) این سلول ها قابل تشخیص است.جذب آب از طریق اسمزریشه ها آب را از خاک جذب می کنند. آب از طریق فشار اسمزی وارد سلولهای تارهای کشنده می شود. به محض ورود آب به سلول تار کشنده پتانسیل آب سلول تار کشنده افزایش می یابد. حال آب از این سلول به سلول مجاور آن منتقل می شود و این فرآیند در عرض ریشه تکرار می شود تا آب وارد آوند چوبی شود. آب درعرض ریشه از چند مسیر عبور می کند: مسیر پروتوپلاستی و مسیر غیرپروتوپلاستیمسیر پروتوپلاستیآب و مواد محلول در آن که از خاک وارد سیتوپلاسم سلولهای تار کشنده شده است، از طریق پلاسمودسم ها از سیتوپلاسم یک سلول به سیتوپلاسم سلول مجاور وارد می شود. به این مسیر، مسیر پروتوپلاستی می گویند.مسیر غیر پروتوپلاستیمسیر غیر پروتوپلاستی می تواند آب را در عرض پوست تا محل درون پوست حرکت دهد. در محل درون پوست، چوب پنبه موجود در نوار کاسپاری، از حرکت آب و یون های معدنی در مسیر غیرپروتوپلاستی جلوگیری می کند. از این رو آب و یون ها مجبور به ورود به درون سیتوپلاسم می شوند. نوار کاسپاری راهی برای کنترل ورود آب و یونهای معدنی به درون آوند چوبی فراهم می کنند.کشیده شدن آب از بالاهنگامی که آب در برگ با نیروی اسمزی از آوند چوبی خارج می شود، یک کشش (یا مکش) در ستون آب موجود در آوند چوبی ایجاد می شود . به این پدیده کشش تعرقی نیز می گویند. نیروی هم چسبی مولکولهای آب نیز توان ستون آب درون آوند چوبی را بسیار زیاد می کند و در نتیجه احتمال گسستگی را کاهش می دهد. چسبندگی مولکول های آب به دیواره های آوند چوبی نیز به کشیده شدن آب به سمت بالا کمک می کند. این نیرو دگرچسبی نامیده می شود.رانده شدن آب از پایینزیر درون پوست لایه ای به نام دایره محیطیه قرار دارد. یون های محلول در آب با صرف انرژی از سلول های دایره محیطیه به درون آوند چوبی می روند. ورود فعال یون ها به آوند چوبی باعث کاهش پتانسیل آب آوند چوبی می شود و این امر به ورود آب به درون آوند چوبی کمک می کند. حرکت این یون های معدنی به درون آوند چوبی باعث ایجاد فشار ریشه ای می شود.

تعریقخروج آب از گیاه به صورت مایع تعریق نامیده می شود. در شرایطی که سرعت جذب آب بالا، ولی تعرق پایین است ، پدیده تعریق به علت افزایش فشار ریشه ای در گیاهان قابل مشاهده است. تعریق از راه روزنه های ویژه ای به نام روزنه آبی که در منتهی الیه آوندهای چوبی قرار دارند انجام می شود. دهانه این روزنه همیشه باز است.سلول های نگهبان و تعرقهر روزنه را یک جفت سلول نگهبان لوبیایی شکل احاطه می کند. تغییرات فشار آب سلول های نگهبان باعث بازوبسته شدن روزنه ها می شود.حباب های هوا در شیره خامبخار آب و هوا در شیره خام ممکن است موجب مسدود شدن یک عنصر آوندی شوند. در چنین حالتی آب و شیره خام می توانند از راه لان ها از یک سلول آوندی حباب دار شده وارد عنصر آوندی مجاور شوند. به عبور حباب از یک آوند چوبی یا تراکئید به آوندها یا تراکئیدهای مجاور بذرافشانی هوا می گویند. افزایش فشار ریشه ای می تواند باعث کاهش پدیده حباب دارشدگی شود.

پرورش گیاهان گلخانه ای 12 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

مقدمه :

با آگاهی از اهمیت کشت و زرع و توجه به این مطلب که بخش کشاورزی حدود 27% از تولید ناخالص و 80% از محصولات اساسی مورد نیاز کشور تولید کرده و صادرات غیر نفتی نیز سهمی معادل40% دارا می باشد در می یابیم که بخش کشاورزی در هر کشور می تواند نقش بسیار مهمی را در تولید ناخالص آن کشور ایفا کند .

این امر از طریق تولید محصولات کشاورزی مصرف در داخل و صادرات به سایر کشورها و ایجاد زمینه های اشتغال زایی امکان پذیر است . پس حفظ و توسعه این بخش باید در سرلوحه اهدافمان قرار گیرد .

پرورش قارچ خوراکی و صدفی یکی از تکنولوژی هایی است که با ترویج و توسعه آن

می توان گام موثری در تامین مواد غذایی ، ایجاد اشتغال جنبی مناسب و افزایش سطحی در آمد کشاورزی برداشت . البته این تکنولوژی جوان در شهرهای بزرگ ایران با تاسیس کشت و صنعتهای تولید قارچ بخصوص در اطراف تهران با توجه به مناسب بودن شرایط جوی در اکثر نقاط ایران در کشورما در حال توسعه زیادی است .

عنوان :

پرورش گیاهان گلخانه ای

نام موسس

حمید زمانی

امیر حسین ادیبان

تاریخ تاسیس :

1386

شماره ثبت :

23420

ماموریت :

تاسیس یک موسسه تولیدی کشاورزی

تامین درآمد و جلوگیری از وابستگی اقتصادی

تامین نیاز جامعه

اشتغال زایی

تامین درآمد و استقلال اقتصادی

کسب و کار :

شکل کسب و کار :

کاشت و برداشت

توصیف کسب و کار :

این موسسه برای رفع نیاز جامعه از لحاظ ارزش غذایی که این محصول ( قارچها) در بین محصولات کشاورزی گلخانه ای دارد و ایجاد اشتغال برای جوانان و برآورده شدن نیاز اقتصادی از طریق فروش این محصول ، ترویج محصولات غذایی سالم و طبیعی (کنسرو نشده ) ایجاد شده است .

محصول :

برداشت قارچ در هر شرایط آب و هوایی به طریق سالم و راحت در آپارتمانها

ودر محیط کوچک

سرویس بهداشتی

کاشت قارچ دکمه ای

کاشت قارچ صدفی

کاشت قارچ

کاشت قارچ دکمه ای

کاشت قارچ صدفی

کاشت قارچ صدفی

حفره چاه عمیق

سالن موتور خانه

گاراژ خودرو

گاراژ تراکتور

درورودی گلخانه

انبار

خواص شیمیایی گیاهان دارویی 31 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 32

خواص گیاهان داویی تربت جام

آرتیشو «داروئى»

کلیات گیاه شناسی

آرتیشو گیاه بومی مناطق مرکزی مدیترانه است ولی در حال حاضر در بیشتر نقاط معتدل دنیا کشت می شود . رومی ها در حدود 2000 سال پیش این گیاه را پرورش می دادند و بعنوان سبزی در سالاد استفاده می کردند .آرتیشو در قرن شانزدهم در انگلستان و فرانسه برده شد و سپس در قرن نوزدهم در آمریکا کشت شد . اکنون کالیفرنیا و سواحل اقیانوس آرام مرکز کشت آرتیشو می باشد . کلمه Artichoke از کلمه ایتالیایی Articicco مشتق شده که بمعنی میوه کاج می باشد و آرتیشو هم مانند میوه کاج است

آرتیشو برای رشد احتیاج به آب و باران فراوان درد . آرتیشو گیاهای است چند ساله درای ساقه ای راست که ارتفاع آن بحدود یک متر می رسد . برگهای آن پهن و دراز مانند برگهای کاهو است که برنگ سبز تیره است . در انتهای ساقه میوه آن که بشکل میوه کاج یا سیب فلس در است مشاهده می شود .گلبرگهای آن ضخیم و گوشتی بوده و انتهای گلبرگها ضخیم تراست که مصرف خوراکی درد . برای خرید آرتیشو دقت کنید که برگها با نشده و سفت و سبز باشد . هنگامیکه برگهای آرتیشو قهوه ای است نشان دهنده کهنه بودن آن می باشد . فصل آرتیشو معمولا ماههای فرودرین و اردیبهشت ( آپریل و می )است . ترکیبات شیمیایی:

برگهای خوردنی آرتیشو در اینولین ، اینولاز و ماده ای تلخ بنام سینارین Cynarine می باشد . سینارین خاصی زیاد کننده ترشحات صفرارا درد و علت صفرا بری آرتیشو داشتن این ماده است . در صد گرم آرتیشو پخته مواد زیر موجود است :

انرژی

14 کالری

پروتئین

1/5 گرم

آب

86 گرم

مواد چرب

0/1 گرم

مواد نشاسته ای

5 گرم

کلسیم

22 میلی گرم

فسفر

40 میلی گرم

آهن

0/6 میلی گرم

سدیم

30 میلی گرم

پتاسیم

0 25 میلی گرم

ویتامین آ

40 واحد بین المللی

ویتامین ب 1

0/04 میلی گرم

ویتامین ب 2

0/02 میلی گرم

ویتامین ب 3

0/6 میلی گرم

ویتامین ث

5/2 میلی گرم

آقطی سیاه «داروئی

کلیات گیاه شناسی

آقطی سیاه که در همدان انگور کولی نامیده می شود از زمانهای قدیم مورد مصرف مردم بوده و از آن برای رفع امراض مختلف مانند دفع بلغم و صفرا استفاده می کرده اند . آقطی سیاه که خمان کبیر نیز نامیده می شود درختچه ای است که ارتفاع آن در نواحی مساعد به 10 متر می رسد .

این درختچه معمولا در کنار جاده ها و حاشیه جنگل ها و در نواحی مرطوب و سایه در می روید . برگ آهای آن سبز رنگ ، بیضوی ، دندانه دار ، بیدره و مرکب از 5-7 برگچه می باشد اگر برگها شکسته و مالش داده شود بوی بدی از آن متصاعد می شود . گلهای آن سفید و خوشه ای است که در اواخر بهار ظاهر می شود . میوه آقطی سیاه گوشتی ، ریز مانند انگور و برنگ آبی سیر می باشد . قسمت مورد استفاده این درختچه گل ، برگ و پوست داخلی ساقه آن است . آقطی سیاه در ایران در نواحی آذربایجان و همدان می روید.

ترکیبات شیمیایی:

پوست این درختچه و برگ آن درای موادی مانند ساو بوسین Sambucine سامبو نیگرین Sambunigerine ، کولین ، سیکوتین Cicutine و مقدر کمی نیترات پتاسیم می باشد . د گلهای آن الدرین Elderine و مقدر کمی اسانس وجود دارد . میوه آقطی سیاه درای کریزان تمین Chrysanthemin ، مواد قندی ، اسانس ، صمغ ، اسید والزیانیک و اسید استیک می باش .